1 ความอสัตย์ของเยรูซาเล็ม พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าอีกว่า2 “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงให้เยรูซาเล็มทราบถึงความลามกของตัว3 และกล่าวว่า พระเจ้าตรัสอย่างนี้แก่เยรูซาเล็มว่า ดั้งเดิมและกำเนิดของเจ้าเป็นแผ่นดินของคนคานาอัน พ่อของเจ้าเป็นคนอาโมไรต์ และแม่ของเจ้าเป็นคนฮิตไทต์4 พูดถึงกำเนิดของเจ้า ในวันที่เจ้าเกิดมานั้นเขามิได้ตัดสายสะดือ และเขาก็มิได้ล้างชำระเจ้า มิได้เอาเกลือถู มิได้เอาผ้าพันเจ้าไว้5 ไม่มีตาสักดวงหนึ่งสงสารเจ้า ที่จะเมตตาเจ้าและกระทำสิ่งเหล่านี้ให้เจ้า เจ้าถูกทอดทิ้งในพื้นทุ่งเพราะในวันที่เจ้า เกิดนั้นเจ้าเป็นที่รังเกียจ6 “และเมื่อเราผ่านเจ้าไป เห็นเจ้าดิ้นกระแด่วๆอยู่ในกองโลหิตของเจ้า เราก็พูดกับเจ้าในกองโลหิตของเจ้าว่า ‘จงมีชีวิตอยู่7 และเติบโตขึ้น เราจะกระทำให้เจ้าเหมือนอย่างพืชในท้องนา’ เจ้าก็เติบโตและสูงขึ้นจนเป็นสาวเต็มตัว ถันของเจ้าก็ก่อรูปขึ้นมา และขนของเจ้าก็งอก แต่เจ้าเปลือยเปล่าและล่อนจ้อน8 “และเมื่อเราผ่านเจ้าไปอีกครั้งหนึ่งและมองดูเจ้า ดูเถิด เจ้ามีอายุรู้จักรักแล้ว เราก็ขยายร่มปีกคลุมเจ้าและปกคลุม ความเปลือยเปล่าของเจ้าไว้ พระเจ้าตรัสว่า เออ เราก็ปฏิญาณและกระทำพันธสัญญากับเจ้า และเจ้าก็เป็นของเรา9 และเราก็เอาเจ้าอาบน้ำ ล้างโลหิตเสียจากเจ้า และเจิมเจ้าด้วยน้ำมัน10 เราแต่งตัวเจ้าด้วยเสื้อปัก และเอารองเท้าหนังทาฆัซสวมให้เจ้า เราพันเจ้าไว้ด้วยผ้าป่านเนื้อละเอียด และคลุมเจ้าไว้ด้วยผ้าราคาแพง11 เราแต่งตัวเจ้าด้วยเครื่องอาภรณ์ สวมกำไลมือให้เจ้า และสวมสร้อยคอให้เจ้า12 เราเอาแหวนใส่จมูกเจ้า และใส่ตุ้มหูที่หูของเจ้า และสวมมงกุฎไว้บนศีรษะของเจ้า13 เราก็ประดับเจ้าด้วยทองคำและเงิน และเสื้อผ้าของเจ้าก็เป็นผ้าป่านเนื้อละเอียด ผ้าราคาแพงและผ้าปัก เจ้ากินยอดแป้ง น้ำผึ้ง และน้ำมัน เจ้างามเลิศทีเดียว และเจ้าเจริญขึ้นเป็นชั้นจ้าว14 ชื่อเสียงของเจ้าก็ลือไปท่ามกลางประชาชาติ เพราะความงามของเจ้า ด้วยความงามนั้นก็สมบูรณ์ทีเดียวเนื่องจากความ สง่างามที่เราได้ทุ่มเทให้เจ้า พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ15 “แต่เจ้าวางใจในความงามของเจ้า และได้เล่นชู้เพราะชื่อเสียงของเจ้าไม่ว่าผู้ใดจะผ่านมา เจ้าก็ให้หลงระเริงไปด้วยการเล่นชู้ของเจ้า16 เจ้าเอาเสื้อผ้าของเจ้าบ้าง และเจ้าได้สร้างบรรดาปูชนียสถานสูง ประดับอย่างหรูหรา แล้วก็เล่นชู้อยู่บนนั้น ไม่เคยมีเหมือนอย่างนี้ ต่อไปก็ไม่มีเหมือน17 เจ้ายังเอาเครื่องรูปพรรณอันงามของเจ้า ซึ่งเป็นทองคำของเราและเงินของเรา