1
ความรักมั่นคงที่ดาวิดมีต่อเมฟีโบเชท ดาวิดรับสั่งว่า “พงศ์พันธุ์ของซาอูลนั้นมีเหลือไหม? เพื่อเราจะแสดงความรักมั่นคงแก่ผู้นั้นโดยเห็นแก่โยนาธาน”1 ซมอ.20:15-17
2
มีมหาดเล็กในพงศ์พันธุ์ซาอูลคนหนึ่งชื่อศิบา พวกเขาก็เรียกให้มาเฝ้าดาวิดและพระราชาตรัสกับเขาว่า “เจ้าคือศิบาหรือ?” เขาทูลตอบว่า “ผู้รับใช้ของพระองค์คือศิบา พ่ะย่ะค่ะ”
3
พระราชาจึงตรัสว่า “ไม่มีใครในพงศ์พันธุ์ซาอูลเหลืออยู่บ้าง เพื่อเราจะได้แสดงความรักมั่นคงของพระเจ้าต่อเขาหรือ?” ศิบากราบทูลพระราชาว่า “ยังมีโอรสของโยนาธานเหลืออยู่คนหนึ่ง เท้าของเขาเป็นง่อย พ่ะย่ะค่ะ”2 ซมอ.4:4
4
พระราชาตรัสถามเขาว่า “เขาอยู่ที่ไหน?” ศิบาจึงกราบทูลพระราชาว่า “เขาอยู่ในบ้านของมาคีร์บุตรอัมมีเอล ในเมืองโลเดบาร์ พ่ะย่ะค่ะ”
5
แล้วกษัตริย์ดาวิดทรงส่งคนไปนำเขามาจากบ้านของมาคีร์บุตรอัมมีเอล ที่โลเดบาร์
6
เมฟีโบเชทโอรสของโยนาธานราชโอรสของซาอูลได้มาเฝ้าดาวิดและย่อตัวซบหน้าลง และดาวิดตรัสว่า “เมฟีโบเชท” เขาทูลตอบว่า “ผู้รับใช้ของพระองค์อยู่นี่”
7
และดาวิดตรัสกับท่านว่า “อย่ากลัวเลย เพราะเราจะแสดงความรักมั่นคงต่อท่านแน่นอน เพื่อเห็นแก่โยนาธานราชบิดาของท่าน และเราจะคืนที่ดินทั้งหมดของซาอูลอัยกาคำราชาศัพท์หมายถึง ปู่ของท่านแก่ท่าน และท่านจะรับประทานอาหารอยู่ที่โต๊ะของเราเสมอไป”
8
และเขาก็ย่อตัวลงคำนับและทูลว่า “ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทเป็นใครเล่า? ซึ่งฝ่าพระบาทจะทรงสังเกตเห็นสุนัขตายอย่างข้าพระบาทนี้”
9
แล้วพระราชาตรัสเรียกศิบามหาดเล็กของซาอูล และตรัสแก่เขาว่า “สิ่งของทั้งสิ้นที่เป็นของซาอูลและของพงศ์พันธุ์ทั้งหมดของท่าน เราได้มอบให้แก่โอรสเจ้านายของเจ้าแล้ว
10
ตัวเจ้าและพวกบุตรของเจ้าและเหล่าคนใช้ของเจ้าต้องทำไร่ไถนาให้เขา และนำพืชผลที่ได้นั้นเข้ามาเพื่อโอรสแห่งเจ้านายของเจ้าจะได้มีอาหารรับประทาน แต่เมฟีโบเชทโอรสแห่งเจ้านายของเจ้านั้น จะรับประทานอาหารที่โต๊ะของเราเสมอไป” ฝ่ายศิบามีบุตรชาย 15 คนกับคนใช้ 20 คน
11
แล้วศิบาจึงทูลพระราชาว่า “ทุกสิ่งที่พระราชาเจ้านายของข้าพระบาทบัญชาผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทนั้น ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทจะทำ” เมฟีโบเชทจึงรับประทานที่โต๊ะเสวยของดาวิด อย่างกับเป็นโอรสของกษัตริย์องค์หนึ่ง
12
เมฟีโบเชทมีบุตรชายเล็กคนหนึ่งชื่อมีคา ทุกคนที่อาศัยอยู่ในบ้านของศิบาก็ได้เป็นผู้รับใช้ของเมฟีโบเชท
13
ดังนั้นเมฟีโบเชทจึงอาศัยในเยรูซาเล็มเพราะท่านรับประทานที่โต๊ะของกษัตริย์เสมอ เท้าทั้งสองของท่านเป็นง่อย