1 ที่ลี้ภัยของผู้เที่ยงธรรม ถึงหัวหน้านักร้อง ของดาวิด ข้าพเจ้าลี้ภัยอยู่ในพระเจ้า ท่านจะพูดกับข้าพเจ้าเช่นนี้หรือว่า “จงหนีไปที่ภูเขาเหมือนนก2 เพราะนี่แน่ะ คนอธรรมโก่งธนูและเอาลูกธนูพาดสายไว้แล้วเพื่อจะยิงเข้าไปในความมืดให้ถูกคนใจเที่ยงธรรม3 ถ้ารากฐานถูกทำลายเสียแล้วคนชอบธรรมจะทำอะไรได้”4 พระเจ้าทรงสถิตในพระวิหารอันบริสุทธิ์ของพระองค์พระที่นั่งของพระเจ้าอยู่บนฟ้าสวรรค์พระเนตรของพระองค์มองและทดสอบลูกหลานของมนุษย์5 พระเจ้าทรงทดสอบทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรมและวิญญาณของพระองค์ทรงเกลียดชังผู้ที่รักความ ทารุณโหดร้าย6 พระองค์ทรงเทถ่านเพลิงและไฟกำมะถันใส่คนอธรรมลมที่แผดเผาจะเป็นส่วนของเขาเหล่านั้น7 เพราะพระเจ้าทรงชอบธรรม จึงทรงรักกิจการที่ชอบธรรมคนเที่ยงตรงจะเห็นพระพักตร์ของพระเจ้าได้