ซึ่งเราได้ให้แก่เจ้า แล้วเจ้าสร้างเป็นรูปผู้ชายสำหรับเจ้า และเจ้าก็เล่นชู้อยู่กับรูปเหล่านั้น18 เจ้าเอาเครื่องแต่งตัวที่ปักไปห่มรูปเหล่านั้นไว้ และวางน้ำมันและเครื่องหอมของเราไว้ข้างหน้ามัน19 อาหารที่เราให้แก่เจ้าก็เหมือนกัน คือเราเลี้ยงเจ้าด้วยยอดแป้ง น้ำมันและน้ำผึ้ง เจ้าก็เอามาวางข้างหน้ามัน ให้เป็นกลิ่นหอมที่พึงใจ และก็เป็นอย่างนั้น พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ20 ยิ่งกว่านั้นอีก เจ้าได้นำบุตรชายของเจ้าและบุตรหญิงของเจ้า ซึ่งเจ้าได้ให้บังเกิดมาเพื่อเราและเจ้าก็ได้ ถวายบูชาแก่มันเพื่อให้มันเผาผลาญ การเล่นชู้ของเจ้าเป็นสิ่งเล็กน้อยอยู่หรือ21 เจ้าจึงได้ฆ่าลูกของเราถวายแก่รูปเหล่านั้น โดยให้ลุยไฟ22 ตลอดความลามกของเจ้าและการเล่นชู้ของเจ้า เจ้ามิได้จดจำวันที่เจ้ายังเด็กอยู่ เมื่อเจ้าเปลือยเปล่าและล่อนจ้อนดิ้นกระแด่วๆ อยู่ในกองเลือดของเจ้า23 “ภายหลังจากความชั่วร้ายทั้งสิ้นของเจ้า (พระเจ้าตรัสว่า วิบัติ วิบัติ แก่เจ้า)24 เจ้าได้สร้างห้องหลังคาโค้งสำหรับตัว ลานเมืองทุกแห่งเจ้าก็สร้างสถานที่สูงสำหรับตัว25 หัวถนนทุกแห่งเจ้าสร้างที่สูงของเจ้า และเอาความงามของเจ้ามาทำลามก อ้าขาของเจ้าให้ผู้ที่ผ่านไปมาไม่ว่าใคร และทวีการเล่นชู้ของเจ้า26 เจ้าอย่าเล่นชู้กับคนอียิปต์ ซึ่งเป็นเพื่อนบ้านที่มักมากของเจ้า ทวีการเล่นชู้ของเจ้าเพื่อกระทำให้เรากริ้ว27 ดูเถิด เราจึงเหยียดมือของเราออกต่อสู้ เจ้าและลดอาหารส่วนแบ่งของเจ้าลง และมอบเจ้าไว้ให้แก่ศัตรูของเจ้าให้เขากระทำตามใจชอบ คือบรรดาบุตรสาวคนฟีลิสเตีย ผู้ซึ่งละอายในความประพฤติอันแก่กามของเจ้า28 เจ้ายังเล่นชู้กับคนอัสซีเรียด้วย เพราะว่าเจ้าไม่รู้จักอิ่ม เออ เจ้าเล่นชู้กับเขาทั้งหลาย ถึงกระนั้นเจ้าก็ยังไม่อิ่มใจ29 เจ้ายังทวีการเล่นชู้ของเจ้ากับ แผ่นดินพาณิชย์ของคนเคลเดีย ถึงแม้กับแผ่นดินนี้เจ้าก็ยังไม่อิ่มใจ30 “พระเจ้าตรัสว่า แหมใจของเจ้าเป็นโรครักเสียจริงๆ ในเมื่อเจ้ากระทำสิ่งเหล่านี้ซึ่งเป็นการกระทำ ของหญิงแพศยาไพร่ๆ31 คือสร้างห้องหลังคาโค้งไว้ที่หัวถนนทุกแห่ง และสร้างสถานที่สูงของเจ้าไว้ตามลานเมืองทุกๆแห่ง ถึงกระนั้นเจ้าก็ยังไม่เหมือนหญิงแพศยา เพราะเจ้าดูหมิ่นสินจ้าง32 เป็นภรรยาที่แพศยาจัด ดูซิ ยอมรับรองแขกแปลกหน้าแทนที่จะรับรองสามี33 ผู้ชายย่อมให้ของแก่หญิงแพศยา แต่เจ้ากลับให้สิ่งของแก่คนรักของเจ้า ให้สินบนชักให้เขาเข้ามาจากทุกด้าน เพื่อการเล่นชู้ของเจ้า34 ฉะนั้นเจ้าจึงผิดกับหญิงอื่นในเรื่องการเล่นชู้ของเจ้า ไม่มีใครมาวิงวอนให้เล่นชู้ และเจ้ากลับให้สินจ้าง ขณะเมื่อไม่มีผู้ใดให้สินจ้างแก่เจ้า