1 พระยาห์เวห์จึงตรัสกับโมเสสว่า “ดูสิ เราตั้งเจ้าไว้เป็นดังพระเจ้าต่อฟาโรห์ และอาโรนพี่ชายของเจ้าจะเป็นผู้เผยพระวจนะของเจ้า2 เจ้าจงบอกข้อความทั้งหมดที่เราสั่งเจ้า แล้วอาโรนพี่ชายของเจ้าจะบอกฟาโรห์ให้ปล่อยชนชาติอิสราเอลออกไปจากแผ่นดินของเขา3 เราจะทำให้ใจของฟาโรห์แข็ง เพื่อเราจะทำหมายสำคัญและการอัศจรรย์ให้ทวีมากขึ้นในแผ่นดินอียิปต์กจ.7:364 ฟาโรห์จะไม่ฟังพวกเจ้า แล้วเราจะวางมือของเราบนอียิปต์ และจะพาไพร่พลของเราคือชนชาติอิสราเอลประชากรของเราออกจากแผ่นดินอียิปต์ด้วยการพิพากษาอันใหญ่หลวง5 คนอียิปต์จะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ เมื่อเราได้ยื่นมือออกปราบอียิปต์ และพาชนชาติอิสราเอลออกจากท่ามกลางพวกเขา”6 โมเสสและอาโรนก็ทำตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชา7 เมื่อเขาทั้งสองไปทูลฟาโรห์นั้น โมเสสมีอายุ 80 ปี และอาโรนมีอายุ 83 ปีไม้เท้าอัศจรรย์ของอาโรน 8 ( อพย.4:1-5 ) พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า9 “เมื่อฟาโรห์สั่งพวกเจ้าว่า ‘จงทำการอัศจรรย์พิสูจน์ตัวเจ้า’ เจ้าจงพูดกับอาโรนว่า ‘เอาไม้เท้าของท่านโยนลงต่อหน้าฟาโรห์ แล้วไม้เท้าจะกลายเป็นงู’ ”10 โมเสสกับอาโรนจึงไปเข้าเฝ้าฟาโรห์ และทำตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชา อาโรนโยนไม้เท้าลงต่อหน้าฟาโรห์และพวกข้าราชการ ไม้นั้นก็กลายเป็นงู11 ฟาโรห์ทรงเรียกพวกนักปราชญ์ และพวกนักวิทยาคมมา เขาเป็นพวกที่ใช้เวทมนตร์คาถาแห่งอียิปต์ จึงทำได้เหมือนกันด้วยศิลปะอันลี้ลับของพวกเขา12 เมื่อเขาต่างคนต่างโยนไม้เท้าลง ไม้เท้าเหล่านั้นก็กลายเป็นงู แต่ไม้เท้าของอาโรนกลืนไม้เท้าของพวกเขาเสียสิ้น13 ถึงกระนั้นพระทัยของฟาโรห์ก็ยังกระด้างไม่ยอมฟังเขาทั้งสอง จริงดังที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้แล้ว14 ภัยพิบัติแรก: น้ำกลายเป็นเลือด พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “ใจของฟาโรห์แข็งกระด้าง ไม่ยอมปล่อยประชากรไป15 จงไปเข้าเฝ้าฟาโรห์ในเวลาเช้า เมื่อเขาไปที่แม่น้ำ ให้ยืนคอยเขาอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำ จงถือไม้เท้าที่กลายเป็นงูได้นั้นไปด้วย16 และกล่าวกับเขาว่า ‘พระยาห์เวห์ พระเจ้าของคนฮีบรูทรงใช้ข้าพระบาทมาทูลฝ่าพระบาทว่า “จงปล่อยประชากรของเราไปนมัสการเราในถิ่นทุรกันดาร แต่ดูสิ จนบัดนี้เจ้าก็ยังไม่เชื่อฟัง”17 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “เจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์โดยการกระทำนี้” นี่แน่ะ ข้าพระบาทจะเอาไม้เท้าในมือของข้าพระบาทฟาดน้ำในแม่น้ำไนล์ น้ำนั้นจะกลายเป็นเลือดวว.16:418 ปลาในแม่น้ำนั้นจะตาย และแม่น้ำจะเหม็น จนคนอียิปต์ดื่มน้ำในแม่น้ำไนล์ไม่ได้’ ”19 พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสสอีกว่า “จงบอกอาโรนว่า ‘ถือไม้เท้าของท่าน และเหยียดมือออกเหนือน้ำแห่งอียิปต์ คือ เหนือแม่น้ำ ลำคลอง หนอง บึง และสระทั้งหมดของพวกเขา น้ำจะกลายเป็นเลือด จะมีแต่เลือดทั่วแผ่นดินอียิปต์ แม้แต่ในภาชนะไม้หรือภาชนะหิน’ ”20 โมเสสกับอาโรนก็ทำตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชา คือท่านได้ยกไม้เท้าขึ้นตีน้ำในแม่น้ำไนล์เฉพาะพระพักตร์ฟาโรห์และต่อหน้าพวกข้าราชการ แล้วน้ำในแม่น้ำไนล์ก็กลายเป็นเลือดจนหมด21 ปลาในแม่น้ำไนล์ก็ตาย แม่น้ำไนล์ก็เหม็น และคนอียิปต์ก็ดื่มน้ำในแม่น้ำไนล์นั้นไม่ได้ มีเลือดทั่วแผ่นดินอียิปต์22 แต่พวกที่ใช้เวทมนตร์คาถาแห่งอียิปต์ก็ทำได้เหมือนกัน ด้วยศิลปะอันลึกลับของเขา แต่พระทัยของฟาโรห์ยังกระด้าง ไม่ฟังท่านทั้งสอง ซึ่งก็เป็นจริงดังที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้23 ฟาโรห์เสด็จกลับวัง ไม่ได้เอาพระทัยใส่ในเหตุการณ์ครั้งนี้24 คนอียิปต์ทั้งหมดพากันขุดหลุมตามริมแม่น้ำไนล์หาน้ำดื่ม เพราะพวกเขาดื่มน้ำในแม่น้ำไนล์ไม่ได้25 เจ็ดวันผ่านไปนับตั้งแต่พระยาห์เวห์ทรงบันดาลให้แม่น้ำไนล์เป็นเลือด