1 เทศกาลเลี้ยงตามกำหนด ( กดว. 28:16-29:40 )พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระเจ้า ซึ่งเจ้าจะต้องประกาศว่าเป็นการประชุมบริสุทธิ์ คือเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดของเรานั้นมีดังนี้3 จงทำการงานในหกวัน แต่วันที่เจ็ดนั้นเป็นสะบาโตแห่งการหยุดพักสงบ เป็นวันประชุมบริสุทธิ์ เจ้าอย่าทำการงานใดๆ อพย. 20:8-10; 23:12; 31:15; 34:21; 35:2; ฉธบ. 5:12-14 เป็นสะบาโตแด่พระเจ้า ตามที่อยู่ทั่วไปของเจ้า4 “ต่อไปนี้เป็นเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระเจ้า เป็นการประชุมบริสุทธิ์ ซึ่งเจ้าจะต้องประกาศตามเวลากำหนดให้เขาทราบ5 ในเวลาเย็นวันที่สิบสี่เดือนที่หนึ่งเป็นวันเทศกาล ปัสกา ดูหมายเหตุใน อพยพ 12:11 ของพระเจ้า อพย. 12:1-13; ฉธบ. 16:1-26 และในวันที่สิบห้าเดือนเดียวกัน เป็นเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อถวายแด่พระเจ้า ให้เจ้ารับประทานขนมปังไร้เชื้อ เจ็ดวัน อพย. 12:14-20; 23:15; 34:18; ฉธบ. 16:3-87 ในวันต้นเจ้าจงมีการประชุมบริสุทธิ์ เจ้าอย่าทำงานหนัก8 แต่เจ้าจงถวายเครื่องบูชาด้วยไฟแด่พระเจ้าให้ครบเจ็ดวัน ในวันที่เจ็ดเป็นวันประชุมบริสุทธิ์ เจ้าอย่าทำงานหนัก”9 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า10 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อเจ้ามาถึงแผ่นดินซึ่งเราให้เจ้า และเกี่ยวพืชผลของแผ่นดินนั้น เจ้าจงเอาฟ่อนข้าวที่เกี่ยวในรุ่นแรกนำไปให้ปุโรหิต11 และปุโรหิตจะนำฟ่อนข้าวนั้น ทำพิธียื่นถวายแด่พระเจ้า เพื่อเจ้าจะเป็นที่โปรดปราน รุ่งขึ้นหลังวันสะบาโตปุโรหิตจะทำพิธียื่นถวาย12 ในวันที่เจ้าทำพิธียื่นฟ่อนข้าว เจ้าจงถวายลูกแกะผู้อายุหนึ่งขวบ ไม่มีตำหนิเป็นเครื่องเผาบูชาถวายแด่พระเจ้า13 และเครื่องธัญญบูชาที่คู่กันนั้น คือยอดแป้งสองในสิบเอฟาห์เคล้าน้ำมัน เผาด้วยไฟถวายแด่พระเจ้าเป็นกลิ่นพอพระทัย และเครื่องดื่มบูชาที่คู่กันคือเหล้าองุ่นหนึ่งในสี่ฮิน ชื่อเครื่องตวงฮีบรู ประมาณเท่ากับ 6 ลิตรกว่าๆ (ดูในอพยพ 29:40)14 เจ้าอย่ารับประทานขนมปังหรือข้าวคั่วข้าวสด จนกว่าจะถึงวันเดียวกันนี้ คือกว่าเจ้าจะนำเครื่องบูชาถวายแด่พระเจ้าของเจ้า ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้าใน ที่อยู่ของเจ้าทั่วไป15 “ตั้งแต่วันรุ่งขึ้นจนวันสะบาโต เจ้าจงนับให้ได้ครบเจ็ดสัปดาห์เต็มๆ คือนับจากวันที่เจ้านำฟ่อนข้าวเข้า มาทำพิธียื่นถวายเป็นต้นไป16 นับไปให้ได้ห้าสิบวัน จนถึงวันถัดวันสะบาโตที่เจ็ด แล้วเจ้าจงนำข้าวใหม่มาถวายแด่พระเจ้าเป็นธัญญบูชา17 จงนำขนมปังสองก้อนทำด้วยแป้งสองในสิบเอฟาห์จาก ที่อาศัยของเจ้ามาทำพิธียื่นถวาย ให้ทำด้วยยอดแป้งใส่เชื้อปิ้งเป็นผลรุ่นแรกถวายแด่พระเจ้า18 พร้อมกับขนมปังนั้นเจ้าจงนำลูกแกะเจ็ดตัวอายุหนึ่ง ขวบปราศจากตำหนิ วัวหนุ่มตัวหนึ่ง แกะผู้สองตัว มาเป็นเครื่องเผาบูชาถวายแด่พระเจ้า พร้อมกับธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชา อันเป็นคู่กันให้เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟ เป็นกลิ่นพอพระทัยถวายแด่พระเจ้า19 เจ้าจงถวายแพะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป และลูกแกะผู้อายุหนึ่งขวบสองตัวเป็นเครื่องศานติบูชา20 ให้ปุโรหิตทำพิธียื่นถวายพร้อมกับขนมปังซึ่ง เป็นผลรุ่นแรก เป็นเครื่องยื่นถวายแด่พระเจ้า พร้อมกับลูกแกะสองตัว จะเป็นสิ่งบริสุทธิ์แด่พระเจ้าสำหรับปุโรหิต21 และในวันเดียวกันนั้น เจ้าจงประกาศ เจ้าจงมีการประชุมบริสุทธิ์ เจ้าอย่าทำงานหนัก ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรทั่วไปในที่อาศัยของ เจ้าตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า อพย. 23:16; 34:22; ฉธบ. 