1 จำนวนและหน้าที่ของคนเลวี ต่อไปนี้เป็นเผ่าพันธุ์ของอาโรนและโมเสส ครั้งเมื่อพระเจ้าตรัสกับโมเสสบนภูเขาซีนาย2 ชื่อบุตรของอาโรนมีดังนี้ นาดับบุตรหัวปี อาบีฮู เอเลอาซาร์และอิธามาร์ กดว. 26:603 นี่แหละเป็นชื่อบุตรของอาโรนที่ได้เจิมไว้เป็นปุโรหิต เป็นผู้ที่ท่านสถาปนาไว้ให้ปฏิบัติในหน้าที่ปุโรหิต4 แต่นาดับและอาบีฮูตายต่อพระพักตร์ พระเจ้า ลนต. 10:1-2; กดว. 26:61 เมื่อเขาเอาไฟที่ต้องห้ามมาถวายบูชาแด่พระเจ้า ที่ถิ่นทุรกันดารซีนาย และต่างก็ไม่มีบุตร ดังนั้นเอเลอาซาร์และอิธามาร์จึงได้ปฏิบัติในหน้าที่ปุโรหิต ในความดูแลของอาโรนบิดาของเขา5 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า6 “จงนำเผ่าเลวีเข้ามาใกล้ และตั้งเขาไว้ต่อหน้าอาโรนปุโรหิตให้เขาปรนนิบัติอาโรน7 เขาจะปฏิบัติหน้าที่แทนอาโรนและแทนชุมนุมชน ทั้งหมดหน้าเต็นท์นัดพบ ขณะเขาปฏิบัติงานที่พลับพลา8 เขาจะดูแลเครื่องใช้ของเต็นท์นัดพบ และปฏิบัติหน้าที่แทนคนอิสราเอล เมื่อเขาปฏิบัติงานที่พลับพลา9 จงมอบคนเลวีไว้กับอาโรนและกับบุตรทั้งหลายของอาโรน เขาทั้งหลายรับเลือกจากคนอิสราเอลมอบไว้กับอาโรนแล้ว10 เจ้าจงแต่งตั้งอาโรนและบุตรชายทั้งหลายของอาโรน ให้ปฏิบัติงานตามตำแหน่งปุโรหิต แต่คนอื่นที่เข้ามาใกล้จะต้องถูกลงโทษถึงตาย”11 และพระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า12 “ดูเถิด เราเองได้เลือกคนเลวีจากคนอิสราเอลแทนบุตร หัวปีท่ามกลางคนอิสราเอลที่คลอดจากครรภ์มารดา ก่อนคนเลวีเป็นของเรา13 เพราะบรรดาบุตรหัวปีเป็นของเรา ในวันที่เราได้ประหารชีวิตลูกหัวปีทั้งหลาย ในประเทศอียิปต์นั้น เราได้เลือกบรรดาลูกหัวปีในอิสราเอล ทั้งมนุษย์และสัตว์เดียรัจฉานไว้เป็นของเรา อพย. 13:2 ทั้งหลายเหล่านี้ต้องเป็นของเรา เราคือพระเจ้า”14 พระเจ้าตรัสกับโมเสสที่ถิ่นทุรกันดารซีนายว่า15 “จงนับเผ่าพันธุ์เลวีตามตระกูลและตามครอบครัว คือท่านจงนับผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่เดือนหนึ่งขึ้นไป”16 โมเสสจึงได้นับเขาทั้งหลายตามพระดำรัสของพระเจ้า ดังที่พระองค์ตรัสสั่งไว้17 ต่อไปนี้เป็นชื่อบุตรชายของเลวี คือ เกอร์โชน โคฮาท และเมรารี18 ชื่อบุตรของเกอร์โชนตามครอบครัวคือ ลิบนีและชิเมอี19 บุตรของโคฮาทตามครอบครัวคือ อัมราม อิสฮาร์ เฮโบรน และอุสซีเอล20 และบุตรของเมรารีตามครอบครัวคือ มาลี และมูชี นี่เป็นครอบครัวคนเลวี ตามตระกูลของเขา21 วงศ์เกอร์โชนมีตระกูลลิบนีและตระกูลชิเมอี เหล่านี้เป็นวงศ์วานเกอร์โชน22 จำนวนคนทั้งหลาย คือจำนวนผู้ชายทั้งหมดที่มี อายุตั้งแต่เดือนหนึ่งขึ้นไปเป็นเจ็ดพันห้าร้อยคน23 วงศ์วานเกอร์โชนนั้นจะต้องตั้งค่ายอยู่ข้างหลัง พลับพลาด้านตะวันตก24 มีเอลียาสาฟบุตรลาเอลเป็นหัวหน้าวงศ์วานเกอร์โชน25 งานที่วงศ์เกอร์โชนปฏิบัติในเต็นท์นัดพบ มีงานพลับพลา งานเต็นท์พร้อมกับเครื่องคลุมเต็นท์ และม่านประตูเต็นท์นัดพบ26 ม่านบังลานและม่านประตูลาน ซึ่งอยู่รอบพลับพลาและแท่นบูชารวมทั้งเชือกโยง ทั้งงานสารพัดที่เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้27 วงศ์โคฮาทมีตระกูลอัมราม ตระกูลอิสฮาร์ ตระกูลเฮโบรน ตระกูลอุสซีเอล เหล่านี้เป็นวงศ์วานโคฮาท28 ตามจำนวนผู้ชายทั้งหมดที่มีอายุตั้งแต่เดือนหนึ่งขึ้นไป เป็นแปดพันหกร้อยคน เป็นคนปฏิบัติหน้าที่สถานนมัสการ29 