1 จงเป่าเขาสัตว์ในศิโยนจงเปล่งเสียงเตือนภัยบนภูเขาบริสุทธิ์ของเราให้ทุกคนที่อาศัยในแผ่นดินตัวสั่นเพราะวันแห่งพระยาห์เวห์กำลังมา ใกล้เข้ามาแล้ว2 เป็นวันที่มืดและมัวซัวเป็นวันที่มีเมฆและความมืดทึบเหมือนยามเช้ามืดที่แผ่คลุมอยู่บนภูเขาคือกองทัพที่ใหญ่โตภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า คือประชากรที่มีจำนวนมหาศาลและทรงพลังยิ่งไม่เคยมีเหมือนอย่างนี้ในอดีตและหลังจากนี้ไปก็จะไม่มีอีกตลอดปีเดือนในทุกชั่วอายุคนภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ในชั่วอายุแล้วอายุเล่า3 ไฟเผาผลาญอยู่ข้างหน้ามันและเปลวไฟไหม้อยู่ข้างหลังแผ่นดินนั้นเหมือนสวนเอเดนก่อนหน้ามันแต่ภายหลังมันไปแล้วก็เป็นเหมือนถิ่นทุรกันดารที่ร้างเปล่าไม่มีอะไรรอดพ้นจากมันเลย4 มันมีลักษณะเหมือนลักษณะของม้าพวกมันวิ่งเหมือนม้าศึก5 เหมือนเสียงของพวกรถรบพวกมันกระโดดอยู่บนยอดเขาเหมือนเสียงแตกของเปลวไฟที่ไหม้ตอข้าวเหมือนกองทัพภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ประชากรอันเกรียงไกรที่แปรกระบวนเข้าสงครามวว.9:7-96 ชนชาติทั้งหลายต่างกลัวลานเมื่อเห็นมันภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เมื่ออยู่ต่อหน้าพวกมันใบหน้าของทุกคนก็ซีดเซียว7 พวกมันวิ่งเหมือนนักรบและปีนกำแพงเหมือนทหารต่างก็เดินตามทางของตัวเองพวกมันเดินอย่างไม่แตกแถว8 พวกมันไม่ชนกันเลยต่างก็เดินอยู่ในทางของตนมันตะลุยฝ่าอาวุธและไม่มีอะไรอาจยับยั้งได้9 พวกมันกระโดดเข้าไปในเมืองมันวิ่งอยู่บนกำแพงพวกมันปีนเข้าไปในบ้านมันเข้าไปทางหน้าต่างเยี่ยงโจร10 แผ่นดินโลกสั่นไหวต่อหน้ามันท้องฟ้าก็สั่นสะเทือนดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ก็มืดไปดวงดาวทั้งหลายก็อับแสงวว.8:1211 พระยาห์เวห์เปล่งพระสุรเสียงต่อหน้ากองทัพของพระองค์กองทัพของพระองค์ใหญ่โตยิ่งนักผู้ที่ทำตามคำบัญชาของพระองค์มีจำนวนมหาศาลเพราะว่าวันแห่งพระยาห์เวห์นั้นยิ่งใหญ่และน่ากลัวอย่างยิ่ง ใครเล่าจะทนอยู่ได้?วว.6:1712 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ถึงกระนั้นก็ดีบัดนี้ พวกเจ้าจงกลับมาหาเราด้วยสุดใจด้วยการอดอาหาร การร้องไห้ และการโอดครวญ13 จงฉีกใจของพวกเจ้า ไม่ใช่ฉีกเสื้อของเจ้า”จงกลับมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่านเพราะว่าพระองค์ทรงเปี่ยมด้วยพระคุณและพระกรุณาพระองค์กริ้วช้าและบริบูรณ์ด้วยความรักมั่นคงและเปลี่ยนพระทัยไม่ลงโทษ14 ใครจะรู้ได้ พระองค์อาจทรงกลับมาและเปลี่ยนพระทัยทั้งทรงเหลือพรไว้ข้างหลังคือให้มีธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน15 จงเป่าเขาสัตว์ในศิโยนจงจัดพิธีอดอาหารจงเรียกประชุมทำพิธี16 จงรวบรวมประชาชนจงชำระชุมนุมชนให้บริสุทธิ์จงประชุมพวกผู้ใหญ่จงรวบรวมเด็กๆแม้แต่เด็กที่ยังกินนมจงให้เจ้าบ่าวออกจากเรือนหอและเจ้าสาวออกจากห้องของตน17 ให้บรรดาปุโรหิต คือผู้ปรนนิบัติพระยาห์เวห์ร้องไห้อยู่ระหว่างเฉลียงกับแท่นบูชาและให้ทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงเวทนาประชากรของพระองค์ขออย่าทรงให้มรดกของพระองค์เป็นที่เยาะเย้ยหรือเป็นคำเปรียบเปรยเย้ยหยันท่ามกลางประชาชาติควรหรือที่เขาจะกล่าวท่ามกลางชนชาติทั้งหลายว่า‘พระเจ้าของพวกเขาอยู่ที่ไหน?’ ”18 พระเจ้าทรงตอบและทรงสัญญา แล้วพระยาห์เวห์ทรงหวงแหนแผ่นดินของพระองค์และทรงสงสารประชากรของพระองค์19 พระยาห์เวห์ทรงตอบประชากรของพระองค์ว่า“นี่แน่ะ เราจะส่งข้าว เหล้าองุ่นและน้ำมันให้แก่เจ้าเจ้าทั้งหลายจะอิ่มหนำสำราญเราจะให้พวกเจ้าไม่ถูกเยาะเย้ยท่ามกลางประชาชาติอีก20 “เราจะถอนศัตรูทางเหนือให้ห่างไกลจากพวกเจ้าและไล่มันไปในแผ่นดินแห้งแล้งและร้างเปล่ากองหน้าของมันจะเข้าไปในทะเลด้านตะวันออกและกองหลังของมันเข้าไปในทะเลด้านตะวันตกกลิ่นเหม็นคลุ้งและกลิ่นเหม็นเน่าของมันจะขึ้นมาเพราะมันทำการใหญ่โตมาก21 “อย่ากลัวเลย โอ แผ่นดินเอ๋ยจงยินดีและเปรมปรีดิ์เถิดเพราะพระยาห์เวห์ทรงทำการใหญ่โตมาก22 อย่ากลัวเลย พวกสัตว์ป่าเอ๋ยเพราะว่าทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดารนั้นเขียวสดและต้นไม้ก็เกิดผลของมันต้นมะเดื่อและเถาองุ่นออกผลอย่างบริบูรณ์23 “โอ บุตรทั้งหลายของศิโยนเอ๋ย จงยินดีเถิดจงเปรมปรีดิ์ในพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้าเพราะว่าพระองค์ประทานฝนต้นฤดูแก่เจ้าเพื่อแสดงความชอบธรรมและทรงเทฝนลงมาให้พวกเจ้าคือฝนต้นฤดูและฝนชุกปลายฤดูอย่างแต่ก่อน24 จะมีข้าวอยู่เต็มลานนวดข้าวจะมีเหล้าองุ่นและน้ำมันล้นถังเก็บ25 “เราจะชดเชยปีเดือนที่ตั๊กแตนวัยบินได้กินเสียให้แก่พวกเจ้าและที่ตั๊กแตนวัยกระโดด ตั๊กแตนตัวอ่อน และตั๊กแตนวัยเดินได้กินคือกองทัพใหญ่ของเราที่เราส่งมาต่อสู้พวกเจ้านั้น26 “เจ้าทั้งหลายจะรับประทานอย่างบริบูรณ์และอิ่มหนำและสรรเสริญพระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าผู้ทรงทำกับพวกเจ้าอย่างอัศจรรย์ประชากรของเราจะไม่ต้องอับอายอีกต่อไป27 พวกเจ้าจะรู้ว่าเราเองอยู่ท่ามกลางอิสราเอลและเรานี่แหละคือพระยาห์เวห์เป็นพระเจ้าของเจ้า ไม่มีองค์อื่นอีกประชากรของเราจะไม่ต้องอับอายอีกต่อไปการเทพระวิญญาณของพระเจ้า 28 ( กจ.2:17 ) “ต่อมาภายหลังจะเป็นอย่างนี้คือเราจะเทวิญญาณของเรามาเหนือมนุษย์ทุกคนบุตรชายบุตรหญิงของเจ้าจะเผยพระวจนะคนชราของเจ้าทั้งหลายจะฝันและคนหนุ่มของพวกเจ้าจะเห็นนิมิต29 ในเวลานั้น เราจะเทวิญญาณของเรามาเหนือแม้กระทั่งคนใช้ชายหญิง30 “เราจะสำแดงการอัศจรรย์ในท้องฟ้าและบนแผ่นดิน เป็นเลือด เป็นไฟและลำควัน31 ดวงอาทิตย์จะกลายเป็นความมืด ดวงจันทร์กลายเป็นเลือดมธ.24:29; มก.13:24-25; ลก.21:25; วว.6:12-13 ก่อนวันแห่งพระยาห์เวห์จะมาถึง คือวันอันยิ่งใหญ่และน่าสยดสยอง32 แล้วจะเป็นอย่างนี้ คือทุกคนที่ร้องทูลออกพระนามของพระยาห์เวห์จะรอดกจ.2:17-21รม.10:13 เพราะว่าจะมีคนรอดบนภูเขาศิโยนและในกรุงเยรูซาเล็มตามที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้ และในบรรดาคนที่เหลืออยู่นั้นจะมีคนที่พระยาห์เวห์ทรงเรียก