1 လူ သည် မိန်း မ ဘွား သော သူ ဖြစ် သ ဖြင့်၊ အ သက် တို ၍ ဒုက္ခ နှင့် ပြည့် စုံ ပါ ၏။2 ပန်း ပွင့် ကဲ့ သို့ ပွင့် ၍ ရိတ် ဖြတ် ခြင်း ကို ခံ ရ ပါ ၏။ မ တည် မ ရပ် ဘဲ အ ရိပ် ကဲ့ သို့ ရွေ့ သွား တတ် ပါ ၏။3 ထို သို့ သော သူ ကို ကိုယ် တော် ကြည့် မှတ် တော် မူ သ လော။ အ ကျွန်ုပ် နှင့် ဘက် ၍ တ ရား တွေ့ တော် မူ မည် လော။4 မ သန့် ရှင်း သော အ ရာ ထဲ က သန့် ရှင်း သော အ ရာ ကို အ ဘယ် သူ ထုတ် ဘော် နိုင် သ နည်း။ အ ဘယ် သူ မျှ မ ထုတ် မ ဘော် နိုင် ပါ။5 လူ ၏ နေ့ ရက် တို့ ကို မှတ် သား ၍၊ သူ နေ ရ သော လ အ ရေ အ တွက် ကို ကိုယ် တော် သည် သိ သ ဖြင့်၊ သူ မ လွန် နိုင် သော အ ပိုင်း အ ခြား ကို ထား တော် မူ သော ကြောင့်၊6 မျက် စိ တော် ကို လွှဲ ၍ လူ သည် သူ ငှါး ကဲ့ သို့ မိ မိ နေ့ ရက် ကို လွန် စေ သည် တိုင် အောင် ငြိမ် ဝပ် ရ သော အ ခွင့် ကို ပေး တော် မူ ပါ။7 သစ် ပင် ကို ခုတ် သော် လည်း၊ အ ငုတ် အ ချည်း စည်း မ ရှိ ဘဲ အ တက် ပေါက် လေ ဦး မည် ဟု မြော် လင့် စ ရာ ရှိ ၏။8 မြေ ထဲ မှာ အ မြစ် ဟောင်း ၍၊ မြေ ပေါ် မှာ အ ငုတ် သေ သော် လည်း၊9 ရေ ငွေ့ ကြောင့် အ တက် ပေါက် ၍၊ ပျိုး ပင် ကဲ့ သို့ အ ညွန့် တို့ နှင့် ပြည့် စုံ လိမ့် မည်။10 လူ မူ ကား သေ ၍ ဆွေး မြေ့ တတ် ၏။ လူ သည် အ သက် ချုပ် ပြီး လျှင် အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း။11 အိုင် ရေ ပြတ် သ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ မြစ် ရေ ခန်း ခြောက် သ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊12 လူ သည် အိပ် ပြီး မှ နောက် တ ဖန် မ ထ ရ။ မိုဃ်း ကောင်း ကင် မ ကုန် မ ဆုံး မှီ တိုင် အောင် မ နိုး ရ။ အ အိပ် အ ပျော် မ ပျက် ရ။13 ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို သင်္ချိုင်း တွင်း ၌ ဝှက် ထား တော် မူ ပါ စေ။ အ မျက် တော် မ လွန် မှီ တိုင် အောင် ကွယ် ကာ တော် မူ ပါ စေ။ အ ကျွန်ုပ် ကို အောက် မေ့ စ ရာ အ ချိန် ကို ချိန်း ချက် တော် မူ ပါ စေ။14 လူ သည် သေ လျှင် အ သက် ရှင် ပြန် ပါ လိမ့် မည် လော။ အ ကျွန်ုပ် ပြောင်း လဲ ချိန် မ ရောက် မှီ၊ ပင် ပန်း စွာ အ မှု ထမ်း ရ သော နေ့ ရက် ကာ လ ပတ် လုံး သည်း ခံ လျက် နေ ပါ မည်။15 အ ကျွန်ုပ် ကို ခေါ် တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် ပြန် လျှောက် ပါ မည်။ ကိုယ် တိုင် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရာ ကို သ နား ခြင်း စိတ် ရှိ တော် မူ ပါ။16 ယ ခု မှာ အ ကျွန်ုပ် ခြေ ရာ တို့ ကို ကိုယ် တော် သည် ရေ တွက် ၍၊ အ ကျွန်ုပ် အ ပြစ် တို့ ကို စောင့် တော် မူ ၏။17 အ ကျွန်ုပ် သည် မှား ခြင်း အ ကြောင်း အ ရာ ကို အိတ် ၌ တံ ဆိပ် ခတ် ၍၊ အ ကျွန်ုပ် ဒု စ ရိုက် အ ပြစ် အ ပေါ် မှာ အ ထပ် ထပ် အ ပြစ် တင် တော် မူ ၏။18 ပြို သော တောင် သည် ကွယ် ပျောက် တတ် ပါ ၏။ ကျောက် သည် လည်း မိ မိ နေ ရာ မှ ရွေ့ လျော့ တတ် ပါ ၏။ ရေ တိုက် သော ကျောက် ခဲ သည် လည်း ပွန်း တတ် ပါ ၏။19 လွှမ်း မိုး သော ရေ နှင့် အ တူ မြေ မှုန့် ပါ သွား တတ် ပါ ၏။ ထို အ တူ ကိုယ် တော် သည် လူ မြော် လင့် စ ရာ အ ကြောင်း ကို ဖျက် တော် မူ ၏။20 ကိုယ် တော် သည် လူ ကို အ စဉ် နိုင် တော် မူ ၍၊ လူ သည် ကွယ် ပျောက် တတ် ပါ ၏။ ထူး ခြား သော မျက် နှာ ကို ပေး ၍ အ ခြား သို့ လွှတ် လိုက် တော် မူ ၏။21 သူ ၏ သား တို့ သည် ချီး မြှောက် ခြင်း သို့ ရောက် သော် လည်း သူ သည် မ သိ ရ ပါ။ နှိမ့် ချ ခြင်း သို့ ရောက် သော် လည်း ထို အ မှု ကို ပင် မ ရိပ် မိ ပါ။22 သို့ ရာ တွင် သူ ၏ ကိုယ် သည် ကိုက် ခဲ လျက်၊ သူ ၏ ဝိ ညာဉ် သည် ညည်း တွား လျက် နေ ရ ပါ သည် ဟု မြွက် ဆို ၏။