บรรดาตระกูลลูกหลานของโคฮาทจะตั้งค่ายอยู่ ทางด้านใต้ของพลับพลา30 มีเอลีซาฟานบุตรชายอุสซีเอลเป็นหัวหน้าของ วงศ์วานโคฮาท31 คนเหล่านี้มีหน้าที่ดูแลหีบพระบัญญัติ โต๊ะ คันประทีป แท่นบูชาทั้งสองและเครื่องใช้ของสถานนมัสการ ซึ่งปุโรหิตใช้ปฏิบัติงานและม่าน ทั้งงานสารพัดที่เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้32 เอเลอาซาร์บุตรของอาโรนปุโรหิตเป็นนายใหญ่ เหนือหัวหน้าของคนเลวีและตรวจตราผู้ที่มีหน้าที่ ปฏิบัติสถานนมัสการ33 วงศ์เมรารีมีตระกูลมาลี และตระกูลมูชี เหล่านี้เป็นวงศ์วานเมรารี34 จำนวนคนทั้งหลายคือจำนวนผู้ชายทั้งหมด ที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไปเป็นหกพันสองร้อยคน35 และศุรีเอลบุตรอาบีฮาอิลเป็นหัวหน้าของวงศ์วาน เมรารี คนเหล่านี้จะตั้งค่ายอยู่ด้านเหนือของพลับพลา36 งานที่กำหนดให้แก่วงศ์วานเมรารี คืองานดูแลไม้กรอบพลับพลา ไม้กลอน ไม้เสา ฐานรองและเครื่องประกอบ สิ่งเหล่านี้ทั้งหมด ทั้งงานสารพัดที่เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้37 และเสารอบลาน พร้อมกับฐานรองหลักหมุดและเชือกโยง38 และบุคคลที่จะตั้งค่ายอยู่หน้าพลับพลาด้าน ตะวันออกหน้าเต็นท์นัดพบ ด้านที่ดวงอาทิตย์ขึ้น มีโมเสสและอาโรนกับบุตรหลานของท่าน มีหน้าที่ดูแลพิธีการภายในสถานนมัสการ และบรรดากิจการที่พึงกระทำเพื่อคนอิสราเอล และผู้ใดอื่นที่เข้ามาใกล้จะต้องถูกลงโทษถึงตาย39 บรรดาคนที่นับเข้าในคนเลวี ซึ่งโมเสสและอาโรนได้นับตามพระดำรัสของพระเจ้า เป็นบรรดาผู้ชายทั้งหมดตามครอบครัวที่มีอายุตั้งแต่ หนึ่งเดือนขึ้นไปเป็นสองหมื่นสองพันคน40 คนเลวีและการไถ่บุตรหัวปี และพระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงนับบุตรชายหัวปีทั้งหลายของคนอิสราเอล ที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไป จงจดจำนวนรายชื่อไว้41 เจ้าจงกันพวกเลวีไว้ให้เรา เราคือพระเจ้า ทั้งนี้เพื่อแทนบุตรหัวปีท่ามกลางคนอิสราเอล และให้สัตว์ทั้งปวงของคนเลวีแทนสัตว์หัวปีทั้งหลายของคน อิสราเอล”42 ดังนั้นโมเสสจึงได้นับบุตรหัวปีท่ามกลางคนอิสราเอล ตามที่พระเจ้าตรัสสั่งท่าน43 บุตรชายหัวปีทั้งหลายตามจำนวนชื่อที่นับได้ ซึ่งมีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไปมีสองหมื่นสองพัน สองร้อยเจ็ดสิบสามคน44 และพระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า45 “จงเอาคนเลวีแทนบุตรหัวปีทั้งหมดของคนอิสราเอล และเอาสัตว์ทั้งหลายของคนเลวีแทนสัตว์ของคนอิสราเอล คนเลวีจะเป็นของเรา เราคือพระเจ้า46 สำหรับเป็นค่าไถ่บุตรหัวปีของ คนอิสราเอลจำนวนสองร้อยเจ็ดสิบสามคน ที่เกินจำนวนผู้ชายคนเลวีนั้น47 เจ้าจงเก็บคนละห้า เชเขล หน่วยน้ำหนักเงินประมาณเท่ากับ 14.5 กรัม (ดูในปฐมกาล 23:15)ตามเชเขลของสถานนมัสการ เชเขลหนึ่งมียี่สิบเก-ราห์ เจ้าจงเก็บเงินนั้นไว้48 และมอบเงินซึ่งต้องเสียเป็นค่าไถ่ของคนที่เกิน เหล่านั้นให้ไว้แก่อาโรนและบุตรหลานของท่าน”49 โมเสสจึงเก็บเงินค่าไถ่จากคนเหล่านั้นที่เกินกว่า จำนวนคนที่คนเลวีไถ่ไว้50 คือท่านเก็บเงินจากบุตรหัวปีของคนอิสราเอล เป็นเงินจำนวนหนึ่งพันสามร้อยหกสิบห้าเชเขล นับตามเชเขลของสถานนมัสการ51 และโมเสสได้นำเอาเงินค่าไถ่ให้แก่อาโรน และบุตรหลานของอาโรนตามพระดำรัสของพระเจ้า ดังที่พระเจ้าทรงบัญชาโมเสสไว้