1 พระพรของการเชื่อฟัง ( ฉธบ. 7:12-24 ; 28:1-14 )เจ้าทั้งหลายอย่ากระทำรูปเคารพสำหรับตัว ลนต. 19:4 หรือตั้งรูปแกะสลัก อพย. 20:4; ฉธบ. 5:8; 16:21-22; 27:1 หรือเสาศักดิ์สิทธิ์ และเจ้าทั้งหลายอย่าตั้งรูปศิลาแกะสลักไว้ ในแผ่นดินของเจ้าเพื่อแก่การกราบไหว้ เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า2 เจ้าจงถือรักษาสะบาโตทั้งหลายของเรา และคารวะต่อสถานศักดิ์สิทธิ์ของเรา เราคือพระเจ้า3 “ถ้าเจ้าทั้งหลายดำเนินตามกฎเกณฑ์ของเรา และรักษาบัญญัติของเรา และกระทำตาม4 เราจะประทานฝนตามฤดูแก่เจ้า และแผ่นดินจะเกิดพืชผลและต้นไม้ในทุ่งจะบังเกิดผล5 และเวลานวดข้าวจะเนิ่นนานถึงฤดูเก็บผลองุ่น และฤดูเก็บผลองุ่นจะเนิ่นนานไปถึงฤดูหว่าน และเจ้าจะรับประทานอาหารอย่างอิ่มหนำ ฉธบ. 11:13-15 และอยู่ในแผ่นดินของเจ้าอย่างปลอดภัย6 เราจะให้ศานติภาพในแผ่นดิน เจ้าทั้งหลายจะนอนลง และไม่มีผู้ใดที่จะทำให้เจ้ากลัว เราจะขจัดสัตว์ร้ายจากแผ่นดินและ ดาบจะไม่ผ่านแผ่นดินของเจ้าเลย7 เจ้าจะขับไล่ศัตรูของเจ้า และเขาทั้งหลายจะล้มลงต่อหน้าเจ้าด้วยดาบ8 พวกเจ้าห้าคนจะขับไล่ศัตรูร้อยคน พวกเจ้าร้อยคนจะขับไล่ศัตรูหมื่นคน และศัตรูของเจ้าจะล้มลงด้วยดาบต่อหน้าเจ้า9 และเราจะคิดถึงเจ้า จะกระทำให้เจ้ามีพงศ์พันธุ์มากยิ่งขึ้น และดำรงพันธสัญญาซึ่งมีไว้กับเจ้า10 เจ้าจะได้รับประทานของที่สะสมไว้นาน และเจ้าจะต้องเอาของเก่าออกไปเพื่อเอาที่มาเก็บของใหม่11 และเราจะอยู่ในหมู่พวกเจ้าและวิญญาณจิต ของเราจะไม่เกลียดเจ้า12 เราจะดำเนินในหมู่พวกเจ้า และจะเป็นพระเจ้าของเจ้า และเจ้าจะเป็นประชากรของเรา 2 คร. 6:1613 เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ผู้นำเจ้าออกจากแผ่นดินอียิปต์ เพื่อเจ้าจะมิได้เป็นทาสของเขา เราได้หักคานแอกของเจ้าออกเสียเพื่อให้เจ้าเดินตัวตรงได้โทษของการไม่เชื่อฟัง 14 ( ฉธบ. 28:15-68 ) “ถ้าเจ้ามิได้เชื่อฟังเรา และจะไม่กระทำตามบัญญัติทั้งหมดเหล่านี้15 ถ้าเจ้าเบื่อหน่ายกฎเกณฑ์ของเราและ ใจของเจ้าขยาดต่อกฎหมายของเรา เจ้าจึงไม่กระทำตามบัญญัติทั้งสิ้นของเรา แต่ทำลายพันธสัญญาของเรา16 เราจะกระทำดังนี้แก่เจ้า คือเราจะตั้งความขยั้นครั่นคร้ามฉับพลัน ความพินาศและความเจ็บไข้ ซึ่งทำให้นัยน์ตาชำรุด และกระทำให้ชีวิตทรุดโทรมอยู่เหนือเจ้าทั้งหลาย เจ้าทั้งหลายจะหว่านพืชไว้เสียเปล่า