เพราะฉะนั้นเจ้าจึงแตกต่างกัน35 “เหตุฉะนี้ อีแพศยาเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระเจ้า36 พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เพราะความละอายของเจ้าก็แจ้งประจักษ์ และความเปลือยเปล่าของเจ้าก็เผยออก ในการเล่นชู้ของเจ้ากับคนรักของเจ้า และเพราะรูปเคารพลามกของเจ้าทั้งสิ้น และเพราะโลหิตลูกของเจ้าที่เจ้าถวายให้แก่มัน37 เพราะฉะนั้น ดูเถิด เราจะรวบรวมคนรักของเจ้าทั้งสิ้น ซึ่งเป็นผู้ที่เจ้าเพลิดเพลินด้วย ทุกคนที่เจ้ารัก และทุกคนที่เจ้าเกลียด เราจะรวบรวมเขาให้มาต่อสู้เจ้าจากทุกด้าน และจะเผยความเปลือยเปล่าของเจ้าต่อหน้าเขา เพื่อเขาจะได้เห็นความเปลือยเปล่าทั้งสิ้นของเจ้า38 และเราจะพิพากษาเจ้าดังที่เขาพิพากษา หญิงที่ล่วงประเวณี และกระทำให้โลหิตตก และเราจะนำเอาโลหิตแห่งความกริ้ว และความหวงแหนมาเหนือเจ้า39 และมอบเจ้าไว้ในมือชู้ของเจ้า เขาจะทำลายห้องหลังคาโค้งของเจ้าลง และทำลายสถานที่สูงของเจ้า เขาจะปลดเอาเสื้อผ้าของเจ้า และเอาเครื่องรูปพรรณอันงามของเจ้าไปเสีย ปล่อยให้เจ้าเปลือยเปล่าและล่อนจ้อน40 เขาทั้งหลายจะนำฝูงคนมาต่อสู้เจ้า และเขาจะขว้างเจ้าด้วยก้อนหินและฟันเจ้าด้วยดาบของเขา41 และเขาจะเอาไฟเผาบ้านเรือนของเจ้าและทำการ พิพากษาลงโทษเจ้า ต่อหน้าผู้หญิงเป็นอันมาก เราจะกระทำให้เจ้าหยุดเล่นชู้ และเจ้าจะไม่ให้สินจ้างอีกต่อไป42 เราจะระบายความกริ้วของเราใส่เจ้าให้หมด ความหวงแหนจะพรากจากเจ้าไป เราจะสงบและไม่กริ้วอีกเลย43 เพราะว่าเจ้ามิได้ระลึกถึงวันเมื่อเจ้ายังเด็ก แต่ได้กระทำให้เรากริ้วจัดด้วยสิ่งเหล่านี้ พระเจ้าตรัสว่า เพราะฉะนั้นดูเถิด เราจะลงทัณฑ์ตามทางประพฤติของเจ้าเหนือศีรษะเจ้า“เจ้ามิได้ประพฤติตัวด้วยราคะเพิ่มเข้ากับความ ลามกทั้งสิ้นของเจ้าดอกหรือ44 ดูเถิด ทุกคนที่ใช้สุภาษิตจะใช้สุภาษิตต่อไปนี้ในเรื่องเจ้า คือ ‘แม่เป็นอย่างไร ลูกสาวก็เป็นอย่างนั้น’45 เจ้าเป็นลูกสาวของแม่ของเจ้า ผู้เกลียดสามีและบุตรของตน เจ้าเป็นสาวคนกลางของพี่และน้องสาวของเจ้า ผู้เกลียดชังสามีและบุตรของตน แม่ของเจ้าเป็นคนฮิตไทต์ พ่อของเจ้าเป็นคนอาโมไรต์46 และพี่สาวของเจ้าคือสะมาเรียผู้อยู่กับ บุตรสาวเหนือเจ้าขึ้นไป และน้องสาวของเจ้าผู้อยู่ข้างทิศใต้ของเจ้า คือโสโดมกับลูกสาวของเขา47 ถึงกระนั้น เจ้าก็ยังไม่พอใจ ที่จะดำเนินในทางทั้งหลายของเขา หรือกระทำตามความลามกของเขา ภายในเวลาอันเล็กน้อยเจ้าก็ทรามกว่าใน บรรดาทางทั้งสิ้นของเจ้า48 พระเจ้าตรัสว่า เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด โสโดมน้องสาวของเจ้ากับบุตรสาวของเขา