16:9-1222 “และเมื่อเจ้าเกี่ยวข้าวในแผ่นดินของเจ้า เจ้าอย่าเกี่ยวไปที่ขอบนาให้หมด และอย่าเก็บข้าวที่เกี่ยวตก เจ้าจงทิ้งไว้ให้คนยากจนและคนต่างด้าว เราคือพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้า” ลนต. 19:9-10; ฉธบ. 24:19-2223 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า24 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ในวันที่หนึ่งของเดือนที่เจ็ด เจ้าทั้งหลายจงถือเป็นวันหยุดพักสงบวันหนึ่ง เป็นวันประชุมบริสุทธิ์ประกาศเป็นที่ระลึกด้วยเสียงแตร25 เจ้าอย่าทำงานหนัก และเจ้าจงนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระเจ้า”26 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า27 “ในวันที่สิบของเดือนที่เจ็ดนี้เป็นวันทำการลบ มลทิน ลนต. 16:29-34 จะเป็นวันประชุมบริสุทธิ์แก่เจ้า และเจ้าจงบังคับใจตนเอง และนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระเจ้า28 ในวันเดียวกันนั้นเจ้าอย่าทำงานใดๆ เพราะเป็นวันทำการลบมลทิน ที่จะทำการลบมลทินของเจ้าต่อพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้า29 ในวันเดียวกันนี้ถ้าผู้ใดไม่บังคับใจก็ให้ อเปหิผู้นั้นเสียจากท่ามกลางชนชาติของตน30 และในวันเดียวกันนี้ถ้าผู้ใดทำงานใดๆ เราจะทำลายผู้นั้นเสียจากท่ามกลางชนชาติของเขา31 เจ้าอย่าทำงานสิ่งใดเลย ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า ทั่วไปในที่อาศัยของเจ้า32 จะเป็นวันสะบาโตสำหรับหยุดพักสงบแก่เจ้า และเจ้าจงบังคับใจของเจ้า เริ่มแต่เวลาเย็นในวันที่เก้าของเดือน เจ้าต้องรักษาวันสะบาโตจากเวลาเย็นถึงเวลาเย็น”33 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า34 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ในวันที่สิบห้าเดือนที่เจ็ดนี้ เป็นวันเทศกาลอยู่เพิง ฉธบ. 16:13-15ถวายแด่พระเจ้าสิ้นเจ็ดวัน35 จะมีการประชุมบริสุทธิ์ในวันแรก เจ้าอย่าทำงานหนัก36 จงนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระเจ้าทั้งเจ็ดวัน ในวันที่แปดเจ้าจงมีการประชุมบริสุทธิ์ และนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระเจ้า เป็นการประชุมตามพิธี เจ้าทั้งหลายอย่าทำงานหนัก37 “ทั้งนี้เป็นเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระเจ้า ซึ่งเจ้าต้องประกาศเป็นเวลาประชุมบริสุทธิ์ เพื่อให้นำถวายแด่พระเจ้า ซึ่งเครื่องบูชาด้วยไฟ เครื่องเผาบูชาและธัญญบูชา ทั้งเครื่องสัตวบูชาและเครื่องดื่มบูชา ต่างก็ให้ถูกต้องตามวันกำหนดนั้นๆ38 นอกเหนือวันสะบาโตแห่งพระเจ้าและนอกเหนือของถวายของเจ้า และนอกเหนือเครื่องบูชาแก้บนของเจ้า และนอกเหนือเครื่องบูชาด้วยใจสมัครของเจ้าซึ่งเจ้านำมาถวายแด่พระเจ้า39 “ในวันที่สิบห้าของเดือนที่เจ็ด เมื่อเจ้าได้เก็บพืชผลที่ได้จากแผ่นดินนั้นเข้ามาแล้ว เจ้าจงมีเทศกาลเลี้ยงแห่งพระเจ้าเจ็ดวัน อพย. 23:16; 34:22 ในวันแรกให้หยุดพักสงบ และในวันที่แปดก็ให้หยุดพักสงบ40 ในวันแรกเจ้าจงนำมาซึ่งผลจากต้นมะงั่ว ใบอินทผลัม กิ่งไม้ที่มีใบมาก กิ่งต้นไค้ และเจ้าจงปีติยินดีอยู่เจ็ดวันต่อพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้า41 เจ้าจงถือเป็นพิธีเทศกาลเลี้ยงปีละเจ็ดวันถวายแด่พระเจ้า ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า เจ้าจงถือพิธีนี้ในเดือนที่เจ็ด42 เจ้าจงอยู่ในเพิงเจ็ดวัน ทุกคนที่เป็นชาวพื้นเมืองอิสราเอลให้เข้าอยู่ในเพิง43 เพื่อชาติพันธุ์ของเจ้าจะได้ทราบว่า เมื่อเราพาคนอิสราเอลออกจากแผ่นดินอียิปต์นั้น เราได้ให้เขาอยู่ในเพิงเราคือพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้า”44 ดังนี้แหละ โมเสสจึงได้ประกาศให้คนอิสราเอลทราบถึง เทศกาลเลี้ยงตามกำหนดของพระเจ้า