เพราะศัตรูของเจ้าจะมากิน17 เราจะหมายหน้าเจ้า เจ้าจะแพ้ศัตรูของเจ้า คนที่เกลียดชังเจ้าจะปกครองอยู่เหนือเจ้า เจ้าจะหลบหนีไปทั้งที่ไม่มีใครไล่ติดตาม18 และเมื่อเป็นอย่างนี้แล้วเจ้าทั้งหลายยังไม่ฟังเรา เราก็จะตีสอนเจ้าอีกด้วยโทษที่เจ้าผิดถึงเจ็ดเท่า19 เราจะทำลายความเห่อเหิมในกำลังอำนาจของเจ้า เราจะกระทำให้ฟ้าสวรรค์ของเจ้าเหมือน เหล็กและพื้นดินของเจ้าเหมือนทองเหลือง20 เจ้าทั้งหลายจะเปลืองกำลังเสียเปล่าๆ เพราะว่าแผ่นดินของเจ้าจะไม่มีพืชผล และต้นไม้ในแผ่นดินก็จะไม่บังเกิดผล21 “ถ้าเจ้ายังดำเนินขัดแย้งเราอยู่และไม่เชื่อฟังเรา เราจะนำภัยพิบัติมาเหนือเจ้ายิ่งขึ้น เป็นเจ็ดเท่าของบาปของเจ้า22 เราจะปล่อยสัตว์ป่าทุ่งให้มาในหมู่พวกเจ้า มันจะปล้นเอาลูกหลานของเจ้า และทำลายสัตว์ใช้ของเจ้า และทำให้เจ้าเหลือน้อย เพื่อถนนหนทางของเจ้าจะได้ร้างเปล่า23 “และถ้าด้วยการตีสอนนี้เจ้ายังไม่หันมาหาเรา และยังประพฤติขัดแย้งเราอยู่24 แล้วเราจะดำเนินการขัดแย้งเจ้าทั้งหลาย และเราเองจะเฆี่ยนตีเจ้าด้วยเรื่องบาปของเจ้าถึงเจ็ด เท่าทวีคูณ25 เราจะนำดาบมาเหนือเจ้า ซึ่งลงโทษเจ้าตามพันธสัญญา ถ้าเจ้าเข้ามารวมกันอยู่ในเมือง เราจะนำโรคร้ายมาในหมู่พวกเจ้า และเจ้าจะตกอยู่ในมือของศัตรู26 เมื่อเราทำลายอาหารหลักของเจ้า ผู้หญิงสิบคนจะปิ้งขนมของเจ้าด้วยเตาอบอันเดียว แล้วเอาขนมมาชั่งให้เจ้า เจ้าจะรับประทานแต่จะไม่อิ่ม27 “และถ้าเป็นอย่างนี้แล้วเจ้ายังไม่เชื่อฟังเรา แต่ประพฤติขัดแย้งเรา28 เราจะดำเนินการขัดแย้งเจ้าอย่างรุนแรง และเราเองจะลงโทษเจ้าเพราะความผิดบาปของเจ้าเจ็ดเท่า29 เจ้าจะรับประทานเนื้อลูกชายของเจ้า และเจ้าจะรับประทานเนื้อลูกสาวของเจ้า30 เราจะทำลายปูชนียสถานสูงของเจ้า และตัดแท่นเครื่องหอมของเจ้าลง และโยนศพของเจ้าลงเหนือซากรูปเคารพของเจ้า และจิตใจของเราจะเกลียดชังเจ้า31 เราจะให้เมืองของเจ้าเริศร้าง และจะกระทำให้สถานนมัสการของเจ้าว่างเปล่า และเราจะไม่ดมกลิ่นถวายของเจ้าที่พอใจ32 และเราจะให้แผ่นดินของเจ้าร้างแล้ง จนศัตรูของเจ้าผู้จะมาอาศัยอยู่ในนั้นแปลกใจ33 และเราจะให้พวกเจ้ากระจัดกระจายไป อยู่ในบรรดาประชาชาติ และเราจะให้ดาบออกจากฝักไล่ตามเจ้า และแผ่นดินของเจ้าจะเริศร้าง และเมืองของเจ้าจะว่างเปล่า34 “เมื่อเจ้าต้องไปอยู่ในแผ่นดินของศัตรู แผ่นดินของเจ้าจะมีสะบาโตตราบเท่าเวลาที่ว่างเปล่าอยู่ แผ่นดินก็จะได้หยุดพัก และมีสะบาโต35 ตราบใดที่แผ่นดินว่างเปล่าอยู่ก็จะได้หยุดพัก คือจะได้หยุดพักอย่างที่มิได้หยุดในสะบาโตขณะ เมื่อเจ้าอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้น36 ส่วนพวกเจ้าทั้งหลายที่ยังเหลืออยู่ เราจะให้เขามีใจอ่อนแอในแผ่นดินของศัตรู จนเสียงใบไม้แห้งปลิวจะทำให้เขาหนี และเขาจะหนีเหมือนคนหนีจากดาบ และเขาจะล้มลงทั้งที่ไม่มีคนไล่ติดตาม37 เขาจะสะดุดซึ่งกันและกัน เหมือนคนหนีดาบทั้งที่ไม่มีคนตามมา และเจ้าจะไม่มีกำลังต่อต้านศัตรูของเจ้า38 เจ้าทั้งหลายจะล้มตายท่ามกลางบรรดา ประชาชาติและแผ่นดินของศัตรูของเจ้าจะกินเจ้าเสีย39 ส่วนเจ้าทั้งหลายที่เหลืออยู่จะทรุดโทรมไปในแผ่นดิน ศัตรูของเจ้านั้นเพราะกรรมบาปของตน และเพราะกรรมบาปของบรรพบุรุษของตน เขาจะต้องทรุดโทรมไปอย่างบรรพบุรุษด้วย40 “แต่ถ้าเขาทั้งหลายสารภาพกรรมบาปของเขา และกรรมบาปของบรรพบุรุษซึ่งเขาทั้งหลายกระทำ ผิดต่อเราด้วยความทรยศของเขานั้น และที่ได้ประพฤติขัดแย้งเรา41 เราจึงดำเนินการขัดแย้งเขาทั้งหลาย และได้นำเขาเข้าแผ่นดินแห่งศัตรูของเขา ถ้าเมื่อนั้นจิตใจอันนอกรีตของเขาถ่อมลง แล้วและเขาได้แก้ไขในเรื่องกรรมบาปของเขาแล้ว42 เราจึงจะระลึกถึงพันธสัญญาของเราซึ่งมีต่อ ยาโคบ ปฐก. 28:13-14 และเราจะระลึกถึงพันธสัญญาของเราซึ่งมีต่อ อิสอัค ปฐก. 26:3-4 และพันธสัญญาของเราต่อ อับราฮัม ปฐก. 17:7-8 และเราจะระลึกถึงแผ่นดินนั้น43 แต่เขายังต้องทิ้งแผ่นดินนั้นไว้ และแผ่นดินจะมีสะบาโตซึ่งได้ว่างอยู่ โดยไม่มีพวกเขาทั้งหลายอาศัย เขาทั้งหลายจึงได้รับโทษที่ได้กระทำผิด ด้วยเรื่องเบื่อหน่ายกฎหมายของเรา และจิตใจของเขาเกลียดชังกฎเกณฑ์ของเรา44 ถึงเพียงนั้นก็ดีเมื่อเขาทั้งหลายอยู่ใน แผ่นดินศัตรูของเขา เราจะไม่เบื่อหน่ายเขา เราจะไม่เกลียดชังเขาถึงกับจะทำลายเขาเสีย ให้หมดทีเดียว และทำลายพันธสัญญาซึ่งมีกับเขาเสียเพราะเรา คือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขา45 เพราะเห็นแก่เขา เราจะรำลึกถึงพันธสัญญาซึ่งมีต่อบรรพบุรุษของเขา ผู้ซึ่งเราได้พาเขาออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ ต่อหน้าบรรดาประชาชาติ เพื่อเราจะได้เป็นพระเจ้าของเขา เราคือพระเจ้า”46 สิ่งเหล่านี้เป็นกฎเกณฑ์และกฎหมายและบทบัญญัติ ซึ่งพระเจ้าทรงกระทำไว้ระหว่างพระองค์กับ ชนชาติอิสราเอลบนภูเขาซีนายโดยโมเสส