1 ดาบของพระเจ้าที่ชักออก พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า2 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าต่อสู้เยรูซาเล็ม และเทศนาต่อสู้สถานศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงเผยพระวจนะต่อสู้แผ่นดินอิสราเอล3 และกล่าวแก่แผ่นดินอิสราเอลว่า พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะต่อสู้เจ้า และเราจะชักดาบออกจากฝัก และเราจะตัดทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรมออกจากเจ้าเสีย4 เพราะเราจะตัดทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรมออกจากเจ้าเสีย เพราะฉะนั้น ดาบของเราจะออกจากฝักไปต่อสู้มนุษย์ทั้งหมดจากทิศใต้ถึงทิศเหนือ5 แล้วมนุษย์ทุกคนจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์และเราได้ชักดาบของเราออกจากฝักแล้ว และจะไม่คืนใส่ฝักอีก6 บุตรมนุษย์เอ๋ย จงถอนหายใจด้วยความระทมใจและความขมขื่น จงถอนหายใจต่อหน้าต่อตาเขาทั้งหลาย7 และเมื่อเขาทั้งหลายถามเจ้าว่า ‘ทำไมท่านถอนหายใจ?’ เจ้าจงกล่าวว่า ‘เพราะเรื่องข่าวนั้น เมื่อข่าวนั้นมาถึงแล้ว มันจะทำให้ทุกหัวใจสลายไป ทำให้ทุกมืออ่อนเปลี้ย ทำให้ทุกวิญญาณจิตสลบไสล และทำให้ทุกหัวเข่าอ่อนเปลี้ยดั่งน้ำ ดูสิ ข่าวนั้นกำลังจะมาถึงและจะต้องสำเร็จ’ ” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ8 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า9 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะและกล่าวว่า องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่าดาบเล่มหนึ่ง ดาบเล่มหนึ่งที่ถูกลับให้คมและถูกขัดมันด้วย10 ถูกลับให้คมเพื่อการเข่นฆ่าขัดมันเพื่อให้แวบวาบเหมือนฟ้าแลบพวกเราจะร่าเริงได้หรือ?บุตรของเราสรรพนามบุรุษที่หนึ่ง เอกพจน์เอ๋ย เจ้าได้ประมาทไม้ทัณฑกร และไม้เรียวทุกอย่างเนื้อหาของทั้งวรรคนี้ ความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน11 ดาบจึงถูกมอบไว้ให้ขัดมันเพื่อจะถือไว้ในฝ่ามือดาบนั้นถูกลับให้คมและขัดมันเพื่อจะมอบไว้ในมือของผู้ฆ่า12 บุตรมนุษย์เอ๋ย จงร้องไห้และคร่ำครวญเพราะจะเป็นการต่อสู้ประชากรของเราและต่อสู้บรรดาเจ้านายของอิสราเอลพวกเขาถูกโยนให้แก่ดาบพร้อมประชากรของเราเพราะฉะนั้น จงตีอกชกหัวภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า จงตบโคนขาของเจ้า13 ฉะนั้น จงใคร่ครวญ ถ้าคทาถูกดูหมิ่นแล้วเรื่องนั้นจะไม่เกิดขึ้นหรือ?”เนื้อหาทั้งข้อความนี้ ความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ14 “ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะจงตบมือแล้วปล่อยดาบให้ตกลงมาสองครั้ง เออถึงสามครั้งคือดาบที่จะฆ่าคนดาบที่จะฆ่ากันอย่างมากมายมันล้อมพวกเขาไว้15 ดังนั้น หัวใจสลายคนมากมายสะดุดล้มเราได้ตั้งดาบเพื่อการฆ่าไว้ที่ประตูเมืองทุกแห่งของเขาแวบวาบเหมือนฟ้าแลบดาบถูกขัดมันเพื่อจะเข่นฆ่าข้อความสองวรรคนี้ ความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน16 ลับให้คมแปลได้อีกว่า รวมกันเข้ามา หรือ หันกลับแล้วโจมตีทางขวาและหันไปทางซ้ายคือที่ใดก็ตามที่ด้านคมของเจ้ามุ่งไป17 