1 กฎหมายเกี่ยวกับการสมรสของหญิงผู้รับมรดก หัวหน้าครอบครัวแห่งตระกูลคนกิเลอาด บุตรของมาคีร์ ผู้เป็นบุตรของมนัสเสห์ ตระกูลพงศ์พันธุ์โยเซฟ เข้ามาใกล้และพูดต่อโมเสสและต่อประมุข คือบรรดาหัวหน้าตระกูลคนอิสราเอล2 เขาพูดว่า “พระเจ้าได้บัญชาเจ้านายของข้าพเจ้าให้ จับฉลากยกแผ่นดินให้เป็นมรดกแก่คนอิสราเอล และเจ้านายของข้าพเจ้าได้รับบัญชาจาก พระเจ้าให้ยกมรดกของเศโลเฟหัด พี่น้องของเราแก่บุตรีของเขา กดว. 27:73 ถ้าเธอทั้งหลายแต่งงานกับบุตรทั้งหลายของคน อิสราเอลเผ่าอื่นแล้ว ส่วนมรดกของเขาจะถูกยกไปจากมรดกของ บรรพบุรุษของเรา เพิ่มให้กับมรดกของคนเผ่าที่เธอไปอยู่ด้วย เพราะฉะนั้นจึงเป็นการที่นำมรดกไปจากส่วนที่เป็นของเรา4 และเมื่อถึงปีเสียงเขาสัตว์ของคนอิสราเอล มรดกที่เป็นส่วนของเธอก็จะถูกยกไปเพิ่ม เข้ากับส่วนของเผ่าที่เธอไปอยู่ด้วย จึงเป็นการที่นำส่วนมรดกของเธอ ไปจากส่วนมรดกของเผ่าบิดาของเรา”5 และโมเสสบัญชาคนอิสราเอลตามพระดำรัสของพระเจ้าว่า “เผ่าคนโยเซฟพูดถูกต้องแล้ว6 นี่คือสิ่งที่พระเจ้าทรงบัญชาเกี่ยวกับบุตรีของเศโลเฟหัด ซึ่งว่า ‘จงให้เธอแต่งงานกับใครที่เธอพอใจ แต่เธอต้องแต่งงานกับคนภายในตระกูลเผ่าบิดาของเธอ7 ดังนี้แหละส่วนมรดกของคนอิสราเอลจะไม่ถูกโยกย้าย จากเผ่าหนึ่งไปให้อีกเผ่าหนึ่ง คนอิสราเอลทุกคนต้องอยู่ในที่มรดกแห่งเผ่า บรรพบุรุษของตน8 และบุตรีทุกคนผู้รับกรรมสิทธิ์มรดกในเผ่าคนอิสราเอล เผ่าใด ให้เป็นภรรยาของคนใดคนหนึ่งในตระกูลในเผ่าบิดาของตน เพื่อคนอิสราเอลทุกคนจะถือกรรมสิทธิ์มรดกของบิดาของเขา9 ดังนั้นจะไม่มีมรดกที่ถูกโยกย้ายจากเผ่าหนึ่งไป ยังอีกเผ่าหนึ่ง เพราะว่าคนอิสราเอลแต่ละเผ่าควรคงอยู่ในที่ มรดกของตน’ ”10 พระเจ้าทรงบัญชาโมเสสอย่างไร บุตรีทั้งหลายของเศโลเฟหัดก็กระทำอย่างนั้น11 เพราะว่ามาลาห์ ทีรซาห์ โฮกลาห์ มิลคาห์ และโนอาห์บุตรีของเศโลเฟหัดได้ แต่งงานกับบุตรทั้งหลายของพี่น้องแห่งบิดาของตน12 เธอได้แต่งงานกับตระกูลมนัสเสห์บุตรของโยเซฟ และส่วนมรดกของเธอก็คงอยู่ในเผ่าแห่งตระกูลบิดาของเธอ13 ข้อความเหล่านี้เป็นบทบัญญัติและกฎหมาย ซึ่งพระเจ้าได้ทรงบัญชาทางโมเสสแก่คนอิสราเอล ณ ทุ่งราบแห่งโมอับริมแม่น้ำจอร์แดนตรงข้ามเมืองเยรีโค