กัน‌ดาร‍วิถี-21

(พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971)

切换到福音影视网-新版圣经

  • 1 คนคานาอันต่อสู้อิสราเอล เมื่อกษัตริย์เมืองอาราด ชาวคานาอันผู้อยู่ในเนเกบ ได้ยินว่าอิสราเอลกำลังยกมา กดว. 33:40 ตามทางอาธาริม ท่านต่อสู้กับคนอิสราเอลและจับไปเป็นเชลยได้บ้าง
  • 2 และคนอิสราเอลบนไว้กับพระเจ้าว่า “ถ้าพระองค์จะทรงมอบชนชาตินี้ไว้ในมือข้าพระองค์ แน่แล้วข้าพระองค์จะทำลายบ้านเมืองเขาเสียให้สิ้น”
  • 3 และพระเจ้าทรงสดับเสียงของคนอิสราเอล และมอบชาวคานาอันไว้ เขาก็ทำลายชาวคานาอันและบ้านเมืองของเขาเสียสิ้น จึงได้เรียกชื่อตำบลนั้นว่าโฮรมาห์ แปลว่า การทำลาย
  • 4 งูพิษ เขาทั้งหลายออกเดินจากภูเขาโฮร์ตามทางที่ไปทะเลแดง เพื่อจะอ้อมแผ่นดินเอโดม ฉธบ. 2:1 ประชาชนท้อถอยเพราะเหตุหนทาง
  • 5 และประชาชนก็บ่นว่าพระเจ้าและว่าโมเสสว่า “ทำไมพาเราออกจากอียิปต์มาตายในถิ่นทุรกันดาร เพราะไม่มีอาหารและไม่มีน้ำ เราเบื่ออาหารอันไร้ค่านี้”
  • 6 และพระเจ้าก็ทรงให้งูแมวเซามาในหมู่ประชาชน งูก็กัดประชาชน และคนอิสราเอลตายมาก 1 คร. 10:9
  • 7 และประชาชนมาหาโมเสสกล่าวว่า “เราทั้งหลายได้กระทำบาปเพราะเราทั้งหลายได้บ่น ว่าพระเจ้าและบ่นว่าท่าน ขอทูลแด่พระเจ้าขอพระองค์ทรงนำงูไปจากเราเสีย” ดังนั้นโมเสสจึงอธิษฐานเพื่อประชาชน
  • 8 และพระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงทำงูแมวเซาตัวหนึ่งติดไว้ที่เสา ทุกคนที่ถูกงูกัด เมื่อเขามองดู เขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้”
  • 9 ดังนั้นโมเสสจึงทำงูทองสัมฤทธิ์ตัวหนึ่ง และติดไว้ที่เสา 2 พกษ. 18:4; ยน. 3:14 แล้วถ้างูกัดคนใด ถ้าเขามองดูงูทองสัมฤทธิ์นั้น เขาก็มีชีวิตอยู่ได้
  • 10 คนอิสราเอลเดินทางอ้อมโมอับ และคนอิสราเอลก็ยกออกเดิน ไปตั้งค่ายอยู่ที่โอโบท
  • 11 และเขาออกเดินจากโอโบทไปตั้งค่ายอยู่ที่อิเยอาบาริม อยู่ในถิ่นทุรกันดารตรงข้ามโมอับ ทางทิศตะวันขึ้น
  • 12 เขายกออกจากที่นั่นมาตั้งค่ายอยู่ที่หุบเขาเศเรด
  • 13 เขายกออกจากที่นั่นไปตั้งอยู่ที่ฟากเหนือของลุ่มแม่น้ำ อารโนน ซึ่งอยู่ในถิ่นทุรกันดารที่ยืดมาจากพรมแดนของคนอาโมไรต์ เพราะว่าแม่น้ำอารโนนเป็นพรมแดนของโมอับ ระหว่างโมอับกับคนอาโมไรต์
  • 14 ดังนั้นในหนังสือสงครามของพระเจ้าจึงมีว่าวาเฮบในเมืองสุฟาห์ และลุ่มแม่น้ำอารโนน
  • 15 และที่เชิงลาดของที่ลุ่มเหล่านั้นซึ่งยืดไป จนถึงที่ตั้งเมืองอาร์และพาดพิงไปถึงพรมแดนโมอับ
  • 16 จากที่นั่นเขาออกเดินต่อไปถึงเมืองเบเออร์ แปลว่า บ่อน้ำ ซึ่งเป็นบ่อน้ำที่พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงรวบรวมประชาชนเข้าด้วยกันเราจะให้น้ำแก่เขา”
  • 17 แล้วอิสราเอลจึงร้องเพลงนี้ว่าบ่อน้ำเอย จงมีน้ำพลุ่งขึ้นมา - -ให้เรามาร้องเพลงกัน - - -
