1 ร่ำร้องเพราะแสนระทมและบทเพลงสรรเสริญ ถึงหัวหน้านักร้อง ตามทำนองกวางแห่งยามรุ่งอรุณเพลงสดุดีของดาวิด พระเจ้าข้า พระเจ้าข้า ไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสีย มธ. 27:46; มก. 15:34เหตุใด พระองค์ทรงเมินเฉยที่จะช่วยข้าพระองค์ และต่อถ้อยคำคร่ำครวญของข้าพระองค์2 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ร้องทูลในเวลากลางวัน แต่พระองค์มิได้ตรัสตอบถึงกลางคืนข้าพระองค์ยังร่ำทูลต่อไปไม่หยุด3 ถึงอย่างไรพระองค์ทรงเป็นองค์บริสุทธิ์พระองค์ประทับเหนือคำสรรเสริญของคนอิสราเอล4 บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายวางใจในพระองค์เขาทั้งหลายวางใจ และพระองค์ทรงช่วยกู้เขา5 เขาร้องทูล พระองค์ก็ทรงช่วยเขาให้รอดเขาวางใจในพระองค์ เขาจึงมิได้รับความอับอาย6 ข้าพระองค์เป็นดุจตัวหนอน มิใช่คนคนก็ด่า ประชาก็ดูหมิ่น7 ผู้ที่เห็นข้าพระองค์ก็เย้ยหยันเขาบุ้ยปากและสั่นศีรษะใส่ข้าพระองค์ มธ. 27:39; มก. 15:29; ลก. 23:35กล่าวว่า8 เขามอบตัวไว้กับพระเจ้า ให้พระองค์ทรงช่วยเขาสิให้พระองค์ช่วยเขา เพราะพระองค์ทรงพอพระทัยในเขา มธ. 27:439 ถึงกระนั้นพระองค์ก็ทรงเป็นผู้นำ ข้าพระองค์ออกมาจากครรภ์มารดาและทรงให้ข้าพระองค์ปลอดภัยอยู่ที่อกแม่10 ตั้งแต่คลอด ข้าพระองค์ก็ต้องพึ่งพระองค์พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ ตั้งแต่ข้าพระองค์ยังอยู่ในครรภ์มารดา11 ขออย่าทรงห่างไกลข้าพระองค์เพราะความยากลำบากอยู่ใกล้และไม่มีผู้ใดช่วยได้เลย12 เหล่าโคผู้ล้อมข้าพระองค์โคผู้แข็งแรงแห่งบาชานล้อมข้าพระองค์ไว้13 มันอ้าปากกว้างเข้าใส่ข้าพระองค์ดั่งสิงห์ขณะกัดฉีกและคำรามร้อง14 ข้าพระองค์ถูกเทออกเหมือนอย่างน้ำกระดูกทั้งสิ้นของข้าพระองค์หลุดลุ่ยไปจิตใจก็เหมือนขี้ผึ้งละลายภายในอกของข้าพระองค์15 กำลังของข้าพระองค์เหือดแห้งไปเหมือนเศษหม้อดินและลิ้นของข้าพระองค์ก็เกาะติดที่ขากรรไกรพระองค์ทรงวางข้าพระองค์ไว้ในผงคลีมัจจุราช16 พระเจ้าข้า บรรดาสุนัขล้อมรอบข้าพระองค์ไว้คนทำชั่วหมู่หนึ่งล้อมข้าพระองค์เขาแทงมือแทงเท้าข้าพระองค์17 ข้าพระองค์นับกระดูกของข้าพระองค์ได้เป็นชิ้นๆเขาจ้องมองและยิ้มเยาะข้าพระองค์18 เสื้อผ้าของข้าพระองค์เขาแบ่งปันกันส่วนเสื้อของข้าพระองค์นั้นเขาก็จับฉลาก กัน มธ. 27:35; มก. 15:24; ลก. 23:34; ยน. 19:2419 ข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์อย่าทรงห่างไกลเลยข้าแต่พระองค์ผู้ทรงอุปถัมภ์ ขอทรงเร่งรีบมาช่วยข้าพระองค์ด้วยเถิด20 ขอทรงช่วยกู้จิตวิญญาณข้าพระองค์ให้พ้นจากดาบช่วยชีวิตข้าพระองค์จากฤทธิ์ของสุนัข21 ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดพ้นจากปากสิงห์และช่วยจิตวิญญาณของข้าพระองค์ที่ถูกข่มเหงจากบรรดาเขาของวัวกระทิงเหล่านั้นด้วย22 ข้าพระองค์จะบอกเล่าพระนามของพระองค์ แก่พี่น้องของข้าพระองค์ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ท่ามกลาง ชุมนุมชน ฮบ. 2:1223 ท่านผู้เกรงกลัวพระเจ้า จงสรรเสริญพระองค์ท่านพงศ์พันธุ์ของยาโคบเอ๋ย จงถวายพระสิริแด่พระองค์ท่านพงศ์พันธุ์ทั้งสิ้นของอิสราเอลเอ๋ย จงเกรงกลัวพระองค์24 เพราะพระองค์มิได้ทรงดูถูกหรือสะอิดสะเอียนต่อความทุกข์ยากของผู้ที่ทุกข์ใจและพระองค์มิได้ทรงซ่อนพระพักตร์จากเขาเมื่อเขาร้องทูล พระองค์ทรงฟัง25 คำสรรเสริญของข้าพระองค์ในที่ชุมนุมชนใหญ่ มาจากพระองค์ข้าพระองค์จะแก้บนต่อหน้าผู้ที่เกรงกลัวพระองค์26 คนเสงี่ยมเจียมตัวจะได้กินอิ่มบรรดาผู้ที่แสวงหาพระองค์จะสรรเสริญพระเจ้าขอจิตใจของท่านทั้งหลายมีชีวิตอยู่เป็นนิตย์27 ที่สุดปลายทั้งสิ้นของแผ่นดินโลกจะจดจำและหันกลับมายังพระเจ้าและตระกูลทั้งสิ้นของบรรดาประชาชาติจะนมัสการต่อพระพักตร์พระองค์28 เพราะอำนาจการปกครองเป็นของพระเจ้าและพระองค์ทรงครอบครองเหนือบรรดาประชาชาติ29 เออ คนจองหองของแผ่นดินโลกจะต้องกราบลงต่อพระองค์บรรดาผู้ที่ลงไปสู่ผงคลีทั้งสิ้นจะกราบไหว้พระองค์คือบรรดาผู้ที่รักษาตัวให้คงชีวิตอยู่ไม่ได้แล้วนั้น30 จะมีพงศ์พันธุ์ๆหนึ่งปรนนิบัติพระองค์มนุษย์จะบอกเล่าถึงองค์พระผู้เป็นเจ้าให้แก่คนรุ่นหลังฟัง31 และประกาศการช่วยกู้ของพระองค์ แก่ชนชาติหนึ่งที่ยังมิได้เกิดมาว่าพระองค์ได้ทรงกระทำการนั้น