1 တစ် ဖန် နော ဧ အား ထာ၀ ရ ဘု ရား သ ခင် မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ယ ခု လူ မျိုး တွင် သင် သည် ငါ့ ရှေ့၌ ဖြောင့် မတ် သည် ကို ငါ သိ မြင် သည် ဖြစ် ၍ အိမ် သူ အိမ် သား အ ပေါင်း တို့ နှင့် တ ကွ သင်္ဘော တွင်း သို့ ၀င် ကြ လော့။2 မြေ ကြီး တစ် ပြင် လုံး ပေါ် မှာ တိ ရ စ္ဆာန် မျိုး မ ပြတ် ဆက် နွယ် စေ ခြင်း ငှာ သန့် သော သား မျိုး အ နက် အ ထီး အ မ ခု နစ် စုံ စီ၊ မ သန့် သော သား မျိုး အ နက် အ ထီး အ မ တစ် စုံ စီ၊ လေ သ တ္တ ဝါ မျိုး အ နက် အ ထီး အ မ ခု နစ် စုံ စီ၊ အ သီး အ သီး တို့ ကို သိမ်း ယူ ရ မည်။3 4 အ သို့ ဆို သော် ယ နေ့ မှ စ၍ ခု နစ် ရက် စေ့ လျှင် အ ရက် လေး ဆယ် ပတ် လုံး နေ့ ညဉ့် မ ပြတ် မြေ ကြီး ပေါ် သို့ မိုး ရွာ စေ၍ ငါ ဖန် ဆင်း ခဲ့ သော သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ ကို မြေ မျက် နှာ ပြင် မှ ငါ သုတ် သင် ပယ် ရှင်း မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ သ မျှ အ တိုင်း နော ဧ ပြု လေ ၏။5 6 မြေ ကြီး ပေါ် မှာ ရေ လွှမ်း မိုး သော ဘေး သင့် ရောက် သော အ ခါ နော ဧ သည် အ သက် ခြောက် ရာ ရှိ ၏။7 ရေ လွှမ်း မိုး သည့် ဘေး ကြောင့် နော ဧ သည် သား၊ မ ယား၊ ချွေး မ များ နှင့် တ ကွ သင်္ဘော တွင်း သို့ ဝင် ၍၊8 နော ဧ အား ဘု ရား သ ခင် မိန့် မှာ တော် မူ သည့် အ တိုင်း သန့် သော သား မျိုး၊ မ သန့် သော သား မျိုး၊ လေ သ တ္တ ဝါ နှင့် မြေ ပေါ် မှာ တွား တတ် သော တိ ရ စ္ဆာန် များ ထဲ မှ အ ထီး အ မ အ စုံ အ စုံ တို့ သည်၊9 နော ဧ ရှိ ရာ သင်္ဘော တွင်း သို့ ဝင် ကြ ၏။10 ခု နစ် ရက် စေ့ သော အ ခါ လွှမ်း မိုး သော ရေ သည် မြေ ပေါ် သို့ တက် လာ ရာ၊11 နော ဧ အ သက် ခြောက် ရာ စေ့ သော နှစ်၊ ဒု တိ ယ လ၊ ဆယ့် ခု နစ် ရက် တွင် မ ဟာ ရေ ထု စမ်း၀ ရှိ သ မျှ ပေါက် ထွက် သည့် ပြင် မိုး ကောင်း ကင် ပြွန်၀ များ ပွင့် သ ဖြင့်၊12 အ ရက် လေး ဆယ် ပတ် လုံး နေ့ ညဉ့် မ ပြတ် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ မိုး သည်း စွာ ရွာ လေ ၏။13 ထို နေ့ ရက် တွင် ပင် နော ဧ နှင့် မ ယား မှ စ၍ ရှေ မ၊ ဟာ မ၊ ယာ ဖက် ဟူ သော သား သုံး ယောက်၊ ချွေး မ သုံး ယောက် တို့ သည် သင်္ဘော တွင်း သို့ ဝင် ကြ ၏။14 သား ယဉ် သား ရဲ အ မျိုး အ လိုက်၊ မြေ ပေါ် မှာ တွား တတ် သော တိ ရ စ္ဆာန် အ မျိုး အ လိုက်၊ ပျံ တတ် သော ကြက် ငှက် တည်း ဟူ သော လေ သ တ္တ ဝါ မျိုး အ လိုက်၊15 သ ဇီ၀ သက် ရှိ သ တ္တ ဝါ အ မျိုး အ မျိုး ထဲ မှ အ စုံ အ စုံ တို့ လည်း နော ဧ ရှိ ရာ သင်္ဘော တွင်း သို့ ဝင် ကြ ၏။16 ထို သို့၀င် သော တိ ရ စ္ဆာန် တို့ သည် နော ဧ အား ဘု ရား သ ခင် မိန့် မှာ တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း သ တ္တ ဝါ အ မျိုး မျိုး ထဲ မှ အ ထီး အ မ အ စုံ အ စုံ၀င် ကြ ကုန် ၏။ နော ဧ ၀င် ပြီး နောက် ထာ၀ ရ ဘု ရား သည် သင်္ဘော ကို ပိတ် ထား တော် မူ ၏။17 မြေ ကြီး ပေါ် မှာ အ ရက် လေး ဆယ် ပတ် လုံး ရေ လွှမ်း မိုး ခြင်း တိုး တက် သ ဖြင့် သင်္ဘော သည် မြေ မှ ကြွ၍ ပေါ လော နေ လေ ၏။18 ထို သို့ ရေ သည် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ အ လွန် တိုး တက် သ ဖြင့် ရေ မျက် နှာ ပြင် ပေါ် မှာ သင်္ဘော မျော နေ လေ ၏။19 မြေ ကြီး ပေါ် မှာ ရေ အ လွန် တ ရာ အား ကြီး သ ဖြင့် မိုး ကောင်း ကင် အောက် တောင် ကြီး ရှိ သ မျှ နစ် မြုပ် ရ လေ ၏။20 ရေ သည် အား ကြီး သ ဖြင့် တောင် များ အ ထက် သို့ တစ် ဆယ့် ငါး တောင် လွှမ်း မိုး လေ ၏။21 လူ မှ စ၍ မြေ ပေါ် မှာ လှုပ် ရှား သွား လာ တတ် သည့် တိ ရ စ္ဆာန် တည်း ဟူ သော လေ သ တ္တ ဝါ၊ သား ယဉ် သား ရဲ၊ မြေ ရှိ ပေါ များ သော သ တ္တ ဝါ စု အ ပေါင်း တို့ သည် သေ ကြ ကုန် ၏။22 ထွက် သက် ၀င် သက် ရှိ သော ကုန်း သ တ္တ ဝါ ဟူ သ မျှ တို့ သည် သေ ကြ ကုန် ၏။23 မြေ မျက် နှာ ပေါ် မှာ သက် ရှိ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တည်း ဟူ သော လူ မှ စ၍ သား ယဉ် သား ရဲ၊ တွား တတ် သော တိ ရ စ္ဆာန်၊ လေ သ တ္တ ဝါ တို့ သည် မြေ ကြီး မှ သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ခြင်း ကို ခံ ရကြ၏။ နော ဧ မှ စ၍ သင်္ဘော တွင်း ပါ ရှိ သ မျှ တို့ သာ ကျန် ကြွင်း ကြ လေ ၏။24 ရေ လည်း မြေ ကြီး ပေါ် မှာ ရက် ပေါင်း တစ် ရာ့ ငါး ဆယ် ပတ် လုံး အား ကြီး စွာ တည် လျက် ရှိ ၏။