1 ทูตสวรรค์และภัยพิบัติประการสุดท้าย ข้าพเจ้าเห็นหมายสำคัญในสวรรค์อีกประการหนึ่ง ใหญ่ยิ่งและน่าประหลาด คือมีทูตสวรรค์เจ็ดองค์ถือภัยพิบัติเจ็ดอย่าง อันเป็นภัยพิบัติครั้งสุดท้าย เพราะว่าพระพิโรธของพระเจ้าสิ้นสุดลงด้วยภัยพิบัติเหล่านั้น2 ข้าพเจ้าเห็นเป็นเหมือนทะเลแก้วปนไฟ และบรรดาคนที่มีชัยต่อสัตว์ร้าย และรูปของมัน และเลขประจำชื่อของมัน ยืนอยู่ริมทะเลแก้วนั้น พวกเขาถือพิณของพระเจ้า3 เขาร้องเพลงของโมเสส อพย. 15:1 ซึ่งเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า และเพลงของพระเมษโปดกว่า“ข้าแต่พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุดพระราชกิจของพระองค์ใหญ่ยิ่งและมหัศจรรย์นักข้าแต่องค์พระมหากษัตริย์แห่ง สำเนาต้นฉบับบางฉบับว่า ยุคทั้งปวงประชาชาติทั้งปวงวิธีการทั้งหลายของพระองค์ยุติธรรมและเที่ยงตรง4 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า มีผู้ใดบ้างที่จะไม่ยำเกรงพระองค์และไม่ถวายพระเกียรติแด่พระนามของพระองค์ ยรม. 10:7 เพราะว่าพระองค์ผู้เดียวทรงเป็นผู้บริสุทธิ์ประชาชาติทั้งปวงจะมานมัสการพระองค์ สดด. 86:9เพราะว่าการพิพากษาของพระองค์เริ่มขึ้นแล้ว”5 ต่อจากนี้ข้าพเจ้าก็ได้แลเห็นพระวิหารของเต็นท์แห่งสักขีพยาน อพย. 38:21 ในสวรรค์เปิดออก6 และทูตสวรรค์ทั้งเจ็ดองค์ที่ถือภัยพิบัติทั้งเจ็ด ได้ออกมาจากพระวิหารนั้น นุ่งห่มผ้าป่านสะอาดสุกใส และคาดรัดประคดทองคำ7 และสัตว์ตัวหนึ่งในสี่ตัวนั้น ได้เอาขันทองคำเจ็ดใบ เต็มด้วยพระพิโรธของพระเจ้า ผู้ทรงดำรงอยู่เป็นนิตย์ส่งให้แก่ทูตสวรรค์ทั้งเจ็ดองค์นั้น8 และพระวิหารก็เต็มไปด้วยควัน อพย. 40:34;1 พกษ. 8:10-11;2 พศด. 5:13-14; อสย. 6:4ซึ่งมาจากพระสิริของพระเจ้า และจากฤทธานุภาพของพระองค์ และไม่มีผู้ใดสามารถเข้าไปในพระวิหารนั้นได้ จนกว่าภัยพิบัติทั้งเจ็ดของทูตสวรรค์เจ็ดองค์นั้นจะได้สิ้นสุดลง