  • 18 เป็นบ่อน้ำที่หัวหน้าได้ขุดไว้เป็นบ่อที่เจ้านายของประชาชนเจาะไว้ด้วยคทาและไม้เท้าของท่านเหล่านั้นและจากถิ่นทุรกันดารนั้นไปเขาก็มาถึงมัทธานาห์
  • 19 และจากมัทธานาห์ถึงตำบลนาหะลีเอล และจากนาหะลีเอลถึงตำบลบาโมท
  • 20 และจากบาโมทถึงหุบเขา ซึ่งอยู่ในท้องถิ่นโมอับข้างยอดเขา ปิสกาห์ซึ่งมองลงมาเห็นเยชีโมนอิสราเอลชนะสิโหน
  • 21 ( ฉธบ. 2:26-37 ) แล้วอิสราเอลส่งผู้สื่อสารไปหาสิโหน กษัตริย์คนอาโมไรต์กล่าวว่า
  • 22 “ขอให้ข้าพเจ้าผ่านแผ่นดินของท่าน พวกเราจะไม่เลี้ยวเข้าไปในนาหรือในสวนองุ่น เราจะไม่ดื่มน้ำจากบ่อ เราจะเดินไปตามทางหลวงจนเราได้ผ่านพรมแดนเมืองของท่าน”
  • 23 แต่สิโหนไม่ยอมให้อิสราเอลยกผ่านพรมแดนของท่าน ท่านรวบรวมพลของท่านยกออกสู้รบกับคนอิสราเอล ในถิ่นทุรกันดาร และมาถึงยาฮาสรบกับคนอิสราเอลที่นั่น
  • 24 และคนอิสราเอลได้ประหารท่านเสียด้วยดาบ ยึดเอาแผ่นดินของท่านจากแม่น้ำอารโนนจนถึงแควยับบอก ไกลไปจนถึงแดนคนอัมโมน เพราะว่าพรมแดนของคนอัมโมนเข้มแข็ง
  • 25 และคนอิสราเอลยึดเมืองเหล่านี้ทั้งหมด และคนอิสราเอลเข้าตั้งอยู่ในหัวเมือง ของคนอาโมไรต์ในเฮชโบน และตามชนบททั้งหมด
  • 26 เพราะว่าเฮชโบนเป็นเมืองหลวงของ สิโหนกษัตริย์ของคนอาโมไรต์ ผู้ที่ต่อสู้กับกษัตริย์ชาวโมอับองค์ก่อน และยึดได้แผ่นดินของท่านทั้งสิ้นไกลไปถึงแม่น้ำอารโนน
  • 27 นักร้องบทประพันธ์จึงร้องว่ามาที่เฮชโบนให้สร้างและสถาปนาเมืองแห่งสิโหนขึ้น
  • 28 เพราะว่ามีไฟออกไปจากเฮชโบนมีเปลวไฟออกไปจากเมืองแห่งสิโหนได้ทำลายเมืองอาร์ของโมอับเจ้าของแห่งเนินสูงของแม่น้ำอารโนน
  • 29 โอ โมอับเอย วิบัติแก่เจ้าโอ ชนชาติแห่งพระเคโมชเอย เจ้าต้องพินาศพระเคโมชได้ทำให้บุตรชายของตนเป็นคนหลบภัยและทำให้บุตรสาวของตนเป็นเชลยของสิโหนกษัตริย์ คนอาโมไรต์ ยรม. 48:45-46
  • 30 เราทั้งหลายได้ยิงเขาทั้งปวงเฮชโบนพินาศจนถึงดีโบนเราได้กวาดล้างถึงโนฟาห์เสีย คือถึงเมเดบาอิสราเอลชนะโอกแห่งบาชาน
  • 31 ( ฉธบ. 3:1-11 ) ดังนั้นคนอิสราเอลได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินคนอาโมไรต์
  • 32 และโมเสสใช้คนไปสอดแนมเมืองยาเซอร์ และเขาทั้งหลายได้ยึดชนบทของเมืองนั้น และขับไล่คนอาโมไรต์ที่อยู่ที่นั่นเสีย
  • 33 แล้วเขาก็เลี้ยวยกเดินไปตามทางเมืองบาชาน และโอกกษัตริย์เมืองบาชานก็ออกมาทั้งตัวท่าน กับพลไพร่ของท่านเพื่อสู้รบกับเขาที่เอเดรอี
  • 34 แต่พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “อย่ากลัวเขาเลย เพราะเราได้มอบเขาไว้ในมือของเจ้าแล้ว ทั้งพลไพร่ของเขาและแผ่นดินของเขา และเจ้าจะกระทำแก่เขาอย่างเจ้าได้ กระทำแก่สิโหนกษัตริย์คนอาโมไรต์ผู้อยู่ที่เฮชโบน”
  • 35 ดังนั้นเขาทั้งหลายจึงฆ่าโอกและบุตรหลานของท่านเสีย ทั้งประชาชนของท่านไม่มีเหลือให้ท่านสักคนเดียว และเขาทั้งหลายก็เข้ายึดแผ่นดินของท่าน
回到本卷目录 回到本版本目录 回到首页