1 บทคร่ำครวญเรื่องไทระ พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า2 “และเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวบทคร่ำครวญเรื่องไทระ3 และจงกล่าวแก่ไทระ ซึ่งอยู่ที่ทางเข้าสู่ทะเล ซึ่งเป็นพ่อค้าของชนชาติทั้งหลายที่อยู่ตามแผ่นดินชายทะเล พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่าโอ ไทระ เจ้าได้กล่าวว่า‘ข้างดงามอย่างไม่มีที่ติภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า อย่างสมบูรณ์’4 พรมแดนของเจ้าอยู่ใจกลางทะเลผู้ก่อสร้างได้ทำให้เจ้างามพร้อม5 ไม้กระดานทั้งหมดของเจ้าทำด้วยไม้สนสามใบมาจากเสนีร์เขาเอาไม้สนสีดาร์จากเลบานอนมาทำเป็นเสากระโดงให้เจ้า6 เอาไม้โอ๊กคือ ต้นก่อซึ่งเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่จากเมืองบาชานมาทำเป็นไม้กรรเชียงของเจ้าเขาทำดาดฟ้าของเจ้าด้วยไม้ช้องรำพันที่มาจากชายฝั่งเกาะไซปรัสแล้วฝังด้วยงาช้าง7 ส่วนใบเรือของเจ้านั้นทำด้วยผ้าป่านปักเนื้อละเอียดจากอียิปต์ทั้งยังใช้เป็นธงเรือของเจ้าผ้าสีฟ้าสีม่วงจากเกาะเอลีชาห์เป็นหลังคาดาดฟ้าของเจ้า8 ชาวไซดอนและชาวอารวัดเป็นฝีพายของเจ้าโอ ไทระ ช่างฝีมือของเจ้าที่อยู่ในเจ้าเขาเป็นกะลาสีเรือของเจ้า9 ผู้อาวุโสเมืองเกบาลและพวกช่างฝีมือก็อยู่ในเจ้าเป็นช่างซ่อมรอยรั่วให้เจ้าเรือในทะเลทั้งหมดรวมทั้งพวกลูกเรือก็อยู่กับเจ้าเพื่อแลกเปลี่ยนสินค้ากับเจ้า10 ชาวเปอร์เซีย ชาวลูด และชาวพูตก็อยู่ในกองทัพของเจ้าเป็นนักรบของเจ้าพวกเขาแขวนโล่และหมวกเหล็กอยู่ในเจ้าเขาทำให้เจ้ารุ่งโรจน์11 ชาวอารวัดและชาวเฮเลคอยู่บนกำแพงโดยรอบเจ้าชาวกามัดอยู่ในหอคอยของเจ้าพวกเขาแขวนโล่ไว้ตามกำแพงโดยรอบเจ้าเขาทั้งหลายทำให้เจ้างามพร้อม12 “ทารชิชค้าขายกับเจ้า เพราะว่าทรัพย์สินทั้งหมดของเจ้ามีมากมาย เขาเอาเงิน เหล็ก ดีบุก และตะกั่วมาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า13 กรีซภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ยาวาน ทูบัล และเมเชค เป็นคู่ค้าของเจ้า เขาเอาคนและภาชนะทองสัมฤทธิ์มาแลกกับสินค้าของเจ้า14 เมืองเบธโทการมาห์ เอาม้า ม้าศึก และล่อมาแลกกับสินค้าของเจ้า15 ชาวเดดานเป็นคู่ค้าของเจ้า แผ่นดินชายทะเลจำนวนมากเป็นตลาดที่อยู่ในอำนาจของเจ้า พวกเขานำงาช้างและไม้มะเกลือมาเป็นค่าสินค้า16 ซีเรียเป็นคู่ค้าของเจ้า เพราะเจ้ามีผลผลิตอันอุดม เขาเอาเทอร์คอยซ์ ผ้าสีม่วง ผ้าป่านปักเนื้อละเอียด กัลปังหา และทับทิมมาแลกกับสินค้าของเจ้า17 ยูดาห์และแผ่นดินอิสราเอลก็เป็นคู่ค้าของเจ้า พวกเขาเอาข้าวสาลีจากเมืองมินนิท ขนมพันนักเป็นชื่ออาหารชนิดหนึ่งที่ไม่เป็นที่รู้จัก อาจเป็นผลไม้ น้ำผึ้ง น้ำมัน และพิมเสน มาแลกกับสินค้าของเจ้า18 ดามัสกัสค้าขายกับเจ้า เพราะผลผลิตมากมายของเจ้า จากทรัพย์สินทั้งหมดที่มีมากมายนั้น คือเหล้าองุ่นจากเฮลโบน และขนแกะขาว19 วาดานและกรีซจากอุซาลมาแลกเปลี่ยนสินค้ากับเจ้า เขาเอาเหล็กแปรรูป การบูร ตะไคร้มาแลกกับสินค้าของเจ้า20 เมืองเดดานเป็นคู่ค้าของเจ้าในด้านผ้าอานสำหรับขับขี่21 เมืองอาระเบียและเจ้านายทั้งหลายของเมืองเคดาร์ เป็นผู้ค้าขายใต้อำนาจของเจ้าในด้านลูกแกะ แกะผู้ แพะ เขาค้าขายสิ่งเหล่านี้กับเจ้า22 พ่อค้าทั้งหลายของเมืองเชบา และเมืองราอามาห์ก็เป็นคู่ค้าของเจ้า พวกเขาเอาเครื่องเทศอย่างดีทุกชนิดและอัญมณีทุกประเภท รวมทั้งทองคำมาแลกกับสินค้าของเจ้า23 เมืองฮาราน คานเนห์และเอเดน และพ่อค้าทั้งหมดของเมืองเชบา อัสชูร และคิลมาด ก็เป็นคู่ค้าของเจ้า24 เขาทั้งหลายค้าขายกับเจ้าในตลาดของเจ้าด้วยเสื้อผ้าที่งดงาม เสื้อคลุมผ้าสีฟ้า และเสื้อปักลวดลาย ทั้งพรมที่ทำด้วยด้ายสีต่างๆ มัดไว้แน่นด้วยเชือก25 เรือทั้งหลายของเมืองทารชิชเดินทางไปค้าขายให้กับเจ้า“ดังนั้น เจ้าจึงบรรทุกจนเต็มและหนักมากๆในใจกลางของทะเล26 พวกฝีพายของเจ้านำเจ้าออกไปยังทะเลอันกว้างใหญ่ลมตะวันออกทำให้เจ้าอับปางที่ใจกลางของทะเล27 ทรัพย์สินของเจ้า ของขายของเจ้า และสินค้าของเจ้าลูกเรือของเจ้า และกะลาสีของเจ้าช่างซ่อมรอยรั่วของเจ้า คนขายสินค้าของเจ้านักรบทั้งหมดของเจ้าผู้อยู่ในเจ้าพร้อมกับพลพรรคทั้งหมดของเจ้าที่อยู่ท่ามกลางเจ้าก็จมลงยังใจกลางทะเลในวันที่เจ้าล่มจม28 ดินแดนชนบทก็สั่นสะท้านเมื่อได้ยินเสียงร่ำร้องของกะลาสีของเจ้า29 พวกที่ถือกรรเชียงทุกคนต่างขึ้นมาจากเรือของเขาพวกลูกเรือและกะลาสีก็มายืนอยู่บนฝั่งทั้งหมด30 และร่ำร้องเพราะเจ้าและร้องไห้ด้วยความขมขื่นพวกเขาโปรยฝุ่นขึ้นศีรษะเขาและกลิ้งเกลือกอยู่บนกองขี้เถ้า31 พวกเขาโกนศีรษะเพื่อเจ้าและเอาผ้ากระสอบคาดเอวไว้เขาร้องไห้เพราะเจ้าด้วยจิตใจที่ขมขื่นและคร่ำครวญด้วยความขมขื่น32 ในการร่ำไห้นั้น เขากล่าวบทคร่ำครวญเพื่อเจ้าและร้องคร่ำครวญเพื่อเจ้าว่า‘มีผู้ใดเหมือนเมืองไทระที่เงียบเหงาอยู่กลางทะเล?33 เมื่อสินค้าของเจ้าขึ้นจากเรือภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ออกจากทะเลก็ทำให้ประชาชนมากมายพอใจเจ้าได้ทำให้บรรดากษัตริย์ของโลกมั่งคั่งด้วยสมบัติและสินค้ามากมายของเจ้า34 บัดนี้ เจ้าอับปางด้วยทะเลในห้วงน้ำที่ลึกนั้นสินค้าของเจ้าและคนทั้งหมดของเจ้าได้จมลงพร้อมกับเจ้า35 ชาวแผ่นดินชายทะเลทั้งหมดต่างตกตะลึงเพราะเจ้าบรรดากษัตริย์ของเมืองเหล่านั้นก็กลัวยิ่งนักใบหน้าล้วนซีดเซียว36 พ่อค้าท่ามกลางชนชาติทั้งหลายโห่เจ้าเจ้าสูญสิ้นลงอย่างน่าครั่นคร้ามและจะไม่ดำรงอยู่อีกต่อไปเป็นนิตย์”วว.18:11-19