1 รัชกาลเยโฮอาหาสและการถูกปลด ( 2 พกษ. 23:31-35 )ราษฎรได้ตั้งเยโฮอาหาสบุตรโยสิยาห์ และให้พระองค์เป็นพระราชาแทนราชบิดาของ พระองค์ในเยรูซาเล็ม2 เมื่อเยโฮอาหาสเริ่มครอบครองมีพระชนมายุ ยี่สิบสามพรรษา และพระองค์ทรงครอบครองในเยรูซาเล็มสามเดือน3 แล้วพระราชาแห่งอียิปต์ทรงถอดพระองค์ในเยรูซาเล็ม และกำหนดให้แผ่นดินนั้นถวายบรรณาการเป็นเงินหนึ่งร้อย ตะลันต์ และทองคำหนึ่งตะลันต์4 และพระราชาแห่งอียิปต์ตั้งให้เอลียาคิม พระอนุชาของพระองค์ เป็นพระราชาเหนือยูดาห์และเยรูซาเล็ม และทรงเปลี่ยนพระนามของพระองค์ใหม่ว่า เยโฮยาคิม แต่เนโคทรงจับเยโฮอาหาส พระเชษฐานำไปยังอียิปต์ ยรม. 22:11-12รัชกาลเยโฮยาคิม 5 ( 2 พกษ. 23:36-24:7 ) เมื่อเยโฮยาคิม ยรม. 22:18-19; 26:1-6; 35:1-19 เริ่มครอบครองมีพระชนมายุยี่สิบห้าพรรษา และพระองค์ทรงครอบครองในเยรูซาเล็มสิบเอ็ดปี พระองค์ทรงกระทำความชั่วร้ายในสายพระเนตร พระเยโฮวาห์พระเจ้าของพระองค์6 เนบูคัดเนสซาร์พระราชาแห่งบาบิโลนเสด็จมาต่อสู้กับ พระองค์ ยรม. 25:1-38; 36:1-32; 45:1-5; ดนล. 1:1-2 และจำจองพระองค์ด้วยตรวนเพื่อพาพระองค์ไปยังบาบิโลน7 เนบูคัดเนสซาร์ทรงนำเครื่องใช้ส่วนหนึ่งของพระนิเวศ ของพระเจ้าไปยังบาบิโลน และทรงเก็บไว้ในพระวิหารของพระองค์ในบาบิโลน8 ส่วนพระราชกิจนอกนั้นของเยโฮยาคิม และการน่าเกลียดน่าชัง ซึ่งพระองค์ทรงกระทำ และเหตุการณ์อื่นๆที่ไม่ดีซึ่งเกี่ยวกับพระองค์ ดูเถิด มีบันทึกไว้ในหนังสือพงศ์กษัตริย์ของอิสราเอล และยูดาห์ และเยโฮยาคีนโอรสของพระองค์ได้ครอบครองแทนพระองค์เยโฮยาคีนถูกจับเป็นเชลยไปกรุงบาบิโลน 9 ( 2 พกษ. 24:8-17 ) เมื่อเยโฮยาคีนเริ่มครอบครองมีพระชนมายุสิบแปดพรรษา และพระองค์ทรงครอบครองในเยรูซาเล็มสามเดือนกับสิบวัน พระองค์ทรงกระทำความชั่วร้ายในสายพระเนตรพระเจ้า10 เมื่อถึงฤดูแล้งกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ทรงใช้ให้นำ พระองค์มายังบาบิโลน ยรม. 22:24-30; 24:1-10; 29:1-2; อสค. 17:12 พร้อมกับเครื่องใช้ประเสริฐแห่งพระนิเวศของพระเจ้า และตั้งให้เศเดคียาห์บิตุลา ราชาศัพท์ แปลว่า อาผู้ชายของพระองค์เป็นพระราชาเหนือยูดาห์ และเยรูซาเล็ม ยรม. 37:1; อสค. 17:13รัชกาลเศเดคียาห์ 11 ( 2 พกษ. 24:18-20 ; ยรม. 52:1-3 ) เศเดคียาห์ ยรม. 27:1-22; 28:1-17 เริ่มครอบครองมีพระชนมายุยี่สิบเอ็ดพรรษา และพระองค์ทรงครอบครองในเยรูซาเล็มสิบเอ็ดปี12 พระองค์ทรงกระทำความชั่วร้ายในสายพระเนตร พระเยโฮวาห์พระเจ้าของพระองค์ พระองค์มิได้ถ่อมพระองค์ลงต่อเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะ ผู้กล่าวจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า13 พระองค์ทรงกบฏต่อกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ อสค. 17:15 ผู้ซึ่งทรงให้พระองค์สาบานในพระนามของพระเจ้า