แล้วเราจะตบมือของเราด้วยและให้ความโกรธของเราที่มีต่อเขาออกมาจนหมดเราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว”18 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าอีกว่า19 “ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงขีดเส้นทางไว้สองเส้นทางให้ดาบของกษัตริย์บาบิโลนเข้ามา ทั้งสองเส้นทางให้ออกมาจากแผ่นดินเดียวกัน และจงทำป้ายบอกทางไว้ตรงหัวถนนที่แยกเข้าเมือง20 ขีดเส้นทางหนึ่งให้ดาบมายังเมืองรับบาห์ของคนอัมโมน และอีกเส้นทางมายังยูดาห์ถึงกรุงเยรูซาเล็มเมืองที่มีกำแพง21 เพราะว่ากษัตริย์บาบิโลนยืนอยู่ตรงทางแพร่งของหัวถนนทั้งสองเพื่อเสี่ยงทาย เขาเขย่าลูกธนู และปรึกษารูปเคารพ ทั้งมองดูก้อนตับ22 เขามีฉลากเสี่ยงทายของเยรูซาเล็มอยู่ในมือขวา เพื่อตั้งเครื่องทะลวง เพื่ออ้าปากสั่งให้ทำลายล้าง เพื่อส่งเสียงตะโกนให้รบ เพื่อตั้งเครื่องทะลวงที่ประตูเมือง เพื่อสร้างเชิงเทินและก่อกำแพงล้อม23 แต่สำหรับคนพวกนั้นที่เคยสาบานกับกษัตริย์บาบิโลนภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า สาบานกับเขา การเสี่ยงทายนี้เหมือนเป็นเรื่องไม่จริงในสายตาของพวกเขา แต่กษัตริย์บาบิโลนภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า แต่เขาจะทำให้พวกเขาระลึกถึงความผิดบาป เพื่อพวกเขาจะถูกจับตัวไป24 “เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะว่าพวกเจ้าได้ทำให้เราระลึกถึงการละเมิดของเจ้า ทำให้การทรยศของเจ้าถูกเผยออก และบาปของเจ้าได้ปรากฏในการกระทำทั้งหมดของเจ้า เพราะเจ้าทำให้เราระลึกขึ้นมาได้ เจ้าจึงต้องถูกจับไปด้วยมือของศัตรูภาษาฮีบรูไม่มีคำว่า ของศัตรู”25 “และเจ้า โอ เจ้านายอิสราเอลที่ชั่วร้ายและเลวทรามวันกำหนดของเจ้ามาถึงแล้วคือเวลาแห่งการลงโทษครั้งสุดท้าย26 พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่าจงปลดผ้าโพกศีรษะ และถอดมงกุฎออกสิ่งต่างๆ จะไม่คงอยู่อย่างที่เคยเป็นให้ยกชูสิ่งที่ต่ำขึ้นและกดสิ่งที่สูงให้ต่ำลง27 พังทลาย พังทลาย พังทลายเราจะทำให้เป็นเช่นนี้แต่นี่ก็จะไม่เกิดขึ้นด้วยจนกว่าผู้พิพากษาจะมาและเราจะมอบให้แก่ผู้นั้น28 “ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะและกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้เกี่ยวกับคนอัมโมนยรม.49:1-6; อสค.25:1-7; อมส.1:3-15; ศฟย.2:8-11และเกี่ยวกับการเยาะเย้ยของเขาทั้งหลายว่าดาบเล่มหนึ่ง ดาบที่ถูกชักออกเพื่อการเข่นฆ่าถูกขัดมันให้ดื่มเลือด และขัดให้แวบวาบเหมือนฟ้าแลบ29 เขาให้นิมิตปลอมแก่เจ้าและให้คำทำนายเท็จแก่เจ้าเพื่อจะวางเจ้าไว้บนคอของผู้ชั่วร้ายและเลวทรามผู้ซึ่งวันกำหนดมาถึงแล้วคือเวลาแห่งการลงโทษครั้งสุดท้าย30 จงให้ดาบกลับเข้าฝักณ สถานที่ที่เจ้าถูกสร้างเราจะพิพากษาเจ้าในแผ่นดินดั้งเดิมของเจ้า31 เราจะเทความโกรธกริ้วของเราเหนือเจ้าและเราจะพ่นบนตัวเจ้าด้วยไฟแห่งความพิโรธของเราและเราจะมอบเจ้าไว้ในมือของคนใจโหดผู้มีฝีมือในการทำลายล้าง32 เจ้าจะเป็นเชื้อเพลิงไว้ใส่ไฟโลหิตของเจ้าจะอยู่ในแผ่นดินจะไม่มีใครจดจำเจ้าไว้อีกเพราะเราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว”