1 และพระยาห์เวห์ตรัสกับโยบว่า2 “คนชอบจับผิดจะสู้คดีกับองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์หรือ?ผู้โต้แย้งกับพระเจ้า ขอให้เขาตอบหน่อยเถอะ”3 โยบทูลตอบพระยาห์เวห์ แล้วโยบทูลตอบพระยาห์เวห์ว่า4 “ดูเถิด ข้าพระองค์เป็นผู้เล็กน้อย จะทูลพระองค์อย่างไรได้?ข้าพระองค์เอามือปิดปาก5 ข้าพระองค์ได้กราบทูลครั้งหนึ่งแล้ว และจะไม่กราบทูลอีกสองครั้งแล้ว แต่ข้าพระองค์จะไม่ทูลต่อไป”6 พระยาห์เวห์ทรงท้าทายโยบ แล้วพระยาห์เวห์ทรงตอบโยบจากพายุว่า7 “จงคาดเอวอย่างลูกผู้ชายเราจะถามเจ้า ขอเจ้าตอบเรา8 เจ้ายังจะให้เราอยู่ฝ่ายผิดหรือ?เจ้าจะหาว่าเราผิด เพื่อเจ้าจะเป็นฝ่ายถูกหรือ?9 เจ้ามีแขนเหมือนพระเจ้าหรือ?และเจ้าทำเสียงกัมปนาทเหมือนเสียงของพระองค์ได้หรือ?10 “จงเอาความโอ่อ่าตระการและความสง่าผ่าเผยประดับตัวจงเอาศักดิ์ศรีและความสง่างามห่มตัว11 จงเทความกริ้วของเจ้าที่ล้นอยู่นั้นออกมาจงดูทุกคนที่เย่อหยิ่ง และทำให้เขาตกต่ำลง12 จงดูทุกคนที่เย่อหยิ่ง จงดึงเขาลงมาและเหยียบคนอธรรมไว้ตรงที่ซึ่งเขายืนอยู่นั้น13 จงซ่อนเขาไว้ด้วยกันในผงคลีมัดหน้าของเขาไว้ด้วยกันในโลกบาดาล14 แล้วเราเองจะยอมรับเจ้าว่ามือขวาของเจ้าอาจช่วยเจ้าให้รอดได้15 “จงดู เบเฮโมทอาจหมายถึงสัตว์ใหญ่ในตำนาน หรืออาจหมายถึงสัตว์ใหญ่ เช่น ช้าง หรือ ฮิปโปโปเตมัสเถิด ซึ่งเราได้สร้างอย่างที่เราได้สร้างเจ้ามันกินหญ้าเหมือนวัว16 ดูเถิด กำลังของมันอยู่ในเอวและพลังของมันอยู่ในกล้ามเนื้อท้อง17 มันก่งหางของมันให้แข็งเหมือนไม้สนสีดาร์เอ็นโคนขาของมันก็สานเข้าด้วยกัน18 กระดูกของมันเหมือนท่อทองสัมฤทธิ์และแข้งขาของมันเหมือนท่อนเหล็ก19 “มันเป็นพระราชกิจชิ้นแรกของพระเจ้าผู้ทรงสร้างมันเท่านั้นที่เข้าไปใกล้มันด้วยดาบได้20 ภูเขาผลิตอาหารให้มันแน่เป็นที่ที่สัตว์ป่าแห่งท้องทุ่งทุกชนิดมาเล่นกัน21 มันนอนอยู่ใต้ต้นตะครองต้นไม้ขนาดเล็กมีหนามในเพิงอ้อและในบึง22 ต้นตะครองเป็นเงาคลุมมันต้นหลิวล้อมมันไว้23 ดูเถิด ถึงแม่น้ำไหลเชี่ยว มันก็ไม่ตกใจมันวางใจแม้ว่าแม่น้ำจอร์แดนจะพุ่งเข้าใส่ปากมัน24 ผู้ใดอาจจับมันลากไปด้วยตะขอภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ผู้ใดอาจจับดวงตามันลากไปหรือเอาบ่วงสนตะพายร้อยเชือกเข้าช่องจมูกเพื่อผูกหรือจูงมันได้?