1 ဂုဏ် မ တင် ဘဲ မ နေ ရ သော် လည်း အ ကျိုး မဲ့ ဖြစ် သော ကြောင့် အ ရှင် ဘု ရား ထံ မှ ခံ ရ သော ရူ ပါ ရုံ နှင့် ဗျာ ဒိတ် တော် များ ကို ပြန် ကြား ပေ အံ့။2 ယ မန် တစ် ဆယ့် လေး နှစ် က ခ ရစ် တော် တော် အား ဖြင့် ကောင်း ကင် တ တိ ယ ထပ် တိုင် အောင် ယူ ဆောင် ခံ ရ သူ့ ကို ငါ သိ၏။ ရုပ် ခ န္ဓာ ကွာ မ ကွာ ငါ မ သိ၊ ဘု ရား သ ခင် သိ တော် မူ၏။3 ပ ရ ဒိ သု ဘုံ ထဲ သို့ လည်း ယူ ဆောင် ခံ ရ ပြီး လျှင် လူ မ ပြန် မ ကြား အပ်။ မ မြွက် မ ဆို နိုင် သော မိန့် ဆို ချက် များ ကို ကြား ရ သော ထို သူ့ ကို ငါ သိ၏။ ရုပ် ခ န္ဓာ ပါ မ ပါ ငါ မ သိ၊ ဘု ရား သ ခင် သိ တော် မူ ၏။4 5 ထို သို့ သော သူ အ တွက် ငါ ဂုဏ် တင် မည်။ ကိုယ့် အ တွက် မူ ကား အား နည်း ခြင်း များ မှ တစ် ပါး ဂုဏ် တင် မည် မ ဟုတ်။6 ငါ ဂုဏ် တင် လို ခဲ့ လျှင် အ ဟုတ် အ မှန် ပြန် ကြား မည် ဖြစ် သော ကြောင့် ဉာဏ် မဲ့ သူ မ ဟုတ်။ သို့ ရာ တွင် မည် သူ မ ဆို ငါ၌ ထောက် ရှု ရာ ငါ့ ထံ ကြား နာ ရ သည် ထက် ငါ့ ကို အ ရေး မ ယူ စေ ရန် ချုပ် တည်း လျက် ငါ နေ၏။7 ထို လွန် ကဲ စွာ ဗျာ ဒိတ် တော် များ အ ကြောင်း ကြောင့် စိတ် နေ မြင့် ရာ ငါ ရောက် မည် စိုး၍ ငါ့ ကို နှိမ် နှင်း ခြင်း ငှာ စာ တန်၏ စေ တ မန် သ ဖွယ် ကိုယ် ခ န္ဓာ၌ လျှို သော တံ ကျင် ကို ပေး ထား၏။8 ထို စေ တ မန် ကို ငါ မှ ထွက် သွား စေ ရန် အ ရှင် ဘု ရား ထံ သုံး ကြိမ် တိုင် ငါ တောင်း လျှောက် ရာ၊9 ကိုယ် တော် က ငါ၏ ကျေး ဇူး သည် သင့် အ ဖို့ လုံ လောက် ပြီ။ ခွန် အား နည်း ရာ ၌ ခွန် အား တန် ခိုး တော် စုံ လင် သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။ သို့ ဖြစ်၍ ငါ့ ကို ခ ရစ် တော်၏ ခွန် အား တန် ခိုး တော် လွှမ်း မိုး စေ ရန် အား နည်း ခြင်း များ ရှိ လျက် ပင် ရွှင် လန်း စွာ ဂုဏ် တင် မည်။10 သို့ ဖြစ်၍ လည်း ငါ သည် ခ ရစ် တော့် အ တွက် အား နည်း ခြင်း၊ အ နာ တ ရ ပြု ခြင်း၊ ညှဉ်း ပန်း ခြင်း၊ နှိပ် စက် ခြင်း၊ ကျဉ်း ကျပ် ခြင်း များ ကို နှစ် သက် စွာ ခံ လေ၏။ ငါ သည် အား နည်း သည့် အ ခါ ခွန် အား နှင့် ပြည့်၏။11 ငါ သည် သင် တို့ ကြောင့် ဉာဏ် မဲ့ သူ မ ဖြစ် ဘဲ မ နေ နိုင်။ မ ရေ ရာ သူ ဖြစ် စေ ဦး၊ မည် သည့် အ ရာ၌ မျှ ထို သို့ ထူး ချွန် သော တ မန် တော် တို့ အောက် မ နိမ့် သော ကြောင့် သင် တို့ ထောက် ခံ သင့် ကြ၏။12 တ မန် တော် ဖြစ် သည့် လ က္ခ ဏာ တည်း ဟူ သော နိ မိတ် များ၊ အံ့ ဖွယ် ရာ များ၊ အ မှု ကြီး များ ကို ခပ် သိမ်း သော တည် ကြည် ခြင်း နှင့် သင် တို့ ဘောင် တွင် မု ချ ပြ သ ခဲ့ ပြီ။13 သင် တို့ အ ပေါ် တွင် ငါ ကိုယ် တိုင် မ ဖိ စီး မိ သည့် ပြင် မည် သည့် အ ရာ၌ အ ခြား အ သင်း တော် တို့ အောက် ယုတ် စေ သ နည်း။ ထို အ ဓ မ္မ မှု အ တွက် ချမ်း သာ ပေး ကြ လော့။14 ကြည့် လော့။ တ တိ ယ အ ကြိမ် သင် တို့ ထံ ရောက် လာ ရန် ငါ အ သင့် ရှိ သည် မှာ လည်း သင် တို့ ကို ဖိ စီး မည် မ ဟုတ်။ သင် တို့ ပ စ္စည်း ကို ငါ မ လို၊ သင် တို့ ကို သာ အ လို ရှိ၏။ မိ ဘ တို့ အ ဖို့ သား သ မီး များ မ ဆည်း ပူး။ သား သ မီး များ အ ဖို့ မိ ဘ တို့ ဆည်း ပူး အပ် သည် နှင့် အ ညီ ငါ သည် သင် တို့ စိတ် ဝိ ညာဉ် အ လို့ ငှာ၊15 ပ စ္စည်း သာ မ က ကိုယ် ကို ပင် ရွှင် လန်း စွာ ကုန် စေ မည်။ ငါ သည် သင် တို့ ကို များ ပြား စွာ ချစ် လျှင် နည်း ပါး စွာ ချစ် တုံ့ ခံ ရ မည် လော။16 သင် တို့ က ထို သို့ ရှိ စေ တော့၊ သူ့ ကိုယ် တိုင် ဝန် မ တင် သော် လည်း စဉ်း လဲ သော သ ဘော ရှိ လျက် အ လိ မ္မာ နှင့် ငါ တို့ ကို ကျော့ ဖမ်း ပြီ ဟု ဆို ကြ လျှင်၊17 သင် တို့ ထံ ငါ စေ လွှတ် သူ တစ် ဦး ဦး အား ဖြင့် ငါ တင် စား ခဲ့ သ လော။18 ငါ နှိုး ဆော် ခဲ့ သူ တိ တု နှင့် တ ကွ ဆို ခဲ့ သော ညီ အစ် ကို ကို ငါ စေ လွှတ် ရာ တိ တု တင် စား သ လော။ ငါ တို့ သည် တစ် မျိုး တည်း သော သ ဘော၊ တစ် မျိုး တည်း သော ခြေ ရာ စဉ် များ၌ လျှောက် လိုက် ခဲ့ ကြ သည် မ ဟုတ် လော။19 သင် တို့ ရှေ့ ငါ တို့ ထု ချေ သည် ဟု ထင် လျက် နေ ကြ သ လော။ အို ချစ် သူ တို့၊ ခ ရစ် တော် အား ဖြင့် ဘု ရား သခင့် မျက် မှောက် တော်၌ ငါ တို့ သည် သင် တို့ ကို ဆောက် တည် ခြင်း အ လို့ ငှာ အ ရာ ရာ ပြော ဆို၏။20 အ သို့ ဆို သော် ငါ ရောက် သည့် ကာ လ သင် တို့ သ ဘော မ ကျ သည် မှာ ငါ့ ကို တွေ့ မြင် ကြ သည့် ပြင် ငါ သ ဘော ကျ သည် မှာ သင် တို့ ကို မ တွေ့ မ မြင် သည့် အ လျောက် ခိုက် ရန် ဖြစ် ခြင်း၊ ပြိုင် ဆိုင် ခြင်း၊ အ မျက် ထွက် ခြင်း၊ ဖီ ဆန် ခြင်း၊ အ သ ရေ ဖျက် ခြင်း၊ ကုန်း ချော ခြင်း၊ ဝင့် ဝါ ခြင်း၊ ဘက် ပြိုင် ခြင်း များ ဖြစ် မည် ကိုလည်း ကောင်း၊21 ပြစ် မှား မြဲ ပြစ် မှား လျက် ညစ် ညူး မှု၊ မေ ထုန် မှု၊ ကာ မ ဂုဏ် လိုက် စား မှု များ ကို နောင် တ မဲ့ ပြု ကျင့် ခဲ့ သူ များ အ တွက် ငါ မြည် တမ်း ရ သည် နှင့် ရောက် လာ သော ငါ့ ကို သင် တို့ ကြောင့် ငါ ဘု ရား သ ခင် နှိမ့် ချ တော် မူ ဦး မည် ကို လည်း ကောင်း ငါ စိုး ရိမ် ၏။