1 นิมิตที่สามเรื่องคนที่มีเชือกวัด “ข้าพเจ้าเงยหน้าขึ้นแลเห็น นี่แน่ะ ชายคนหนึ่งมีเชือกวัดอยู่ในมือ2 ข้าพเจ้าจึงถามว่า ‘ท่านจะไปไหน?’ เขาจึงบอกข้าพเจ้าว่า ‘จะไปวัดเยรูซาเล็มดูว่า กว้างเท่าใด ยาวเท่าใด’3 นี่แน่ะ ทูตสวรรค์ที่ได้สนทนากับข้าพเจ้าก็ก้าวออกไป และทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่งก็ก้าวออกไปพบกับท่าน4 และบอกท่านว่า ‘วิ่งสิ บอกชายหนุ่มคนนั้นว่า จะมีคนมาอาศัยอยู่ในเยรูซาเล็มเหมือนอย่างหมู่บ้านที่ไม่มีกำแพงล้อม เพราะว่าประชาชนและสัตว์เลี้ยงในนั้นจะมีมากมาย5 เราจะเป็นเหมือนกำแพงเพลิงล้อมเธอไว้ และเราจะเป็นศักดิ์ศรีในเมืองนั้น พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ’6 ทรงเรียกพวกเชลยให้กลับ “พระยาห์เวห์ตรัสว่า เฮ้ เฮ้ จงหนีไปให้พ้นจากดินแดนทางเหนือ พระยาห์เวห์ตรัสว่า เพราะเราได้กระจายพวกเจ้าออกดังลมทั้งสี่ทิศของท้องฟ้า7 เฮ้ เจ้าผู้ที่อยู่กับธิดาของบาบิโลน จงหนีไปยังศิโยน8 พระยาห์เวห์จอมทัพจึงตรัสกับประชาชาติที่ปล้นเจ้าดังนี้ (เมื่อพระสิริใช้ข้าพเจ้าให้ไป) ‘ผู้ใดได้แตะต้องเจ้า ก็ได้แตะต้องแก้วพระเนตรของพระองค์’9 นี่แน่ะ เราจะสั่นมือของเราเหนือพวกเขา และเขาจะเป็นสิ่งที่ถูกปล้นให้แก่ทาสของเขาเอง ‘แล้วเจ้าจะได้ทราบว่าพระยาห์เวห์จอมทัพใช้ข้าพเจ้ามา’10 โอ บุตรีแห่งศิโยนเอ๋ย จงโห่ร้องและร่าเริงเถิด เพราะนี่แน่ะเรามาและจะอยู่ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ11 ประชาชาติจำนวนมากจะสมทบกันเข้าเป็นฝ่ายพระยาห์เวห์ในวันนั้น และจะเป็นประชากรของเรา และเราจะอยู่ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย ‘และเจ้าจะทราบว่าพระยาห์เวห์จอมทัพได้ใช้ข้าพเจ้ามายังเจ้า’12 และพระยาห์เวห์จะทรงรับยูดาห์เป็นมรดก เป็นส่วนของพระองค์ในแผ่นดินบริสุทธิ์ และจะเลือกสรรกรุงเยรูซาเล็มอีกครั้งหนึ่ง13 “บรรดามนุษย์เอ๋ย จงนิ่งสงบอยู่ต่อพระยาห์เวห์ เพราะว่าพระองค์ทรงลุกขึ้นและเสด็จจากที่ประทับอันบริสุทธิ์ของพระองค์แล้ว