1 ထို ဗျာ ဒိတ် ရူ ပါ ရုံ ကို ငါ သည် မြင် သော အ ခါ ပြပ် ဝပ် လျက် နေ ၏။ တ ဦး သော သူ က လည်း၊ အ ချင်း လူ သား၊ မတ် တတ် နေ လော့။ သင့် အား ငါ ပြော မည် ဟု ငါ့ အား ဆို သံ ကို ငါ ကြား ၏။2 ထို သို့ ဆို သော အ ခါ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ငါ့ အ ထဲ သို့ ဝင် ၍ မတ် တတ် နေ စေ သ ဖြင့်၊ ငါ နှင့် ပြော သော သူ ၏ စ ကား ကို ငါ ကြား သည် ကား၊3 အ ချင်း လူ သား၊ ငါ့ ကို ပုန် ကန် တတ် သော အ မျိုး တည်း ဟူ သော၊ ယ နေ့ တိုင် အောင် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် တ ကွ ငါ့ ကို အ စဉ် ပုန် ကန် ၍၊ ပြစ် မှား သော ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ရှိ ရာ သို့ သင့် ကို ငါ စေ လွှတ် မည်။4 ရဲ သော မျက် နှာ နှင့် ခိုင် မာ သော နှ လုံး ရှိ သော အ မျိုး သား တို့ ရှိ ရာ သို့ သင့် ကို ငါ စေ လွှတ် ၍၊ သင် က၊ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ဟု သူ တို့ အား ပြော ရ မည်။5 သူ တို့ သည် ပုန် ကန် တတ် သော အ မျိုး ဖြစ် ၍၊ နား ထောင် သည် ဖြစ် စေ၊ နား မ ထောင် သည် ဖြစ် စေ၊ မိ မိ တို့ တွင် ပ ရော ဖက် ရှိ သည် ကို သိ ရ ကြ မည်။6 အ ချင်း လူ သား၊ သင် သည် ဆူး ပင် အ မျိုး မျိုး နှင့် တွေ့ ၍၊ ကင်း မြီး ကောက် တို့ တွင် နေ ရ သော် လည်း သူ တို့ ကို မ ကြောက် နှင့်။ သူ တို့ စ ကား ကို လည်း မ ကြောက် နှင့်။ သူ တို့ သည် ပုန် ကန် တတ် သော အ မျိုး ဖြစ် ၍၊ သူ တို့ စ ကား ကို မ ကြောက် နှင့်။ သူ တို့ မျက် နှာ ရည် ကြောင့် စိတ် မ ပျက် နှင့်။7 သူ တို့ သည် အ လွန် ပုန် ကန် တတ် သော သ ဘော ရှိ သည် ဖြစ် ၍၊ နား ထောင် သည် ဖြစ် စေ၊ နား မ ထောင် သည် ဖြစ် စေ၊ ငါ့ စ ကား ကို သူ တို့ အား ဟော ပြော ရ မည်။8 အ ချင်း လူ သား၊ ငါ ပြော သော စ ကား ကို နား ထောင် လော့။ ထို ပုန် ကန် တတ် သော အ မျိုး ကဲ့ သို့ ပုန် ကန် သော သ ဘော မ ရှိ နှင့်။ သင့် ပ စပ် ကို ဖွင့် ၍ ငါ ပေး သော အ ရာ ကို စား လော့ ဟု မိန့် တော် မူ လျှင်၊9 ငါ ကြည့် ၍ စာ လိပ် ပါ သော လက် သည် ငါ့ ဆီ သို့ ဆန့် လျက် ရှိ ၏။10 ထို စာ လိပ် ကို ငါ့ ရှေ့ မှာ ဖွင့် ဖြန့် သော အ ခါ၊ တ ဘက် တ ချက် ၌ အက္ခ ရာ တင် ၍ ငို ကြွေး မြည် တမ်း ခြင်း အ ချက်၊ စိတ် မ သာ ညည်း တွား ခြင်း အ ချက်၊ အ မင်္ဂ လာ အ ချက် များ ပါ သ တည်း။