เลวี‌นิติ-17

(พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971)

切换到福音影视网-新版圣经

  • 1 สถานที่แห่งเดียวสำหรับการสักการบูชา พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
  • 2 “จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรทั้งหลายของเขา และแก่คนอิสราเอลว่า ต่อไปนี้เป็นสิ่งซึ่งพระเจ้าได้ทรงบัญชาไว้
  • 3 ถ้าชาวอิสราเอลคนใดฆ่าวัวหรือลูกแกะ หรือแพะในค่าย หรือฆ่าภายนอกค่าย
  • 4 และมิได้นำมาที่ประตูเต็นท์นัดพบ เพื่อถวายเป็นของบูชาแด่พระเจ้าที่หน้าพลับพลาแห่งพระเจ้า ผู้นั้นต้องมีโทษด้วยมีกรรมบาปเรื่องเลือด คือเขาทำให้เลือดตก ให้อเปหิผู้นั้นเสียจากชนชาติของตน
  • 5 ทั้งนี้เพื่อประสงค์ให้คนอิสราเอลนำ เครื่องถวายซึ่งเขาฆ่าที่พื้นทุ่ง มาถวายแด่พระเจ้า มายังปุโรหิตที่ประตูเต็นท์นัดพบ และฆ่าสัตว์นั้นเป็นศานติบูชาถวายแด่พระเจ้า
  • 6 และปุโรหิตจะเอาเลือดสัตว์นั้นประพรมบน แท่นบูชาพระเจ้าที่ประตูเต็นท์นัดพบ และเผาไขมันให้เป็นกลิ่นที่พอพระทัยถวายแด่พระเจ้า
  • 7 เขาก็จะไม่ฆ่าสัตว์บูชาเมษปีศาจอีกต่อไปซึ่ง เขาทั้งหลายเล่นชู้นั้น ให้เรื่องนี้เป็นกฎเกณฑ์แก่เขาตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเขา
  • 8 “และเจ้าจงกล่าวแก่เขาว่า วงศ์วานอิสราเอลคนใดหรือคน ต่างด้าวคนใดผู้อาศัยอยู่ในหมู่พวกเขา ผู้ถวายเครื่องเผาบูชาหรือเครื่องสัตวบูชา
  • 9 และมิได้นำเครื่องสัตวบูชานั้นมาที่ ประตูเต็นท์นัดพบเพื่อถวายแด่พระเจ้า ก็ให้อเปหิชายผู้นั้นเสียจากชนชาติของตน
  • 10 ห้ามการรับประทานเลือด “ถ้าวงศ์วานอิสราเอลหรือคนต่างด้าว คนใดผู้อาศัยอยู่ท่ามกลางเขารับประทานเลือด เราจะหมายหน้าบุคคลผู้รับประทานเลือดนั้น และจะอเปหิเขาเสียจากชนชาติของ ตน ปฐก. 9:4; ลนต. 7:26-27; 19:26; ฉธบ. 12:16, 23; 15:23
  • 11 เพราะว่าชีวิตของเนื้อหนังอยู่ในเลือด เราได้ให้เลือดแก่เจ้าเพื่อใช้บนแท่น เพื่อจะทำการลบมลทินบาปแห่งวิญญาณจิตของเจ้า เพราะว่าโลหิตเป็นสิ่งที่ทำการลบมลทินบาป ฮบ. 9:22 ด้วยชีวิตเป็นเหตุ
  • 12 เพราะฉะนั้นเราจึงได้พูดกับคนอิสราเอลว่า ในพวกเจ้าอย่าให้คนใดรับประทานเลือดเลย หรือคนต่างด้าวผู้อาศัยท่ามกลางเจ้าก็อย่า ได้รับประทานเลือด
  • 13 คนอิสราเอลคนใดหรือคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ ท่ามกลางเขา ไปล่าสัตว์หรือนกเพื่อนำมารับประทานก็ให้หลั่งเลือดออก แล้วเอาฝุ่นกลบ
  • 14 “เพราะว่าชีวิตของสัตว์ทุกตัวก็คือเลือดของมันนั่นเอง เพราะฉะนั้นเราจึงได้กล่าวแก่ประชาชนอิสราเอลว่า เจ้าอย่ารับประทานเลือดของสัตว์ใดๆเลย เพราะว่าชีวิตของสัตว์ทุกตัวก็คือเลือดของมันนั่นเอง ผู้ใดรับประทานก็ต้องถูกอเปหิ
  • 15 และทุกคนไม่ว่าชาวเมืองหรือคนต่างด้าวผู้ รับประทานสัตว์ที่ตายเอง หรือสัตว์ที่ถูกสัตว์อื่นกัดตาย ต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำ และเป็นมลทินอยู่จนถึงเวลาเย็น แล้วจึงจะสะอาดได้
  • 16 ถ้าเขาไม่ซักเสื้อผ้าหรืออาบน้ำ เขาต้องรับโทษของเขา”
回到本卷目录 回到本版本目录 回到首页