พระองค์ทรงแข็งพระศอของพระองค์ทำพระทัยให้กระด้าง ไม่หันไปหาพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล14 บรรดาปุโรหิตผู้สำคัญและประชาชนก็เช่นเดียว กันไม่ซื่อสัตย์เสียทีเดียว เขาติดตามสิ่งน่าเกลียดน่าชังของบรรดาประชาชาติ และเขาทั้งหลายกระทำให้พระนิเวศของพระเจ้า ในเยรูซาเล็ม ซึ่งพระองค์ทรงชำระให้บริสุทธิ์นั้นเป็นมลทินไป15 พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเขาทรง ใช้ให้ทูตของพระองค์มาอย่างไม่หยุดยั้ง เพราะพระองค์ทรงมีพระทัยกรุณาต่อประชากรของ พระองค์และต่อที่ประทับของพระองค์16 แต่เขาทั้งหลายเยาะเย้ยทูตของพระเจ้าอยู่เสมอ และดูหมิ่นพระวจนะของพระองค์ และด่าผู้เผยพระวจนะ ของพระองค์ จนพระพิโรธของพระเจ้าพลุ่งขึ้นต่อประชากรของ พระองค์จนแก้ไม่ไหวยูดาห์เป็นเชลย 17 ( 2 พกษ. 25:8-21 ; ยรม. 39:8-10 ; 52:12-30 ) พระองค์จึงทรงนำพระราชาแห่งคน เคลเดีย ยรม. 21:1-10; 34:1-5 มาต่อสู้เขาทั้งหลาย ผู้ซึ่งฆ่าชายหนุ่มของเขาด้วยดาบในพระนิเวศ อันเป็นสถานนมัสการของเขาและไม่มีความกรุณาแก่ชายหนุ่ม หรือหญิงพรหมจารี คนแก่หรือคนชรา พระองค์ทรงมอบทั้งหมดไว้ในมือของเขา18 และเครื่องใช้ทั้งสิ้นของพระนิเวศของพระเจ้า ทั้งใหญ่และเล็กและทรัพย์ศฤงคารแห่งพระนิเวศของพระเจ้า และทรัพย์ศฤงคารแห่งพระราชาและแห่งเจ้านายของพระองค์ สิ่งทั้งหมดนี้พระองค์ทรงนำมายังบาบิโลน19 และเขาเผาพระนิเวศของพระเจ้า 1 พกษ. 9:8 และพังกำแพงเยรูซาเล็มลงและเอาไฟเผา วังของเมืองนั้นเสียสิ้น และทำลายเครื่องใช้ประเสริฐทั้งปวงในนั้น20 และบรรดาผู้ที่รอดจากดาบนั้น พระองค์ทรงให้กวาดไปเป็นเชลยยังบาบิโลน และเขาทั้งหลายเป็นผู้รับใช้ของพระองค์ และแก่ราชวงศ์ของพระองค์ จนถึงการสถาปนาราชอาณาจักรเปอร์เซีย21 เพื่อให้สำเร็จตามพระวจนะของพระเจ้าทางปากของเยเรมีย์ จนแผ่นดินได้ปีสะบาโตครบตามที่ควร ตลอดวันและเวลาที่ถูกทิ้งร้างอยู่นั้นมันได้หยุดพักสงบ เพื่อให้สำเร็จกำหนดเจ็ดสิบปี ยรม. 25:11; 29:10ราชประกาศิตของไซรัส 22 ( อสร. 1:1-4 ) ในปีแรกแห่งรัชกาลไซรัสพระราชาของเปอร์เซีย เพื่อพระวจนะของพระเจ้าทางปากของเยเรมีย์จะสำเร็จ พระเจ้าทรงรบเร้าจิตใจของไซรัสพระราชาของเปอร์เซีย พระราชาจึงทรงมีประกาศตลอดราชอาณาจักรของพระองค์ และบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรลงว่า23 “ไซรัสพระราชาแห่งเปอร์เซียตรัสดังนี้ว่า ‘พระเยโฮวาห์พระเจ้าของฟ้าสวรรค์ ได้พระราชทานบรรดาราชอาณาจักรแห่งแผ่นดินโลกแก่เรา และพระองค์ทรงกำชับให้เราสร้างพระนิเวศให้พระองค์ที่ เยรูซาเล็ม อสย. 44:28 ซึ่งอยู่ในยูดาห์ มีผู้ใดในท่ามกลางท่านทั้งหลาย ที่เป็นประชากรของพระองค์ ขอพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขาสถิตกับเขา ขอให้เขาขึ้นไปเถิด’ ”