1 เยเรมีย์กับเกดาลิยาห์ผู้ว่าราชการ พระวจนะมาจากพระยาห์เวห์ถึงเยเรมีย์ หลังจากเนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ได้ปล่อยให้ท่านไปจากรามาห์ ครั้งเมื่อเขาจับท่านตีตรวนมาพร้อมกับเชลยจากกรุงเยรูซาเล็มและยูดาห์ ผู้ที่ต้องถูกกวาดไปเป็นเชลยยังบาบิโลน2 ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ได้นำเยเรมีย์มา แล้วพูดกับท่านว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงประกาศโทษต่อสถานที่นี้3 พระยาห์เวห์ทรงทำให้เป็นไปและทรงทำตามที่พระองค์ตรัสไว้ เพราะพวกท่านได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์ และไม่เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์ สิ่งนี้จึงได้เกิดขึ้นแก่ท่าน4 นี่แน่ะ วันนี้ข้าพเจ้าปล่อยท่านจากโซ่ตรวนที่มือของท่าน ถ้าท่านเห็นชอบที่จะมายังกรุงบาบิโลนกับข้าพเจ้า ก็จงมาเถิด ข้าพเจ้าจะดูแลท่านให้ดี แต่ถ้าท่านไม่เห็นชอบที่จะมายังกรุงบาบิโลนกับข้าพเจ้า ก็อย่ามา ดูสิ แผ่นดินทั้งหมดนี้อยู่ต่อหน้าท่าน ท่านจะไปที่ไหนก็ได้ตามแต่ท่านเห็นดีเห็นชอบ5 ถ้าท่านยังอยู่ที่นี่ ท่านจงกลับไปหาเกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมบุตรชาฟาน ผู้ซึ่งกษัตริย์แห่งบาบิโลนได้แต่งตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการเมืองต่างๆ ของยูดาห์ และอยู่กับเขาท่ามกลางประชาชน หรือจะไปที่ไหนที่ท่านเห็นชอบจะไปก็ได้” ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์จึงสั่งอนุมัติเสบียงและให้ของขวัญแก่เยเรมีย์ แล้วปล่อยท่านไป6 เยเรมีย์ก็ไปหาเกดาลิยาห์ บุตรอาหิคัมที่มิสปาห์ และอาศัยอยู่กับเขาท่ามกลางประชาชนที่เหลืออยู่ในแผ่นดินนั้น7 เมื่อบรรดาหัวหน้ากองทหารและคนของพวกเขาได้ยินว่า กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้แต่งตั้งเกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมให้เป็นผู้ว่าราชการในแผ่นดินนั้น และได้มอบชายหญิงกับเด็กผู้ที่เป็นคนจนที่สุดในแผ่นดิน ซึ่งไม่ได้ถูกกวาดไปเป็นเชลยยังบาบิโลนไว้ให้ท่านนั้น8 เขาทั้งหลายก็ไปหาเกดาลิยาห์ที่มิสปาห์ มีอิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์ โยฮานันบุตรคาเรอาห์ เสไรยาห์บุตรทันหุเมท บรรดาบุตรของเอฟายชาวเนโทฟาห์ เยซันยาห์บุตรของชาวมาอาคาห์ ทั้งตัวพวกเขาและคนของเขา9 เกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมบุตรชาฟาน ก็ได้สาบานแก่เขาและคนของเขาว่า “อย่ากลัวที่จะปรนนิบัติคนเคลเดีย จงอาศัยอยู่ในแผ่นดินและปรนนิบัติกษัตริย์แห่งบาบิโลน แล้วจะเป็นการดีต่อพวกท่าน2 พกษ.25:22-2410 ส่วนตัวข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะอาศัยอยู่ที่มิสปาห์ เพื่อจะเป็นผู้แทนพวกท่านคอยรับรองคนเคลเดีย ผู้ซึ่งจะมาหาเรา แต่ส่วนท่านจงเก็บเหล้าองุ่น ผลไม้ฤดูร้อน และน้ำมัน ไว้ในภาชนะ และจงอยู่ในเมืองต่างๆ ของท่านซึ่งท่านยึดได้นั้น”11 ในทำนองเดียวกัน เมื่อพวกคนยูดาห์ซึ่งอยู่ที่โมอับและท่ามกลางคนอัมโมนและในเอโดมและในแผ่นดินอื่นๆ ได้ยินว่ากษัตริย์แห่งบาบิโลนได้ทิ้งคนส่วนหนึ่งให้เหลือไว้ในยูดาห์และได้แต่งตั้งเกดาลิยาห์บุตรอาหิคัม ผู้เป็นบุตรชาฟานให้เป็นผู้ว่าราชการเหนือเขาทั้งหลาย12 แล้วพวกยิวทั้งปวงก็ได้กลับมาจากทุกที่ซึ่งเขาถูกขับไล่ให้ไปอยู่นั้น และมายังแผ่นดินยูดาห์มาหาเกดาลิยาห์ที่มิสปาห์ และเขาทั้งหลายได้เก็บเหล้าองุ่นและผลไม้ฤดูร้อนได้เป็นอันมาก13 โยฮานันบุตรของคาเรอาห์และบรรดาหัวหน้ากองทหารที่อยู่ในสนามรบได้มาหาเกดาลิยาห์ที่มิสปาห์14 และกล่าวแก่ท่านว่า “ท่านทราบหรือไม่ว่าบาอาลิสกษัตริย์ของคนอัมโมนได้ส่งให้อิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์มาเอาชีวิตของท่าน?” ส่วนเกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมไม่เชื่อพวกเขา15 แล้วโยฮานันบุตรคาเรอาห์ได้พูดกับเกดาลิยาห์เป็นการลับที่มิสปาห์ว่า “จงให้ข้าพเจ้าไปฆ่าอิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์เสีย และจะไม่มีใครทราบเรื่อง ทำไมจะให้เขาเอาชีวิตของท่าน แล้วพวกคนยูดาห์ซึ่งมารวมกันอยู่กับท่านจะกระจัดกระจายกันไป และคนยูดาห์ที่เหลืออยู่นี้ก็จะพินาศ?”16 แต่เกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมพูดกับโยฮานันบุตรคาเรอาห์ว่า “ท่านอย่าทำสิ่งนี้เลย เพราะที่ท่านพูดถึงอิชมาเอลนั้นเป็นความเท็จ”