1 ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ချဉ်း လာ ကြွေး ကြော် လျက်၊ ငါ တို့ ကို ကယ် တင် ရာ ကျောက် တောင် တော့် ထံ ရွှင် လန်း သံ လွှင့် ကြ ကုန် အံ့။2 ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း လျက်၊ မျက် နှာ တော် ကို ဖူး မြင်၍၊ သီ ချင်း ဆို လျက်၊ ရွှင် လန်း သံ ပြု ကြ ကုန် အံ့။3 ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘု ရား ဟူ သ မျှ ထက် ကြီး မြတ် သော ဘု ရား၊ မြင့် မြတ် သော ဘု ရင် ဖြစ် တော် မူ ၏။4 မြေ ကြီး နက် ရှိုင်း ရာ များ ကို လက် တော် ဖြင့် ကိုင် လျက်၊ တောင် ထိပ် များ ကို ပိုင် တော် မူ၏။5 ပိုင် တော် မူ ရာ ပင် လယ် ကို ဖန် ဆင်း ၍၊ လက် တော် ဖြင့် ကုန်း ကို ပြု ပြင် တော် မူ ၏။6 တိုး ဝင် ပျပ် ဝပ် ရှိ ခိုး လျက်၊ ငါ တို့ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့၊ ဒူး ထောက် ကြ ကုန် အံ့။7 ကိုယ် တော် သည် ငါ တို့ ဘု ရား၊ ငါ တို့ လည်း စား ကျက် တော် ရှိ လူ မျိုး၊ လက် တော် ဝယ် သိုး စု ဖြစ် ကြ ကုန် ၏။ ယ နေ့ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို ကြား နာ ပါ စေ သော။8 သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ သည် ငါ့ ကို စိ စစ် စုံ စမ်း၍၊ ငါ ၏ အ မှု ကို သိ မြင် လျက် ပင်၊ မေ ရိ ဘ ခေါ် တော အ ရပ်၊ မဿာ ဟူ သော နေ့ ရက် တွင် ပြု ကြ သ ကဲ့ သို့၊ သင် တို့ စိတ် မ ခဲ ယဉ်း စေ ကြ နှင့်။9 10 ထို လူ မျိုး အ ပေါ် တွင် နှစ် ပေါင်း လေး ဆယ် ပတ် လုံး၊ ငါ့ နှ လုံး မ သာ ဖြစ် ၍၊ သူ တို့ သည် စိတ် နှ လုံး မှောက် မှား သော လူ မျိုး ဖြစ် သ ဖြင့်၊ ငါ့ နည်း လမ်း များ ကို မ သိ ကြ ဟု ဆို လျက်၊11 ငါ့ ငြိမ် ဝပ် ရာ ချမ်း သာ ကို ဝင် စား ကြ ရ မည် မ ဟုတ် ဟု၊ အ မျက် တော် ထား ၍ ငါ ဓိ ဋ္ဌာန် ၏။