1 การนมัสการในสวรรค์ หลังจากนั้นข้าพเจ้าเห็นประตูที่เปิดอ้าอยู่ในสวรรค์ และพระสุรเสียงแรกที่ข้าพเจ้าได้ยินนั้น ตรัสกับข้าพเจ้าเหมือนอย่างเสียงแตรว่า “จงขึ้นมาบนนี้เถิด และเราจะสำแดงให้เจ้าเห็นสิ่งที่จะต้องเกิดขึ้นหลังจากนี้”2 ในทันใดนั้น พระวิญญาณก็ทรงดลใจข้าพเจ้า และนี่แน่ะ มีพระที่นั่งตั้งอยู่ในสวรรค์และมีท่านผู้หนึ่งประทับบนพระที่นั่งนั้น3 และท่านที่ประทับบนพระที่นั่งนั้นปรากฏเหมือนแจสเพอร์และคาร์เนเลียน และมีรุ้งรอบๆ พระที่นั่งนั้น ปรากฏเหมือนมรกตอสค.1:26-28; 10:14 และรอบพระที่นั่งนั้นมีบัลลังก์อีกยี่สิบสี่บัลลังก์ มีผู้อาวุโสยี่สิบสี่คนนั่งอยู่บนบัลลังก์เหล่านั้น ทุกคนสวมเสื้อผ้าสีขาวและสวมมงกุฎทองคำบนศีรษะของพวกเขา5 และมีฟ้าแลบ เสียงครืนๆ และฟ้าร้องอพย.19:16; วว.8:5; 11:19; 16:18 ดังออกมาจากพระที่นั่งนั้น และมีคบเพลิงอสค.1:13เจ็ดอันจุดอยู่ตรงหน้าพระที่นั่ง คบเพลิงเหล่านั้นคือพระวิญญาณทั้งเจ็ดของพระเจ้าวว.1:4; ศคย.4:26 และตรงหน้าพระที่นั่งนั้นเป็นเหมือนอย่างทะเลแก้วที่ใสเหมือนแก้วผลึกอสค.1:22และบริเวณรอบพระที่นั่งทั้งสองข้างนั้น มีสิ่งมีชีวิตสี่ตนอสค.1:5-10; 10:14ที่มีตาเต็มทั้งข้างหน้าและข้างหลัง7 สิ่งมีชีวิตที่หนึ่งนั้นเหมือนสิงโต สิ่งมีชีวิตที่สองนั้นเหมือนโค สิ่งมีชีวิตที่สามนั้นมีหน้าเหมือนอย่างมนุษย์ และสิ่งมีชีวิตที่สี่เหมือนนกอินทรีที่บินอยู่8 สิ่งมีชีวิตทั้งสี่นั้น แต่ละตนมีปีกหกปีก และมีตาอยู่รอบๆ และข้างในเต็มไปหมดอสค.1:18; 10:12 และพวกเขาร้องตลอดวันตลอดคืนไม่ได้หยุดเลยว่า“บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ บริสุทธิ์องค์พระผู้เป็นเจ้าคือพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุดอสย.6:2-3ผู้ทรงเคยเป็นอยู่ ผู้ทรงเป็นอยู่ และผู้ที่จะเสด็จมา”9 เมื่อใดก็ตามที่สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นถวายพระสิริ พระเกียรติ และคำขอบพระคุณแด่พระองค์ผู้ประทับบนพระที่นั่ง และผู้ทรงพระชนม์อยู่ตลอดไปเป็นนิตย์นั้น10 ผู้อาวุโสทั้งยี่สิบสี่ท่านก็ทรุดตัวลงเฉพาะพระพักตร์พระองค์ผู้ประทับบนพระที่นั่งนั้น และนมัสการพระองค์ผู้ทรงพระชนม์อยู่ตลอดไปเป็นนิตย์ และถอดมงกุฎออกวางตรงหน้าพระที่นั่งร้องว่า11 “องค์พระผู้เป็นเจ้าและพระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลายพระองค์ทรงสมควรที่จะได้รับพระสิริ พระเกียรติและฤทธานุภาพเพราะว่าพระองค์ทรงสร้างสรรพสิ่งและสรรพสิ่งก็ดำรงอยู่และถูกสร้างขึ้นตามพระประสงค์ของพระองค์”