1 การพิพากษาราชวงศ์ของเยโรโบอัม ในเวลานั้น อาบียาห์พระราชโอรสของเยโรโบอัมประชวร2 และเยโรโบอัมรับสั่งกับมเหสีของพระองค์ว่า “จงลุกขึ้นปลอมตัวของเจ้า อย่าให้ใครรู้ว่าเจ้าเป็นมเหสีของเยโรโบอัม และจงไปเมืองชีโลห์ นี่แน่ะ อาหิยาห์ผู้เผยพระวจนะอยู่ที่นั่น ผู้ได้กล่าวเรื่องเราว่า เราจะได้เป็นกษัตริย์เหนือประชาชนนี้3 เจ้าจงเอาขนมปังสิบก้อน ขนมหวานบ้าง และน้ำผึ้งไหหนึ่ง ไปหาท่าน ท่านจะบอกเจ้าว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเด็กนั้น”4 มเหสีของเยโรโบอัมก็ทำตามนั้น พระนางทรงลุกขึ้น เสด็จไปเมืองชีโลห์ เสด็จมาถึงบ้านของอาหิยาห์ ส่วนอาหิยาห์มองไม่เห็น เพราะว่าตาของท่านมืดมัวด้วยอายุของท่าน5 พระยาห์เวห์ตรัสกับอาหิยาห์ว่า “ดูสิ มเหสีของเยโรโบอัมกำลังมา เพื่อจะถามเจ้าเรื่องลูกของนาง เพราะเด็กนั้นป่วย เจ้าจงบอกนางอย่างนี้”เมื่อพระนางเสด็จไปถึง ก็แสร้งทำเป็นหญิงอื่น6 แต่เมื่ออาหิยาห์ได้ยินเสียงฝีพระบาทของพระนางมาถึงประตู ท่านจึงพูดว่า “ขอเชิญพระมเหสีของเยโรโบอัมเสด็จเข้ามาข้างใน ทำไมจึงทรงแสร้งทำเป็นหญิงอื่นเล่า? เพราะข้าพระบาทได้รับพระบัญชาให้ทูลข่าวอันน่าสลดใจแก่พระนาง7 ขอเสด็จไปทูลเยโรโบอัมว่า ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า “เพราะเราได้ยกเจ้าขึ้นจากฝูงชน และทำให้เจ้าเป็นประมุขเหนืออิสราเอลประชากรของเรา8 และได้ฉีกราชอาณาจักรจากราชวงศ์ของดาวิดมาให้เจ้า แต่เจ้าก็ไม่เหมือนอย่างดาวิดผู้รับใช้ของเรา ผู้รักษาบัญญัติทั้งหลายของเรา และติดตามเราด้วยสุดใจของเขา ทำแต่สิ่งที่ถูกต้องในสายตาของเรา9 แต่เจ้าได้ทำชั่วยิ่งกว่าทุกคนที่อยู่ก่อนเจ้า เจ้าไปสร้างพระอื่นและรูปหล่อโลหะ และทำให้เราโกรธ และได้เหวี่ยงเราทิ้งเบื้องหลังของเจ้า10 เพราะฉะนั้น นี่แน่ะ เราจะนำเหตุร้ายมาเหนือราชวงศ์ของเยโรโบอัม และจะตัดชายทุกคนจากเยโรโบอัม ทั้งทาสและไทในอิสราเอล และจะผลาญราชวงศ์เยโรโบอัมเสียอย่างสิ้นเชิง1 พกษ.15:29 อย่างที่คนเผามูลสัตว์ให้ไหม้จนสิ้น11 ใครในวงศ์เยโรโบอัมที่ตายในเมือง สุนัขจะกิน และใครตายในทุ่งนา นกในอากาศจะกิน เพราะพระยาห์เวห์ตรัสแล้ว” ’12 เพราะฉะนั้น ขอลุกขึ้นเสด็จไปยังพระตำหนักของพระนาง เมื่อพระนางเสด็จเข้าเมือง พระกุมารนั้นก็จะสิ้นพระชนม์13 แล้วอิสราเอลทั้งหมดจะไว้ทุกข์ให้ และจะฝังพระศพไว้ เพราะพระกุมารผู้เดียวเท่านั้นในราชวงศ์เยโรโบอัมที่จะไปถึงอุโมงค์ฝังศพ เพราะในตัวพระกุมารซึ่งอยู่ในราชวงศ์ของเยโรโบอัมนั้น ยังพบบางสิ่งที่พอพระทัยพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล14 ยิ่งกว่านั้นอีก พระยาห์เวห์จะทรงตั้งกษัตริย์องค์หนึ่งเหนืออิสราเอล ผู้จะกำจัดราชวงศ์ของเยโรโบอัมเสียในวันนี้และตั้งแต่นี้ไป15 พระยาห์เวห์จะทรงตีอิสราเอลดุจไม้อ้อสั่นอยู่ในน้ำ และจะทรงถอนรากอิสราเอลออกเสียจากแผ่นดินอันดีนี้ ซึ่งพระองค์ประทานแก่บรรพบุรุษของพวกเขา และจะกระจายพวกเขาไปฟากตะวันออกของแม่น้ำยูเฟรติส เพราะเขาทั้งหลายได้สร้างบรรดาพระอาเช-ราห์สิ่งเหล่านี้เป็นสัญลักษณ์ อาจเป็นเสาไม้แกะสลัก หรือรูปเคารพเจ้าแม่ ทำให้พระยาห์เวห์ทรงพระพิโรธ16 และพระองค์จะทรงมอบอิสราเอลไว้ เพราะบาปของเยโรโบอัม ซึ่งท่านได้ทำและทำให้อิสราเอลทำบาปด้วย”17 แล้วมเหสีของเยโรโบอัมทรงลุกขึ้น เสด็จจากไป และเสด็จถึงเมืองทีรซาห์ เมื่อพระนางเสด็จถึงธรณีประตูพระตำหนัก พระกุมารก็สิ้นพระชนม์18 แล้วคนอิสราเอลทั้งหมดก็ฝังพระศพพระกุมารและไว้ทุกข์ให้ ตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ ซึ่งตรัสทางผู้รับใช้ของพระองค์คืออาหิยาห์ผู้เผยพระวจนะ19 เยโรโบอัมสิ้นพระชนม์ ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเยโรโบอัม เรื่องพระองค์ทรงทำศึก และทรงครอบครองอย่างไรนั้น ดูสิ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอล20 เยโรโบอัมทรงครองราชย์เป็นเวลา 22 ปี และทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ แล้วนาดับพระราชโอรสของพระองค์ก็ขึ้นครองราชย์แทนเรโหโบอัมทรงปกครองยูดาห์ 21 ( 2 พศด.11:5-12:16 ) เรโหโบอัมพระราชโอรสของซาโลมอนทรงครองราชย์ในยูดาห์ เมื่อเรโหโบอัมทรงเป็นกษัตริย์นั้น พระองค์มีพระชนมายุ 41 พรรษา และทรงครองราชย์ 17 ปีในกรุงเยรูซาเล็ม ซึ่งเป็นเมืองที่พระยาห์เวห์ทรงเลือกจากเผ่าทั้งหมดของอิสราเอล เพื่อจะสถาปนาพระนามของพระองค์ไว้ที่นั่น พระราชมารดาของพระองค์มีพระนามว่า นาอามาห์คนอัมโมน22 ยูดาห์ทำชั่วในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ และทำให้พระองค์ขุ่นเคืองพระทัยยิ่งกว่าที่บรรพบุรุษได้ทำทั้งสิ้น เพราะบาปที่พวกเขาได้ทำนั้น23 พวกเขาสร้างสิ่งเหล่านี้ให้ตัวเอง คือปูชนียสถานสูง เสาศักดิ์สิทธิ์ และบรรดาพระอาเช-ราห์ดูเชิงอรรถ 1 พกษ.14:15 บนเนินเขาสูงทุกเนิน และใต้ต้นไม้เขียวทุกต้น2 พกษ.17:9-1024 ยิ่งกว่านั้นมีเทวทาสชายผู้ร่วมประเวณีในพิธีศาสนา ฉธบ.23:17 ในแผ่นดินนั้นด้วย และพวกเขาได้ทำตามสิ่งที่น่าเกลียดน่าชังทุกอย่างของบรรดาประชาชาติ ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงขับไล่ออกไปให้พ้นหน้าประชาชนอิสราเอล25 ในปีที่ห้าแห่งกษัตริย์เรโหโบอัม ชิชักกษัตริย์อียิปต์เสด็จขึ้นมารบกับกรุงเยรูซาเล็ม2 พศด.12:2-826 พระองค์ทรงเอาทรัพย์สมบัติแห่งพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และทรัพย์สมบัติแห่งพระราชวังของกษัตริย์ พระองค์ทรงเอาไปทุกอย่าง และทรงเอาโล่ทองคำทั้งหมดที่ซาโลมอนทรงสร้างไว้นั้นไปด้วย1 พกษ.10:16-17;2 พศด.9:15-1627 และกษัตริย์เรโหโบอัมทรงทำโล่ทองสัมฤทธิ์ขึ้นแทน และมอบไว้ในมือของพวกทหารรักษาพระองค์ ผู้เฝ้าประตูพระราชวัง28 เมื่อพระราชาเสด็จไปยังพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ทหารรักษาพระองค์ก็ถือโล่ออกมา แล้วนำกลับไปเก็บไว้ในห้องทหารรักษาพระองค์ตามเดิม29 ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเรโหโบอัม และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งยูดาห์ไม่ใช่หรือ?30 มีสงครามระหว่างเรโหโบอัมกับเยโรโบอัมตลอดรัชสมัย31 และเรโหโบอัมก็ทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ และเขาฝังพระศพไว้กับบรรพบุรุษของพระองค์ในนครดาวิดหมายถึงกรุงเยรูซาเล็ม พระราชมารดาของพระองค์มีพระนามว่า นาอามาห์คนอัมโมน และอาบียัมพระราชโอรสก็ขึ้นครองราชย์แทน