1 ငါ့ သား၊ ငါ့ စ ကား ကို စေ့ စေ့ နား ထောင် ၍၊ ငါ့ ပ ညတ် တို့ ကို သင် ၌ သို ထား လော့။2 ငါ့ ပ ညတ် တို့ ကို စောင့် ရှောက် ၍ အ သက် ရှင် လော့။ ငါ ပေး သော တ ရား ကို ကိုယ် မျက် ဆန် ကဲ့ သို့ စောင့် လော့။3 သင် ၏ လက် ချောင်း တို့ ၌ ချည် ထား ၍၊ သင် ၏ နှ လုံး အင်း စာ ရင်း ၌ ရေး မှတ် လော့။4 ပ ညာ ကို ကိုယ် နှ မ ဟူ ၍ ၎င်း၊ ဉာဏ် ကို ကိုယ် ပေါက် ဘော် ဟူ ၍ ၎င်း ခေါ် လော့။5 သို့ ပြု လျှင် သူ တို့ သည် အ မျိုး ပျက် သော မိန်း မ၊ နှုတ် နှင့် ချော့ မော့ တတ် သော ပြည် တန် ဆာ မိန်း မ လက် မှ သင့် ကို ကယ် တင် ကြ လိမ့် မည်။6 ငါ့ အိမ် ပြ တင်း ရွက် ကြား မှ ငါ ကြည့် ၍ မြင် ရ သော အ မှု ဟူ မူ ကား၊7 ဉာဏ် တိမ် သော အ မျိုး သား ချင်း စု ကို ငါ ကြည့် ရှု စဉ် တွင်၊ ဉာဏ် မ ရှိ သော လူ ပျို တ ယောက် သည်၊8 ထို သို့ သော မိန်း မ နေ ရာ လမ်း ထောင့် အ နား သို့ ရှောက် သွား သ ဖြင့်၊9 မိုဃ်း ချုပ် ၍ ည ဦး အ ချိန်၊ ညဉ့် နက် သော အ ချိန် ရောက် သော အ ခါ၊ ထို မိန်း မ နေ ရာ လမ်း သို့ လိုက် လေ ၏။10 ပြည် တန် ဆာ အ ဝတ် ကို ဝတ် ၍၊ ဆန်း ပြား သော မိန်း မ သည် ထို သူ ကို ကြို ဆို ၏။11 ထို မိန်း မ သည် ကျယ် သော အ သံ နှင့် ခိုင် မာ သော စိတ် သ ဘော ရှိ ၏။ ကိုယ် အိမ် ၌ မ နေ၊ လည် တတ် ၏။12 ခ ဏ အိမ် ပြင်၊ ခ ဏ လမ်း ထဲ မှာ နေ လျက်၊ လမ်း ထောင့် အ ရပ် ရပ် ၌ ချောင်း မြောင်း ၍ ကြည့် တတ် ၏။13 ထို လူ ပျို ကို တွေ့ သော အ ခါ၊ ရဲ သော မျက် နှာ နှင့် ဘမ်း ဘက် နမ်း ရှုပ် လျက်၊14 ငါ ၌ မိဿ ဟာ ယ ပူ ဇော် သက္ကာ ရှိ ၏။ ယ နေ့ ငါ့ ဂ တိ ဝတ် ကို ငါ ဖြေ ပြီ။15 ထို ကြောင့် သင့် ကို ကြို ဆို အံ့ သော ငှါ ငါ ထွက် လာ ပြီ။ သင့် မျက် နှာ ကို ကြိုး စား ရှာ ၍ တွေ့ ပြီ။16 ငါ့ ခု တင် ကို ချယ် လှယ် သော အိပ် ရာ ခင်း နှင့် ၎င်း၊ အဲ ဂုတ္တု ပိတ် ချော နှင့် ၎င်း ပြင် ဆင် ပြီ။17 ငါ့ မွေ့ ရာ ကို မု ရန်၊ အ ကျော်၊ သစ် ကြံ ပိုး နှင့် ထုံ ပြီ။18 လာ ပါ၊ မိုဃ်း လင်း သည် တိုင် အောင် ကာ မ ရာ ဂ စိတ် ကို ဖြေ ကြ ကုန် အံ့။ မေ ထုန် ပြု ၍ မွေ့ လျော် ကြ ကုန် အံ့။19 ငါ့ အ ရှင် သည် အိမ် မှာ မ ရှိ။ ငွေ အိတ် ကို ဆောင် လျက် ဝေး သော အ ရပ် သို့ သွား ပြီ။20 ပွဲ နေ့ ရောက် မှ သာ ပြန် လာ လိမ့် မည် ဟု၊21 ချစ် ဘွယ် သော စ ကား နှင့် ထို သူ ကို သွေး ဆောင် ၍ ချော့ မော့ တတ် သော နှုတ် ခမ်း နှင့် နိုင် သ ဖြင့်၊22 နွား သည် အ သေ ခံ ရာ သို့ လိုက် သ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ သ မင် ဒ ရယ် သည် မိ မိ အ သည်း ၌ မြှား မ ထိုး မှီ တိုင် အောင်၊ ဘမ်း မိ ရာ ထဲ သို့ ဝင် သ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊23 ငှက် သည် မိ မိ အ သက် ဆုံး စေ ခြင်း ငှါ ထောင် မှန်း ကို မ ရိပ် မိ ဘဲ၊ ကျော့ ကွင်း ထဲ သို့ အ လျင် အ မြန် ဝင် သ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ လူ ပျို သည် ထို မိန်း မ နောက် သို့ ချက် ခြင်း လိုက် သွား တတ် ၏။24 သို့ ဖြစ် ၍ ငါ့ သား တို့၊ ငါ့ စ ကား ကို နား ထောင် ၍ ငါ့ ဟော ပြော ချက် တို့ ကို မှတ် ကျုံး ကြ လော့။25 ထို သို့ သော မိန်း မ နေ ရာ လမ်း ကို စိတ် မ ငဲ့ ကွက် နှင့်။ သူ ကျင် လည် သော လမ်း ခ ရီး သို့ လွှဲ ၍ မ လိုက် နှင့်။26 အ ကြောင်း မူ ကား၊ သူ သည် စစ် သူ ရဲ အ များ တို့ ကို လှဲ လေ ပြီ။ ခွန် အား ကြီး သော သူ အ များ တို့ ကို သတ် လေ ပြီ။27 သူ ၏ အိမ် သည် သေ မင်း ၏ ဘုံ ဗိ မာန် သို့ ဆင်း ၍၊ မ ရ ဏာ နိုင် ငံ သို့ ရောက် သော လမ်း ဖြစ် ၏။