1 โยบคร่ำครวญถึงสภาพของตน “ข้าเบื่อชีวิตของข้า ข้าจะร้องทุกข์อย่างไม่ยับยั้งข้าจะพูดด้วยจิตใจขมขื่นของข้า2 ข้าจะทูลพระเจ้าว่า ขออย่าทรงกล่าวโทษข้าพระองค์ขอให้ข้าพระองค์ทราบว่า ไฉนพระองค์ทรงโต้แย้งกับข้าพระองค์3 พระองค์ทรงเห็นชอบแล้วหรือที่จะบีบบังคับที่จะหมิ่นพระหัตถกิจของพระองค์และทรงโปรดแผนการของคนอธรรม4 พระองค์ทรงมีพระเนตรอย่างตาคนหรือพระองค์ทรงเห็นอย่างมนุษย์เห็นหรือ5 วันของพระองค์เหมือนวันของมนุษย์หรือปีของพระองค์เหมือนวันคืนของคนเราหรือ6 ที่พระองค์ทรงคอยจับผิดข้าพระองค์และค้นหาบาปของข้าพระองค์7 แม้พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์มิได้เป็นคนอธรรมและไม่มีใครช่วยกู้ให้ออกจากพระหัตถ์ของพระองค์ได้8 พระหัตถ์ของพระองค์ปั้นและทรงสร้างข้าพระองค์และบัดนี้พระองค์ทรงหันมาทำลายข้าพระองค์9 ขอทรงระลึกว่าพระองค์ทรงสร้างข้าพระองค์ด้วยดินพระองค์จะทรงนำข้าพระองค์ให้กลับเป็นผงคลีดินอีกหรือ10 พระองค์มิได้ทรงเทข้าพระองค์ออกอย่างน้ำนมและทำข้าพระองค์ให้แข็งเหมือนเนยแข็งหรือ11 พระองค์ทรงห่มข้าพระองค์ไว้ด้วยหนังและเนื้อและทรงสานข้าพระองค์ด้วยกระดูกและเส้นเอ็น12 พระองค์ทรงประสาทชีวิตและความรักมั่นคงแก่ข้าพระองค์และความดูแลรักษาของพระองค์ได้สงวนจิตวิญญาณ ข้าพระองค์ไว้13 แต่สิ่งต่อไปนี้พระองค์ทรงซ่อนไว้ในพระทัยของพระองค์ข้าพระองค์ทราบว่านี่เป็นพระประสงค์ของพระองค์14 ถ้าข้าพระองค์ทำบาป พระองค์ทรงหมายข้าพระองค์ไว้และไม่ทรงปล่อยตัวข้าพระองค์ให้พ้นโทษความบาปผิด ของข้าพระองค์15 ถ้าข้าพระองค์ชั่วร้าย วิบัติแก่ข้าพระองค์ถ้าข้าพระองค์ชอบธรรม ข้าพระองค์ยังผงกศีรษะของข้าพระองค์ขึ้นไม่ได้เพราะข้าพระองค์เต็มด้วยความอดสูและมองดูความทุกข์ใจของข้าพระองค์16 และถ้าข้าพระองค์จะยกตัวขึ้น พระองค์จะทรงล่าข้าพระองค์อย่างสิงห์ดุร้ายและทรงทำการอัศจรรย์สู้ข้าพระองค์อีก17 พระองค์ทรงฟื้นพยานของพระองค์ปรักปรำข้าพระองค์ใหม่และทรงเพิ่มความร้อนพระทัยของพระองค์ในข้าพระองค์พระองค์ทรงนำพลโยธาใหม่ๆมาสู้ข้าพระองค์18 “ไฉนพระองค์ทรงนำข้าพระองค์ออกมาจากครรภ์มิฉะนั้นข้าพระองค์คงตายก่อนตาใดๆได้เห็นข้าพระองค์19 เหมือนอย่างกับว่าข้าพระองค์มิได้เกิดมาข้าพระองค์คงถูกนำจากครรภ์ไปถึงหลุมฝังศพแล้ว20 วันคืนชีวิตของข้าพระองค์ไม่น้อยหรือขอให้ข้าพระองค์อยู่ลำพัง เพื่อข้าพระองค์จะชื่นใจสักหน่อย21 ก่อนที่ข้าพระองค์จะไปยังที่ที่ข้าพระองค์ไม่กลับถึงแผ่นดินแห่งความมืดและเงามัจจุราช22 แผ่นดินแห่งความมืดทึบดังตัวความมืดทีเดียวเป็นแผ่นดินแห่งเงามัจจุราชไม่มีระเบียบที่ความสว่างเป็นเหมือนความมืด”