ก็มิได้กระทำอย่างที่เจ้าและลูกสาวของเจ้าได้กระทำ49 ดูเถิด นี่แหละเป็นความชั่วของโสโดมน้องสาวของเจ้า คือตัวเขาและลูกสาวของเขามีความจองหอง มีอาหารเหลือรับประทานและมีความสบายเกิน ไม่ช่วยเหลือคนยากจนและคนขัดสน50 เขาเย่อหยิ่งและกระทำสิ่งลามกต่อหน้าเรา เพราะฉะนั้นเมื่อเราเห็นแล้ว เราจึงขจัดเขาเสีย51 สะมาเรียไม่ได้ทำบาปถึงครึ่งของเจ้า เจ้าทำความลามกยิ่งกว่าเขาทั้งสอง และโดยความลามกทั้งสิ้นที่เจ้าทำนั้น จึงกระทำให้พี่และน้องสาวของเจ้าดูเหมือนชอบธรรม52 เจ้าจงทนรับความอับอายขายหน้าด้วย เพราะเจ้าได้กระทำให้การพิพากษาเอนเอียง ไปทางพี่และน้องสาวของเจ้า เขาถูกมากกว่าเจ้า เพราะบาปของเจ้าซึ่งเจ้าได้ทำ ลามกยิ่งกว่าเขาไปอีก เออ เจ้าจงละอายด้วย และจงทนรับความอับอายขายหน้าของเจ้า เพราะเจ้าได้กระทำให้พี่และน้องสาวของ เจ้าดูเหมือนชอบธรรม53 “เราจะให้เขากลับสู่สภาพเดิม ทั้งสภาพเดิมของโสโดมและบุตรสาว และสภาพเดิมของสะมาเรียและบุตรสาว และเราจะให้กลับสู่สภาพเดิมของเจ้าท่ามกลางเขาด้วย54 เพื่อเจ้าจะทนรับความอับอายขายหน้าของเจ้า และละอายสิ่งที่เจ้ากระทำแล้วทั้งสิ้นให้เป็นการ ปลอบใจแก่เขา55 ส่วนพี่และน้องสาวของเจ้า โสโดมกับบุตรสาวของเขาจะได้กลับสู่ภาวะเดิมของตน และสะมาเรียกับบุตรสาวของตนจะกลับสู่ภาวะเดิมของตน ส่วนเจ้าและบุตรสาวของเจ้า จะกลับไปยังภาวะเดิมของเจ้า56 ในสมัยที่เจ้าเย่อหยิ่งอยู่นั้น โสโดมน้องสาวของเจ้าเป็นความเย้ยหยันใน ปากของเจ้ามิใช่หรือ57 คือก่อนความชั่วร้ายของเจ้าจะได้เผยออก บัดนี้เจ้ากลายเป็นเหมือนเขาแล้ว เป็นสิ่งที่น่าตำหนิแก่บุตรสาวของโสโดม และเพื่อนบ้านทั้งสิ้นของเขา และแก่บุตรสาวของฟีลิสเตีย คือผู้ที่อยู่ล้อมรอบซึ่งดูหมิ่นเจ้า58 เจ้าต้องรับโทษราคะของเจ้าและความลามกของเจ้า พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ59 “เออ พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราจะกระทำแก่เจ้าอย่างที่เจ้าได้กระทำแล้วนั้น ผู้ดูหมิ่นคำสาบานและหักพันธสัญญา60 ถึงกระนั้นเราจะระลึกถึงพันธสัญญาของเรา ซึ่งเราทำไว้กับเจ้าในสมัยเมื่อเจ้ายังสาวอยู่ และเราจะสถาปนาพันธสัญญานิรันดร์ไว้กับเจ้า61 แล้วเจ้าจะระลึกถึงทางของเจ้า และมีความละอาย เมื่อเจ้ารับทั้งพี่และน้องสาวของเจ้า และเรามอบให้แก่เจ้าเป็นบุตรสาว แต่ไม่ใช่ตามพันธสัญญาซึ่งทำไว้กับเจ้า62 เราจะสถาปนาพันธสัญญาของเราไว้กับเจ้า และเจ้าจะทราบว่าเราคือพระเจ้า63 เพื่อเจ้าจะจำได้และสนเท่ห์ และเพราะความละอายของเจ้า เจ้าจะไม่อ้าปากพูดอีก เมื่อเราลบมลทินบาปทุกสิ่งที่เจ้าได้กระทำมาแล้ว พระเจ้าตรัสดังนี้”