1 พระนางแห่งเชบาเสด็จเยี่ยมซาโลมอน ( 1 พกษ. 10:1-13 )เมื่อพระราชินีแห่งเชบา มธ. 12:42; ลก. 11:31 ทรงได้ยินกิตติศัพท์แห่งซาโลมอน พระนางก็เสด็จมายังเยรูซาเล็ม เพื่อทดลองพระองค์ด้วยปัญหายุ่งยากต่างๆ พร้อมด้วยข้าราชบริพารมากมาย กับอูฐบรรทุกเครื่องเทศและทองคำเป็นอันมาก และเพชรพลอยต่างๆ และเมื่อพระนางเสด็จมาถึงซาโลมอนแล้ว พระนางทูลเรื่องในใจของพระนางทุกประการ2 และซาโลมอนตรัสตอบปัญหาของพระนางทั้งสิ้น ไม่มีสิ่งใดที่ซ่อนเร้นอยู่พ้นซาโลมอนซึ่งพระองค์ จะทรงอธิบายแก่พระนางไม่ได้3 และเมื่อพระราชินีแห่งเชบาทรงเห็นพระสติปัญญาของซาโลมอน และพระราชวังที่พระองค์ทรงสร้าง4 ทั้งอาหารที่โต๊ะเสวย กับบรรดาข้าราชการประจำอยู่ และมหาดเล็กที่คอยรับใช้อยู่ ตลอดเครื่องแต่งกายและพนักงานเชิญถ้วยของพระองค์ เครื่องแต่งกาย และเครื่องเผาบูชาของพระองค์ ซึ่งพระองค์ถวายบูชา ณ พระนิเวศของพระเจ้า พระทัยของพระนางก็สลดลงทีเดียว5 พระนางทูลพระราชาว่า “ข่าวคราวซึ่งหม่อมฉันได้ยินในประเทศของหม่อมฉัน ถึงพระราชกิจและพระสติปัญญาของฝ่าพระบาทเป็นความจริง6 แต่หม่อมฉันมิได้เชื่อถ้อยคำนั้น จนหม่อมฉันมาเฝ้าและตาของหม่อมฉันได้เห็นเอง และดูเถิด ที่เขาบอกแก่หม่อมฉันก็ไม่ถึงครึ่งหนึ่ง แห่งพระสติปัญญาใหญ่ยิ่งของฝ่าพระบาท ฝ่าพระบาทเลิศล้ำยิ่งไปกว่าข่าวคราวนั้นเสียอีก7 บรรดาคนของฝ่าพระบาทก็เป็นสุข บรรดาข้าราชการเหล่านี้ของฝ่าพระบาทก็เป็นสุข ผู้ที่อยู่งานประจำต่อพระพักตร์ฝ่าพระบาทและฟัง พระสติปัญญาของฝ่าพระบาทก็เป็นสุข8 สาธุการแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของฝ่าพระบาท ผู้ทรงพอพระทัยในฝ่าพระบาทและทรงแต่งตั้ง ฝ่าพระบาทไว้บนบัลลังก์ เป็นพระราชาเพื่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของฝ่าพระบาท เพราะพระเจ้าของฝ่าพระบาททรงรักอิสราเอลและจะ สถาปนาเขาไว้เป็นนิตย์ พระองค์จึงได้ทรงแต่งตั้งให้ฝ่าพระบาทเป็นพระราชาเหนือ เขาทั้งหลาย เพื่อฝ่าพระบาทจะทรงอำนวยความยุติธรรมและความชอบธรรม”9 แล้วพระนางก็ถวายทองคำหนึ่งร้อยยี่สิบตะลันต์แก่พระราชา ทั้งเครื่องเทศเป็นจำนวนมาก และเพชรพลอยต่างๆ ไม่มีเครื่องเทศใดๆเหมือนอย่างที่พระราชินีแห่งเมืองเชบาถวายแด่พระราชาซาโลมอน10 ยิ่งกว่านั้นอีก ข้าราชการของกษัตริย์ฮีรามและข้าราชการของซาโลมอน ผู้นำทองคำมาจากโอฟีร์ ได้นำไม้ประดู่และเพชรพลอยต่างๆมา11 แล้วพระราชาทรงใช้ไม้ประดู่ทำขั้นบันได พระนิเวศของพระเจ้าและพระราชวัง ทั้งทำพิณเขาคู่และพิณใหญ่ให้แก่นักร้อง ซึ่งไม่เคยเห็นมีอย่างนั้นแต่ก่อนในแผ่นดินยูดาห์12 พระราชาซาโลมอน พระราชทานทุกอย่างแก่พระราชินีแห่งเชบา ตามที่พระนางทรงมีพระประสงค์ ไม่ว่าพระนางจะทูลขอสิ่งใด นอกเหนือไปจากสิ่งที่พระนางนำมาถวายพระราชา ดังนั้นพระนางก็เสด็จกลับไปยังแผ่นดินของพระนาง พร้อมกับข้าราชการของพระนางความมั่งคั่งและพระเกียรติเลื่องลือ ของซาโลมอน 13 ( 1 พกษ. 10:14-29 ;2 พศด. 1:14-17 ) น้ำหนักทองคำที่นำมาส่งซาโลมอนในปีหนึ่งนั้น เป็นทองคำหกร้อยหกสิบหกตะลันต์14 นอกเหนือจากทองซึ่งนักการค้าและพ่อค้าได้นำมา และกษัตริย์ทั้งปวงของประเทศอาระเบียและบรรดา เจ้าเมืองแห่งแผ่นดินได้นำทองคำและเงินมายังซาโลมอน15 พระราชาซาโลมอนทรงสร้างโล่ ใหญ่สองร้อยอันด้วยทองคำทุบ โล่อันหนึ่งใช้ทองคำทุบหกร้อยเชเขล16 และพระองค์ทรงสร้างโล่สามร้อยอันด้วยทองคำทุบ โล่อันหนึ่งใช้ทองคำสามร้อยเชเขล และพระราชาก็ทรงเก็บโล่ไว้ในพระตำหนักพนาเลบานอน17 พระราชาทรงกระทำพระที่นั่งงาช้างขนาดใหญ่ด้วย และทรงบุด้วยทองคำบริสุทธิ์18 พระที่นั่งนั้นมีบันไดหกขั้น กับที่รองพระบาททำด้วยทองคำ ซึ่งติดอยู่กับพระที่นั่ง ทั้งสองข้างของพระที่นั่งมีที่วางพระหัตถ์ และสิงห์สองตัวยืนอยู่ข้างๆที่วางพระหัตถ์19 มีสิงห์อีกสิบสองตัวยืนอยู่ที่นั่น บนบันไดหกขั้นทั้งสองข้าง เขาไม่เคยทำในราชอาณาจักรใดๆเหมือนอย่างนี้20 ภาชนะทั้งสิ้นสำหรับเครื่องดื่มของพระราชาซาโลมอน ทำด้วยทองคำ และภาชนะทั้งสิ้นของพระตำหนักพนาเลบานอนทำด้วย ทองคำบริสุทธิ์ เงินนั้นถือว่าเป็นของไม่มีค่าอะไรในสมัยของซาโลมอน21 เพราะเรือของพระราชาแล่นไปยังทารชิชพร้อม กับข้าราชการของกษัตริย์ฮีราม กำปั่นทารชิชนำทองคำ เงิน งาช้าง ลิง และนกยูง มาสามปีต่อครั้ง22 ดังนั้นแหละ พระราชาซาโลมอนจึงได้เปรียบกว่ากษัตริย์อื่นๆแห่งแผ่นดิน โลกในเรื่องสมบัติและสติปัญญา23 และพระราชาทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลกก็แสวงหาที่ จะเข้าเฝ้าซาโลมอน เพื่อจะฟังพระสติปัญญาซึ่งพระเจ้าพระราชทาน ไว้ในใจของท่าน24 ทุกคนก็นำเครื่องบรรณาการของเขามา เป็นเครื่องทำด้วยเงินและทองคำ และเครื่องแต่งกาย เครื่องอาวุธ เครื่องเทศ ม้า และล่อ ตามจำนวนกำหนดทุกๆปี25 และซาโลมอนทรงมีโรงช่องม้าสี่พันช่อง สำหรับม้าและรถรบ และมีพลม้าหนึ่งหมื่นสองพันคน 1 พกษ. 4:26 ซึ่งพระองค์ทรงให้ประจำอยู่ในหัวเมืองรถรบ และอยู่กับพระราชาที่กรุงเยรูซาเล็ม26 และพระองค์ทรงครอบครองเหนือพระราชา ทั้งปวงตั้งแต่แม่น้ำยูเฟรติสถึงแผ่นดินของคนฟีลิสเตีย และถึงพรมแดนของอียิปต์ ปฐก. 15:18;1 พกษ. 4:2127 และพระราชาทรงกระทำให้เงินนั้นเป็น ของสามัญในกรุงเยรูซาเล็มเหมือนก้อนหิน ฉธบ. 17:17 และกระทำให้มีไม้สนสีดาร์มากมายเหมือนไม้ มะเดื่อแห่งถิ่นเนินเชเฟลาห์28 และเขานำม้าเข้ามาถวายซาโลมอนจาก อียิปต์ ฉธบ. 17:16 และจากแผ่นดินทั้งปวงมรณกรรมของซาโลมอน 29 ( 1 พกษ. 11:41-43 ) ส่วนพระราชกิจนอกนั้นของซาโลมอน ตั้งแต่ต้นจนปลายมิได้บันทึกไว้ในหนังสือ ประวัติศาสตร์ของนาธันผู้เผยพระวจนะ และในคำเผยพระวจนะของอาหิยาห์ชาวชีโลห์ และในนิมิตของอิดโดผู้พยากรณ์เกี่ยวกับเยโรโบอัม บุตรเนบัทหรือ30 ซาโลมอนทรงครอบครองในกรุงเยรูซาเล็มเหนือ อิสราเอลทั้งปวงสี่สิบปี31 และซาโลมอนล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ และเขาฝังพระศพไว้ในนครดาวิดราชบิดาของพระองค์ และเรโหโบอัมโอรสของพระองค์ครอบครองแทนพระองค์