1 ထို အ ခါ ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် မင်္ဂ လာ ဆောင် သ တို့ သား ကို ကြို ဆို ရန် မီး ခွက် ကိုယ် စီ ဆောင်၍ ထွက် သွား သော အ ပျို ရံ ဆယ် ယောက် နှင့် တူ လိမ့် မည်။2 ငါး ယောက် မိုက်၍ ငါး ယောက် မှာ သ တိ ပ ညာ ရှိ၏။3 မိုက် သူ တို့ သည် မီး ခွက် ယူ သည့် အ ခါ တွင် ဆီ မ ယူ ခဲ့ ကြ။4 သ တိ ပ ညာ ရှိ သူ တို့ မူ ကား မီး ခွက် နှင့် တ ကွ ဘူး တွင် ဆီ ထည့်၍ ယူ ခဲ့ ကြ၏။5 မင်္ဂ လာ ဆောင် သ တို့ သား ကြန့် ကြာ ခိုက် အ ပျို ရံ ရှိ သ မျှ သည် ငိုက်၍ အိပ် ပျော် ကြ စဉ်၊6 သန်း ခေါင် ယံ၌ ကြည့် ကြ။ မင်္ဂ လာ ဆောင် သ တို့ သား လာ ပြီ၊ ထွက်၍ ကြို ကြ ဟူ သော ကြွေး ကြော် သံ ကြား သော် ရှိ သ မျှ တို့ ထ၍ မီး ခွက် ပြင် ကြ ၏။7 ထို အ ခါ မိုက် သူ တို့ က ငါ တို့ မီး ငြိမ်း တော့ မည်။ သင် တို့ ဆီ အ နည်း ငယ် ပေး ကြ ပါ ဟု သ တိ ပ ညာ ရှိ သူ တို့ အား ဆို သော် ငါ တို့ နှင့် သင် တို့ ပါ လောက် မည် မ ထင်။8 9 ရောင်း သူ တို့ ထံ သွား၍ ကိုယ့် အ ဖို့ ဝယ် ယူ ကြ ပါ ဟု ပြန် ဆို ကြ သည့် အ တိုင်း၊10 ဆီ ဝယ် သွား ခိုက် မင်္ဂ လာ သ တို့ သား ရောက် လာ သ ဖြင့် အ သင့် ရှိ နေ သူ တို့ သည် မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သို့ လိုက် ပါ ဝင် သွား ကြ ပြီး မှ တံ ခါး ပိတ် ထား လေ ၏။11 ထို နောက် ကျန် ရစ် သော အ ပျို ရံ တို့ သည် လာ၍ အ ရှင် ဘု ရား၊ အ ရှင် ဘု ရား၊ ကျွန် မ တို့ အား ဖွင့် ပေး ပါ ဟု တောင်း ကြ သော်12 မင်္ဂ လာ ဆောင် သ တို့ သား က သင် တို့ ကို မ သိ ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟု ပြန် ဆို၏။13 ထို ကြောင့် စောင့် နေ ကြ လော့။ ထို နေ့ ရက် အ ချိန် နာ ရီ ကို သင် တို့ မ သိ ကြ ချေ။14 တစ် နည်း၊ တစ် ခြား ပြည် သို့ သွား မည့် ဆဲ ဆဲ တွင် ကျွန် များ ကို ခေါ်၍ ပ စ္စည်း အပ် သော အ ရှင် နှင့် တူ၏။15 ထို ကျွန် တို့ အ ရည် အ ခြင်း အ လျောက် တစ် ယောက် ကို ရွှေ ချိန် ငါး ပိဿာ၊ တစ် ယောက် ကို နှစ် ပိဿာ၊ တစ် ယောက် ကို တစ် ပိဿာ အပ် ပြီး လျှင် ခ ရီး သွား လေ၏။16 ငါး ပိဿာ ရ သူ သည် ချက် ခြင်း သွား၍ ကုန် သွယ် သ ဖြင့် ငါး ပိဿာ အ မြတ် ရ၏။17 နှစ် ပိဿာ ရ သူ လည်း နှစ် ပိဿာ အ မြတ် ရ၏။18 တစ် ပိဿာ ရ သူ ကား သွား၍ အ ရှင့် ရွှေ ကို မြေ၌ တူး မြှုပ်၏။19 ကာ လ ရှည် ကြာ ပြီး နောက် အ ရှင် လာ၍ ကျွန် တို့ နှင့် စ ရင်း ရှင်း ရာ20 ငါး ပိဿာ ရ သူ သည် အ မြတ် ငါး ပိဿာ ပါ ယူ ခဲ့၍ အ ရှင် ကြည့် တော် မူ ပါ။ အပ် ထား တော် မူ သော ငါး ပိဿာ ဖြင့် အ မြတ် ငါး ပိဿ ရ ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်21 အ ရှင် က တော် လှ ပေ ပြီ။ သ စ္စာ ရှိ သော ငါ့ ကျွန် ကောင်း၊ နည်း ပါး ရာ အ ပေါ်၌ သင် သ စ္စာ ရှိ သည် ဖြစ်၍ များ ပြား ရာ အ ပေါ် တွင် ငါ ခန့် ထား မည်။ သင့် အ ရှင် ၏ ရွှင် လန်း ခြင်း ကို ဝင် စား လော့ ဟု ပြန် ဆို ၏။22 နှစ် ပိဿာ ရ သူ လည်း လာ၍ အ ရှင် ကြည့် တော် မူ ပါ။ အပ် ထား တော် မူ သော နှစ် ပိဿာ ဖြင့် အ မြတ် နှစ် ပိဿာ ရ ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်23 အ ရှင် က တော် လှ ပြီ။ သ စ္စာ ရှိ သော ငါ့ ကျွန် ကောင်း၊ နည်း ပါး ရာ အ ပေါ်၌ သင် သ စ္စာ ရှိ သည် ဖြစ်၍ များ ပြား ရာ အ ပေါ် တွင် ငါ ခန့် ထား မည်။ သင့် အ ရှင် ၏ ရွှင် လန်း ခြင်း ကို ဝင် စား လော့ ဟု ပြန် ဆို၏။24 တစ် ပိဿာ ရ သူ ကား လာ လျက် အ ရှင် ကိုယ် တော် သည် ခဲ့ ယဉ်း သော အ ရှင် ဖြစ်၍ ကိုယ် မ စိုက် ဘဲ လျက် ရိတ် ဖြတ်၊ ကိုယ် မ လှေ့ ဘဲ လျက် ကျီ သွင်း တတ် သည် ကို သိ သည့် အ တိုင်း25 ကျွန် တော် ကြောက် ရွံ့ စွာ သွား၍ အ ရှင့် ရွှေ ကို မြေ၌ မြှုပ် ထား ပါ သည်။ ကြည့် တော် မူ ပါ။ အ ရှင့် ရွှေ ရှိ ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်26 အ ရှင် က အ ချင်း ကျွန် ဆိုး၊ ကျွန် ပျင်း၊ ငါ သည် ကိုယ် မ စိုက် ဘဲ လျက် ရိတ် ဖြတ်၊ ကိုယ် မ လှေ့ ဘဲ လျက် ကျီ သွင်း တတ် သည် ကို သင် သိ လျှင် ငါ့ ရွှေ ကို ရွှေ ပွဲ စား တို့ ထံ အပ် သင့် သည်။27 အပ် လျှင် အ တိုး နှင့် တ ကွ ငါ ပြန် လာ၍ ရ လေ ပြီ ဟု မိန့် ဆို ပြီး နောက်28 ထို ရွှေ တစ် ပိဿာ ကို နုတ် ယူ၍ ခွက် တစ် ဆယ် ရှိ သူ့ အား လွှဲ အပ် ကြ လော့။29 အ သို့ ဆို သော် ရ ရှိ သူ တိုင်း အား ထပ် ပေး သ ဖြင့် ကြွယ် ဝ လိမ့် မည်။ မ ရ မ ရှိ သူ မှ မူ ကား ရ ရှိ သ မျှ ကို ပင် နုတ် ယူ လိမ့် မည်။30 အ သုံး မ ရ သော ထို ကျွန် ကို ပြင် ပ မှောင် ထဲ သို့ ပစ် ချ လော့။ ထို အ ရပ်၌ ငို ကြွေး ခြင်း၊ အံ ကြိတ် ခြင်း ရှိ ရ လ တ္တံ့ ဟု အ မိန့် ရှိ၏။31 လူ့ သား သည် ဘုန်း တော် ကို ဆောင် လျက် စေ တ မန် တော် အ ပေါင်း တို့ နှင့် တ ကွ ကြွ လာ သော်32 ဘုန်း တော် ဆိုင် ရာ ပ လ္လင် ပေါ် တွင် စံ၍ လူ မျိုး ခပ် သိမ်း ကို ရှေ့ တော် တွင် စု ရုံး စေ ပြီး လျှင် သိုး နှင့် ဆိတ် များ ကို ထိန်း ကျောင်း သူ ခွဲ ခြား သည့် နည်း တူ ခွဲ ခြား လျက်၊33 သိုး များ ကို ယာ ဘက်၊ ဆိတ် များ ကို ဝဲ ဘက် တော် တွင် ထား တော် မူ လိမ့် မည်။34 ယာ ဘက် တော် တွင် ရှိ နေ သူ တို့ အား၊ ထို ဘု