1 “เพราะว่า ดูสิ ในวันเหล่านั้นและในเวลานั้น เมื่อเราให้ยูดาห์และเยรูซาเล็มกลับสู่สภาพเดิม2 เราจะรวบรวมประชาชาติทั้งหมด และนำเขาทั้งหลายลงมายังหุบเขาเยโฮชาฟัท และเราจะเข้าสู่การพิพากษากับพวกเขาที่นั่นด้วยเรื่องประชากรของเรา คืออิสราเอลมรดกของเรา ผู้ซึ่งถูกพวกเขากระจายไปท่ามกลางประชาชาติต่างๆ พวกเขาได้แบ่งแผ่นดินของเรา3 และจับฉลากเอาประชากรของเราไป พวกเขาเอาเด็กผู้ชายไปขายเพื่อไปเที่ยวโสเภณี และค้าเด็กผู้หญิงเพื่อไปซื้อเหล้าองุ่นดื่ม4 “พวกเจ้าด้วย เจ้าคิดอย่างไรกับเรา? โอ ไทระ ไซดอนอสย.23:1-18; อสค.26:1-28:26; อมส.1:9-10; ศคย.9:1-4; มธ.11:21-22; ลก.10:13-14 และดินแดนทุกแห่งของฟีลิสเตียอสย.14:29-31; ยรม.47:1-7; อสค.25:15-17; อมส.1:6-8; ศฟย.2:4-7; ศคย.9:5-7 พวกเจ้าจะสนองเราด้วยการตอบโต้หรือ? ถ้าพวกเจ้าตอบโต้เรา เราจะให้การกระทำการกระทำ ในข้อนี้ และข้อ 7 ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า การตอบโต้นั้นกลับคืนไปบนศีรษะของเจ้าอย่างฉับพลันและรวดเร็ว5 เพราะพวกเจ้าได้เอาเงินและทองของเราไป และเอาทรัพย์สมบัติมั่งคั่งของเราไปยังบรรดาวิหารแปลได้อีกว่า พระราชวังของเจ้าทั้งหลาย6 เจ้าเอาคนยูดาห์และคนเยรูซาเล็มไปขายให้พวกกรีก เพื่อย้ายพวกเขาไปไกลจากเขตแดนของเขาทั้งหลาย7 นี่แน่ะ เราจะเร้าใจเขาทั้งหลายให้ออกจากสถานที่ซึ่งพวกเจ้าขายพวกเขาไปนั้น เราจะให้การกระทำของพวกเจ้ากลับคืนไปบนศีรษะของเจ้าเอง8 เราจะขายบุตรชายและบุตรหญิงของเจ้าไว้ในมือของคนยูดาห์ และคนยูดาห์จะขายพวกเขาต่อไปยังคนเส-บา ไปยังประชาชาติหนึ่งที่อยู่ห่างไกล เพราะพระยาห์เวห์ตรัสไว้แล้ว”การพิพากษาที่หุบเขาเยโฮชาฟัท 9 (เปรียบเทียบ อสย.2:4; มคา.4:3 ) จงประกาศเรื่องนี้ท่ามกลางประชาชาติทั้งหลายจงเตรียมการรบจงเร้าใจนักรบทั้งหลายให้ทหารทุกคนเข้ามาใกล้ให้เขาขึ้นมา10 จงตีผาลไถนาของพวกเจ้าให้เป็นดาบและตีขอลิดแขนงของเจ้าให้เป็นทวนอสย.2:4; มคา.4:3ให้คนอ่อนแอพูดว่า “ข้าเป็นนักรบ”11 จงรีบมาเถิดประชาชาติทั้งหมดที่อยู่รอบๆ เอ๋ยจงเรียกประชุมกันที่นั่นข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงนำนักรบของพระองค์ลงมา12 ให้บรรดาประชาชาติรับการเร้าใจและขึ้นมายังหุบเขาเยโฮชาฟัทเพราะที่นั่นเราจะนั่งพิพากษาประชาชาติทั้งหมดที่อยู่ล้อมรอบ13 จงเอาเคียวเกี่ยวเถิดเพราะถึงฤดูเกี่ยวแล้ววว.14:14-16จงเข้าไปย่ำสิเพราะบ่อย่ำองุ่นเต็มแล้ววว.14:19-20; 19:15บ่อเก็บน้ำองุ่นล้นแล้วเพราะว่าความอธรรมของพวกเขามีมากมาย14 มวลชน มวลชนในหุบเขาแห่งการตัดสินคดีเพราะวันแห่งพระยาห์เวห์ใกล้เข้ามาแล้วในหุบเขาแห่งการตัดสินคดี15 ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ก็มืดไปดวงดาวทั้งหลายก็อับแสง16 พระยาห์เวห์เปล่งพระสิงหนาทจากศิโยนและเปล่งพระสุรเสียงของพระองค์จากกรุงเยรูซาเล็มอมส.1:2ฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกก็หวั่นไหวแต่พระยาห์เวห์ทรงเป็นที่ลี้ภัยแก่ประชากรของพระองค์เป็นที่กำบังแข็งแกร่งแก่คนอิสราเอล17 อนาคตอันรุ่งโรจน์ของยูดาห์ ดังนั้น พวกเจ้าจะรู้ว่า เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าผู้ประทับในศิโยน ภูเขาบริสุทธิ์ของเราเยรูซาเล็มจะเป็นเมืองบริสุทธิ์และจะไม่มีคนต่างด้าวผ่านเมืองนั้นอีกเลย18 และอยู่มาในวันนั้นจะมีน้ำองุ่นหยดออกจากภูเขาทั้งหลายและมีน้ำนมไหลมาจากบรรดาเนินเขาและจะมีน้ำไหลจากห้วยทั้งหมดของยูดาห์และจะมีน้ำพุออกจากพระนิเวศของพระยาห์เวห์มารดหุบเขาชิทธีม19 อียิปต์จะกลายเป็นที่ร้างและเอโดมจะกลายเป็นถิ่นทุรกันดารร้างเพราะความทารุณที่ทำต่อคนยูดาห์และการทำให้โลหิตของผู้ไร้ความผิดตกในแผ่นดินของเขา20 แต่ยูดาห์จะดำรงอยู่เป็นนิตย์และเยรูซาเล็มจะตั้งอยู่ทุกชั่วอายุคน21 เราจะยกโทษเรื่องโลหิตของพวกเขาที่เราไม่เคยยกโทษฉบับกรีกว่า เราจะลงโทษเรื่องโลหิตของพวกเขาที่เรายังไม่ได้ลงโทษเพราะพระยาห์เวห์สถิตในศิโยน