1 กษัตริย์อาสาทรงทำพันธไมตรีกับเบนฮาดัด ( 1 พกษ. 15:16-24 )ในปีที่สามสิบหกแห่งรัชกาลอาสา บาอาชาพระราชาแห่งอิสราเอลขึ้นมาต่อสู้กับยูดาห์ และได้สร้างเมืองรามาห์ เพื่อว่าพระองค์จะมิทรงให้คนหนึ่งคนใดออกไป หรือเข้ามาหาอาสาพระราชาของยูดาห์2 แล้วอาสาทรงเอาเงินและทองคำจากคลังของ พระนิเวศของพระเจ้าและราชสำนัก และส่งไปให้เบนฮาดัดพระราชาแห่งซีเรีย ผู้ประทับในเมืองดามัสกัสว่า3 “ขอให้มีสัญญาไมตรีระหว่างข้าพเจ้าและท่าน ดังที่มีอยู่กับพระชนกของข้าพเจ้าและของท่าน ดูเถิด ข้าพเจ้าได้ส่งเงินและทองคำมายังท่าน ขอเสด็จไปทำลายสัญญาไมตรีของท่าน ซึ่งมีกับบาอาชาพระราชาแห่งอิสราเอล เพื่อเขาจะถอยทัพไปจากข้าพเจ้า”4 และเบนฮาดัดทรงเชื่อฟังกษัตริย์อาสา และส่งผู้บังคับบัญชากองทัพของพระองค์ไปต่อสู้กับหัวเมืองของอิสราเอล และเขาทั้งหลายโจมตี อีโยน ดาน เอเบลมาอิม และหัวเมืองคลังหลวงทั้งสิ้นของนัฟทาลี5 และเมื่อบาอาชาทรงทราบเรื่อง พระองค์ทรงหยุดสร้างเมืองรามาห์ และให้พระราชกิจของพระองค์หยุดยั้ง6 แล้วกษัตริย์อาสาทรงนำยูดาห์ทั้งสิ้น และเขาทั้งหลายขนหินของเมืองรามาห์ และเครื่องไม้ของเมืองนั้น ซึ่งบาอาชาใช้สร้างอยู่นั้น และเอามาสร้างเมืองเกบาและเมืองมิสปาห์7 ครั้งนั้นฮานานีผู้ทำนายได้มาเฝ้าอาสา พระราชาของยูดาห์ และทูลพระองค์ว่า “เพราะท่านพึ่งพระราชาของซีเรีย และมิได้พึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน เพราะฉะนั้นกองทัพของพระราชา อิสราเอลจึงได้หลุดพ้นมือท่านไป8 คนเอธิโอเปียและชาวลิเบียไม่เป็นกองทัพมหึมา มีรถรบและม้ามากเหลือหลายหรือ แต่เพราะท่านพึ่งพระเจ้า พระองค์ทรงมอบเขาทั้งหลายไว้ในมือของท่าน9 เพราะว่าพระเนตรของพระเจ้าไปมาอยู่เหนือแผ่นดินโลกทั้งสิ้น เพื่อสำแดงฤทธานุภาพของพระองค์โดยเห็นแก่ ผู้เหล่านั้นที่มีใจจริงต่อพระองค์ ในเรื่องนี้ท่านได้กระทำการอย่างโง่เขลา เพราะตั้งแต่นี้ไปท่านจะมีการศึกสงคราม”10 และอาสาก็ทรงกริ้วต่อผู้ทำนายนั้น และจับเขาจำไว้ในคุก เพราะพระองค์ทรงเกรี้ยวกราดแก่เขาในเรื่องนี้ และอาสาทรงข่มเหงประชาชนบางคนในเวลาเดียวกันนั้นด้วย11 และดูเถิด พระราชกิจของอาสา ตั้งแต่ต้นจนสุดท้ายบันทึกไว้ในหนังสือของกษัตริย์ แห่งยูดาห์และอิสราเอล12 ในปีที่สามสิบเก้าแห่งรัชกาลของพระองค์ อาสาทรงเป็นโรคที่พระบาทของพระองค์ และโรคของพระองค์ก็ร้ายแรง แม้เป็นโรคอยู่พระองค์ก็มิได้ทรงแสวงหาพระเจ้า แต่ได้แสวงหาความช่วยเหลือจากแพทย์13 และอาสาทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ สิ้นพระชนม์ในปีที่สี่สิบเอ็ดแห่งรัชกาลของพระองค์14 เขาทั้งหลายฝังพระศพไว้ในอุโมงค์ของพระองค์ ซึ่งพระองค์ได้สกัดออกเพื่อพระองค์ในนครดาวิด เขาวางพระศพของพระองค์ไว้บนแท่นซึ่งมีเครื่องหอมต่างๆ เต็มไปหมด ซึ่งช่างปรุงเครื่องหอมได้ปรุงไว้ และเขาทั้งหลายก็ก่อเพลิงใหญ่โตถวายพระเกียรติพระองค์