1 ประชาชนทั้งหมดได้ชุมนุมพร้อมหน้ากันที่ลานเมืองหน้าประตูน้ำ และพวกเขาบอกเอสราธรรมาจารย์ ให้นำหนังสือธรรมบัญญัติของโมเสสซึ่งพระยาห์เวห์ทรงบัญชาแก่อิสราเอลนั้นมา2 เอสราปุโรหิตได้นำธรรมบัญญัติมาหน้าชุมนุมชน ทั้งชายและหญิงและบรรดาผู้ที่ฟังเข้าใจได้ ณ วันแรกของเดือนที่เจ็ด3 และท่านหันหน้าไปทางลานเมืองหน้าประตูน้ำ อ่านตั้งแต่เช้าตรู่จนเที่ยงวัน ต่อหน้าผู้ชายผู้หญิงกับผู้ที่ฟังเข้าใจได้ และประชาชนทุกคนก็ตั้งใจฟังหนังสือธรรมบัญญัติ4 เอสราธรรมาจารย์ยืนอยู่บนแท่นไม้ ซึ่งพวกเขาทำไว้เพื่อการนี้ ข้างๆ ท่านมีมัททีธิยาห์ เชมา อานายาห์ อุรียาห์ ฮิลคียาห์และมาอาเสยาห์ยืนอยู่ข้างขวามือของท่าน และมีเปดายาห์ มิชาเอล มัลคิยาห์ ฮาชูม ฮัชบัดดานาห์ เศคาริยาห์และเมชุลลามอยู่ข้างซ้ายมือของท่าน5 และเอสราได้เปิดหนังสือต่อหน้าประชาชนทุกคน เพราะท่านอยู่สูงกว่าประชาชน เมื่อท่านเปิดหนังสือประชาชนทุกคนก็ยืนขึ้น6 เอสราสรรเสริญพระยาห์เวห์ พระเจ้ายิ่งใหญ่ และประชาชนทุกคนตอบว่า “อาเมน อาเมน” พร้อมกับยกมือขึ้นและเขาทั้งหลายโน้มตัวลงนมัสการพระยาห์เวห์ ซบหน้าลงถึงดิน7 และเยชูอา บานี เชเรบิยาห์ ยามีน อักขูบ ชับเบธัย โฮดียาห์ มาอาเสยาห์ เคลิทา อาซาริยาห์ โยซาบาด ฮานัน เปไลยาห์ พวกคนเลวี ได้ช่วยประชาชนให้เข้าใจธรรมบัญญัติ ในขณะที่ประชาชนก็ยังอยู่ในที่ของตน8 และพวกเขาอ่านจากหนังสือ จากธรรมบัญญัติของพระเจ้าอย่างชัดเจน และเขาก็อธิบายความหมาย ประชาชนจึงเข้าใจข้อความที่อ่านนั้น9 และเนหะมีย์ที่เป็นผู้ว่าราชการและเอสราปุโรหิตและธรรมาจารย์ และคนเลวี ผู้สอนประชาชนได้พูดกับประชาชนทั้งหมดว่า “วันนี้เป็นวันบริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่านทั้งหลาย อย่าคร่ำครวญหรือร้องไห้” เพราะประชาชนได้ร้องไห้เมื่อเขาได้ยินถ้อยคำของธรรมบัญญัติ10 แล้วท่านพูดกับพวกเขาว่า “ไปเถิด ไปรับประทานไขมันและดื่มน้ำหวาน และส่งส่วนอาหารไปให้คนที่ไม่มีอะไรเตรียมไว้ เพราะว่าวันนี้เป็นวันบริสุทธิ์แด่องค์เจ้านายของเรา อย่าโศกเศร้าเลย เพราะความชื่นบานของตนในพระยาห์เวห์เป็นกำลังของท่าน”11 พวกคนเลวีจึงให้ประชาชนเงียบ กล่าวว่า “จงนิ่งเสีย เพราะวันนี้เป็นวันบริสุทธิ์อย่าทุกข์โศกเลย”12 และประชาชนทั้งหมดจึงไปกินและดื่มและส่งส่วนอาหาร เปรมปรีดิ์กันอย่างยิ่ง เพราะพวกเขาเข้าใจถ้อยคำซึ่งประกาศให้เขาฟังนั้น13 การฉลองเทศกาลอยู่เพิง ณ วันที่สอง หัวหน้าตระกูลของประชาชนทั้งหมดพร้อมกับพวกปุโรหิตและคนเลวีมาหาเอสราธรรมาจารย์พร้อมกัน เพื่อจะศึกษาถ้อยคำของธรรมบัญญัติ14 และพวกเขาพบสิ่งที่เขียนไว้ในธรรมบัญญัติว่า พระยาห์เวห์ได้ทรงบัญชาโดยทางโมเสสว่า ประชาชนอิสราเอลควรจะอยู่เพิงระหว่างเทศกาลเลี้ยงในเดือนที่เจ็ด15 และพวกเขาควรจะประกาศและป่าวร้องในทุกเมือง และในเยรูซาเล็มว่า “จงออกไปที่ภูเขาและนำกิ่งมะกอก กิ่งมะกอกป่า กิ่งต้นน้ำมันเขียว ใบอินทผลัมและกิ่งไม้ใบดกอื่นๆ เพื่อทำเพิง ดังที่ได้เขียนไว้”ลนต.23:33-36,39-43; ฉธบ.16:13-1516 ประชาชนจึงออกไป เอากิ่งไม้เหล่านั้นมาและทำเพิงสำหรับตัวต่างอยู่บนหลังคาบ้านของตน และตามลานบ้านของตน และในลานพระนิเวศของพระเจ้า และในลานเมืองที่ประตูน้ำ และในลานเมืองที่ประตูเอฟราอิม17 และชุมนุมชนทั้งหมด ผู้ได้กลับมาจากการเป็นเชลยได้ทำเพิงและพักอยู่ในเพิง เขามีความเปรมปรีดิ์ยิ่งนัก เพราะตั้งแต่สมัยของโยชูวาภาษาฮีบรูคือ เยชูอาบุตรนูน ถึงวันนั้นประชาชนอิสราเอลไม่ได้ทำเลย18 และทุกวันท่านอ่านธรรมบัญญัติของพระเจ้า ตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย พวกเขาถือเทศกาลเลี้ยงอยู่เจ็ดวัน และในวันที่แปดมีการชุมนุมตามพิธีตามกฎหมาย