1 การถือเทศกาลปัสกา เฮเซคียาห์ทรงรับสั่งไปถึงอิสราเอลและยูดาห์ทั้งปวง และทรงพระอักษรถึงเอฟราอิมกับมนัสเสห์ด้วย ว่าเขาทั้งหลายควรจะมายังพระนิเวศของพระเจ้า ที่เยรูซาเล็ม เพื่อจะถือเทศกาลปัสกาถวายแด่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของอิสราเอล2 เพราะว่าพระราชาและเจ้านาย ของพระองค์ทั้งชุมนุมชนทั้งปวงในเยรูซาเล็มได้ปรึกษากัน ที่จะถือเทศกาลปัสกาในเดือนที่สอง3 ด้วยเขาทั้งหลายจะถือปัสกาตามกำหนดไม่ได้ เพราะว่าพวกปุโรหิตยังมิได้ชำระตนให้บริสุทธิ์ เพียงพอแก่จำนวน และประชาชนยังมิได้ชุมนุมกันใน เยรูซาเล็ม กดว. 9:9-114 และแผนงานนั้นก็เป็นที่ชอบแก่พระราชา และ ชุมนุมชนทั้งปวง5 เขาจึงลงมติให้ทำประกาศออกไปทั่วอิสราเอล ตั้งแต่เบเออร์เชบาถึงเมืองดานว่า ประชาชนควรมาถือปัสกาถวายแด่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลที่เยรูซาเล็ม เพราะเขามิได้ถือเป็นจำนวนมากๆตามที่ได้กำหนดไว้6 คนเดินหนังสือจึงออกไปทั่วอิสราเอลและยูดาห์ ถือหนังสือจากพระราชาและบรรดาเจ้านายของพระองค์ เพราะพระราชาได้ทรงบัญชาว่า “โอ ชนอิสราเอลเอ๋ย จงกลับมาหาพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของอับราฮัม อิสอัค และอิสราเอล เพื่อพระองค์จะหันกลับมายังคนส่วนที่เหลืออยู่ของท่าน ผู้ซึ่งหนีรอดจากพระหัตถ์ของพระราชาแห่งอัสซีเรีย7 อย่าให้เหมือนบิดาและพี่น้องของท่านผู้ไม่ซื่อต่อ พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเขา พระองค์จึงทรงมอบเขาไว้ให้ประสบความหายนะตามที่ ท่านเห็นอยู่8 และคราวนี้อย่าหัวแข็งอย่างบิดาของท่านทั้งหลายเลย แต่จงยอมมอบตัวท่านแก่พระเจ้าและมายังสถานนมัสการ ของพระองค์ ซึ่งพระองค์ทรงชำระไว้ให้บริสุทธิ์เป็นนิตย์ และปรนนิบัติพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน เพื่อพระพิโรธอันแรงกล้าของพระองค์จะหันไปเสียจากท่าน9 เพราะถ้าท่านทั้งหลายหันกลับมายังพระเจ้า พี่น้องของท่านและลูกหลานของท่านจะประสบ ความเอ็นดูจากผู้ที่จับเขาไปเป็นเชลย และจะได้กลับมายังแผ่นดินนี้อีก เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงพระเมตตาและกรุณา ถ้าท่านกลับมาหาพระองค์ พระองค์จะไม่ทรงหันพระพักตร์ไปจากท่าน”10 คนเดินหนังสือจึงไปตามหัวเมืองต่างๆทั่วแผ่นดินเอฟราอิม และมนัสเสห์ ไกลไปจนถึงเศบูลุน แต่คนทั้งหลายก็หัวเราะเยาะเขาและเย้ยหยันเขา11 มีแต่คนเผ่าอาเชอร์ มนัสเสห์และเศบูลุนบางคนที่ถ่อมตัวและมายังเยรูซาเล็ม12 พระหัตถ์ของพระเจ้าอยู่เหนือยูดาห์ด้วย ทรงให้เขาเป็นใจเดียวกันที่จะกระทำตาม ซึ่งพระราชาและเจ้านายได้บัญชาเขาไว้ตามพระวจนะ ของพระเจ้า13 ประชาชนเป็นอันมากมาประชุมกันในเยรูซาเล็ม เพื่อถือเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อในเดือนที่สอง เป็นการชุมนุมใหญ่ยิ่งนัก14 เขาลงมือทำงานกำจัดแท่นบูชาที่อยู่ในเยรูซาเล็ม และแท่นสำหรับเผาเครื่องหอมทั้งปวงนั้น เขาขนไปทิ้งเสีย ในลำธารขิดโรน15 และเขาทั้งหลายได้ฆ่าแกะปัสกา ในวันที่สิบสี่ของเดือนที่สอง ปุโรหิตและคนเลวีก็ต้องรู้สึกละอาย เพราะฉะนั้นเขาจึงชำระตัวให้บริสุทธิ์ และนำเครื่องเผาบูชามาในพระนิเวศของพระเจ้า16 เขาทั้งหลายเข้าประจำตำแหน่งที่เขาเคย ตามบทบัญญัติของโมเสสคนของพระเจ้า ปุโรหิตก็เอาเลือดซึ่งเขารับมาจากมือของคนเลวีประพรม17 เพราะว่ามีหลายคนในชุมนุมชนนั้นยังมิได้ชำระตน ให้บริสุทธิ์ เพราะฉะนั้นคนเลวีจึงต้องฆ่าแกะปัสกาแทนทุกคนที่มลทิน เพื่อกระทำให้บริสุทธิ์ต่อพระเจ้า18 เพราะว่ามวลชนนั้น คนเป็น อันมากที่มาจากเอฟราอิม มนัสเสห์ อิสสาคาร์ และเศบูลุนยังไม่ได้ชำระตน แต่เขาก็รับประทานปัสกาผิดต่อข้อที่กำหนดไว้ เพราะว่าเฮเซคียาห์ทรงอธิษฐานเผื่อเขาว่า “ขอพระเจ้าผู้ประเสริฐทรงให้อภัยแก่ทุกๆคน19 ผู้ปักใจเสาะหาพระเจ้า คือพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเขา ถึงแม้ว่าจะไม่เป็นไปตามกฎของความบริสุทธิ์แห่งสถาน นมัสการนี้”20 พระเจ้าทรงฟังเฮเซคียาห์และทรงรักษาประชาชน21 และประชาชนอิสราเอลที่อยู่ ณ เยรูซาเล็ม ได้ถือเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อเจ็ดวันด้วยความยินดียิ่ง และคนเลวีกับปุโรหิตได้สรรเสริญพระเจ้าทุกวันๆ ร้องเพลงด้วยเต็มกำลังของเขาถวายแด่พระเจ้า22 และเฮเซคียาห์ทรง กล่าวหนุนใจพวกคนเลวีทั้งปวงผู้แสดงฝีมือดี ในการปรนนิบัติพระเจ้า ประชาชนจึงรับประทานอาหารในเทศกาลนั้นเจ็ดวัน ได้ถวายสัตว์เป็นเครื่องศานติบูชา และโมทนาพระคุณพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของตน23 แล้วชุมนุมชนทั้งสิ้นก็ตกลงกันที่จะถือเทศกาลไปอีกเจ็ดวัน เขาจึงถือเทศกาลไปอีกเจ็ดวันด้วยความยินดี24 เพราะเฮเซคียาห์พระราชาแห่งยูดาห์ได้ ทรงประทานวัวผู้หนึ่งพันตัว แกะเจ็ดพันตัว แก่ชุมนุมชนให้เป็นเครื่องบูชา และพวกเจ้านายได้ให้วัวผู้หนึ่งพันตัว แกะหนึ่งหมื่นตัว แก่ชุมนุมชน และปุโรหิตเป็นจำนวนมากก็ได้ชำระตนให้บริสุทธิ์25 ชุมนุมชนทั้งสิ้นของยูดาห์ กับบรรดาปุโรหิตและคนเลวี และชุมนุมชนทั้งสิ้นซึ่งออกมาจากอิสราเอล และคนต่างด้าวซึ่งออกมาจากอิสราเอลและ ซึ่งอยู่ในยูดาห์เปรมปรีดิ์กัน26 จึงมีความชื่นบานใหญ่ยิ่งในเยรูซาเล็ม เพราะตั้งแต่สมัยของซาโลมอนโอรสของ ดาวิดพระราชาแห่งอิสราเอล ไม่เคยมีอย่างนี้เลยในเยรูซาเล็ม27 แล้วบรรดาปุโรหิตและคนเลวีได้ลุกขึ้นอวยพรประชาชน เสียงของเขาก็ถึงพระกรรณ และคำอธิษฐานของเขาก็ มายังที่ประทับบริสุทธิ์ของพระองค์ในฟ้าสวรรค์