ရင် မင်း က ငါ့ ခ မည်း တော်၏ ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ကို ခံ ရ သူ တို့၊ ဤ လော က တည် သည့် ကာ လ က သင် တို့ အ ဖို့ ပြင် ဆင် ထား သော နိုင် ငံ တော် ကို လာ၍ ပိုင် ယူ ကြ။35 အ သို့ ဆို လျှင် ငါ ဆာ မွတ် သော် ကျွေး မွေး ခြင်း၊ ရေ ငတ် သော် တိုက် ခြင်း၊ အာ ဂ န္တု ဖြစ် သော် ဧည့် ခံ ခြင်း၊36 အ ဝတ် မဲ့ သော် ဝတ် ခြုံ ခြင်း၊ နာ သော် ပြု စု ခြင်း၊ ထောင် ကျ သော် ပြု စု ခြင်း များ ကို သင် တို့ ပြု ကြ သည် ဟု မိန့် ဆို သည့် ကာ လ။37 ထို သူ တော် ကောင်း တို့ က အ ရှင် ဘု ရား ကိုယ် တော် ဆာ မွတ် တော် မူ ရာ ကျွေး မွေး ခြင်း၊38 ရေ ငတ် တော် မူ ရာ တိုက် ခြင်း၊ အာ ဂ န္တု ဖြစ် တော် မူ ရာ ဧည့် ခံ ခြင်း၊39 အ ဝတ် မဲ့ တော် မူ ရာ ဝတ် ခြုံ ခြင်း၊ နာ တော် မူ ရာ ထောင် ကျ တော် မူ ရာ ကြည့် ရှု ခြင်း များ မှာ မည် သည့် အ ခါ အကျွန်ုပ် တို့ တွေ့ မြင်၍ ပြု ကြ ရ ပါ သ နည်း ဟု မေး လျှောက် လျှင်40 ဘု ရင် မင်း က ဤ ညီ တော် တို့ အ နက် သိမ် ငယ် သူ တစ် ယောက် ယောက် ကို သင် တို့ ပြု သ မျှ ပင် ငါ့ ကို ပြု ကြောင်း ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟု အ မိန့် ရှိ တော် မူ လိမ့် မည်။41 ထို နောက် ဝဲ ဘက် တော် တွင် ရှိ နေ သူ တို့ အား ကိုယ် တော် က အ မင်္ဂ လာ ခံ ရ သူ တို့ ငါ့ ထံ မှ ခွာ၍ မာရ် နတ် နှင့် ၄င်း ၏ စေ တ မန် တို့ အ ဖို့ ပြင် ဆင် ထား သော ထာ ဝ ရ မီး ထဲ သို့ သွား ကြ။42 အ သို့ ဆို လျှင် ငါ ဆာ မွတ် သော် ကျွေး မွေး ခြင်း၊ ရေ ငတ် သော် တိုက် ခြင်း၊43 အာ ဂ န္တု ဖြစ် သော် ဧည့် ခံ ခြင်း၊ အ ဝတ် မဲ့ သော် ဝတ် ခြုံ ခြင်း၊ နာ သော် ထောင် ကျ သော် ပြု စု ခြင်း များ ကို သင် တို့ မ ပြု ကြ ဟု မိန့် ဆို သည့် ကာ လ။44 အ ရှင် ဘု ရား ကိုယ် တော် ဆာ မွတ် ခြင်း၊ ရေ ငတ် ခြင်း၊ အာ ဂ န္တု ဖြစ် ခြင်း၊ အ ဝတ် မဲ့ ခြင်း၊ နာ ခြင်း၊ ထောင် ကျ ခြင်း များ ကို အကျွန်ုပ် တို့ တွေ့ မြင်၍ လုပ် ကျွေး သ မှု မ ပြု ဘဲ နေ သည် မှာ မည် သည့် အ ခါ ပါ နည်း ဟု မေး လျှောက် ကြ လျှင်45 ဘု ရင် မင်း က ဤ သိမ် ငယ် သူ တစ် ယောက် ယောက် ကို သင် တို့ မ ပြု ကြ သည် မှာ ငါ့ ကို မ ပြု ကြောင်း ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟု အ မိန့် ရှိ တော် မူ မည့် အ တိုင်း46 ထို သူ တို့ ကား ထာ ဝ ရ ပြစ် ဒဏ် ခံ ရာ သို့ လည်း ကောင်း၊ သူ တော် ကောင်း တို့ ကား ထာ ဝ ရ အ သက် ရှင် ရာ သို့ လည်း ကောင်း သွား ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ၏။