1 စာ ရာ သည် အ သက် တ ရာ နှစ် ဆယ် ခု နစ် နှစ် ရှိ ၏။ ထို မျှ လောက် အ သက် ကြီး သော်၊2 ခါ နာန် ပြည်၊ ဟေ ဗြုန် မြို့ တည်း ဟူ သော၊ ကိ ရ ယ သာ ဘ မြို့ ၌ သေ လေ ၏။ အာ ဗြ ဟံ သည် လည်း စာ ရာ ကြောင့် ညည်း တွား ငို ကြွေး ခြင်း ငှါ လာ ၏။3 အာ ဗြ ဟံ သည် မိ မိ မ ယား အ သေ ကောင် ရှေ့ က ထ ၍၊ ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ အား၊4 ငါ သည် သင် တို့ ထံ မှာ ဧည့် သည် အာ ဂန္တု ဖြစ် ပါ ၏။ ငါ ၏ မ ယား အ သေ ကောင် ကို မျက် ကွယ် မြှုပ် မည် အ ကြောင်း၊ သင် တို့ တွင် သင်္ချိုင်း ကို ငါ့ အား အ ခွင့် ပေး ပါ လော့ ဟု ဆို ၏။5 ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ က၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ သ ခင်၊ နား ထောင် ပါ။6 ကိုယ် တော် သည်၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ တွင်၊ ဘု ရား သ ခင် နှင့် ဆိုင် သော မင်း ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ သင်္ချိုင်း များ တွင် ရွေး ၍၊ ကိုယ် တော် ၏ မ ယား အ သေ ကောင် ကို သင်္ဂြိုဟ် ပါ လော့။ ကိုယ် တော် ၏ မ ယား အ သေ ကောင် ကို မ သင်္ဂြိုဟ် စေ ခြင်း ငှါ၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ တွင် အ ဘယ် သူ မျှ မိ မိ သင်္ချိုင်း ကို မ ပေး ဘဲ မ နေ ပါ ဟု၊ အာ ဗြ ဟံ အား ပြန် ပြော ကြ ၏။7 အာ ဗြ ဟံ သည် ထ ၍၊ ထို ပြည် သား တည်း ဟူ သော ဟေ သ အ မျိုး သား များ ရှေ့ မှာ ဦး ညွှတ် ချ လျက်၊8 ငါ သည် ငါ ၏ မ ယား အ သေ ကောင် ကို မျက် ကွယ် မြှုပ် စေ ခြင်း ငှါ သင် တို့ အ လို ရှိ လျှင်၊ ငါ့ စ ကား ကို နား ထောင် ကြ ပါ လော့။9 သင် တို့ တွင် ငါ ပိုင် ထိုက် သော သင်္ချိုင်း ရှိ စေ ခြင်း ငှါ၊ ဇော ဟာ သား ဧ ဖ ရုန် သည်၊ မိ မိ လယ် ပြင် အ စွန်း ၌ ရှိ သော မပ္ပေ လ မြေ တွင်း ကို၊ အ ဘိုး ထိုက် သ မျှ ငွေ နှင့် ငါ့ အား ရောင်း စေ ခြင်း ငှါ၊ ငါ့ အ တွက် သူ့ ကို တောင်း ပန် ကြ ပါ လော့ ဟု နှုတ် ဆက် ၍ ပြော ဆို ၏။10 ထို အ ခါ ဧ ဖ ရုန် သည်၊ ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ တွင် ထိုင် လျက် ရှိ ၏။ သို့ ဖြစ် ၍ မြို့ တံ ခါး သို့ ဝင် သော သူ အ ပေါင်း တည်း ဟူ သော ဟေ သ အ မျိုး သား ပ ရိ သတ် ၌၊ ဟိတ္တိ အ မျိုး သား ဧ ဖ ရုန် က၊ ထို သို့ မ ဟုတ် ပါ။11 အ ကျွန်ုပ် သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် စ ကား ကို နား ထောင် ပါ။ ထို လယ် ပြင် ကို ၎င်း၊ လယ် ပြင် ၌ ရှိ သော မြေ တွင်း ကို ၎င်း၊ ကိုယ် တော် အား အ ကျွန်ုပ် ပေး ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် အ မျိုး သား များ ရှေ့ ၌၊ ကိုယ် တော် အား အ ကျွန်ုပ် ပေး ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ မ ယား အ သေ ကောင် ကို သင်္ဂြိုဟ် ပါ ဟု၊ အာ ဗြ ဟံ အား ပြန် ပြော လေ ၏။12 အာ ဗြ ဟံ သည် လည်း၊ ထို ပြည် သား များ ရှေ့ မှာ ဦး ညွှတ် ချ လျက်၊ အ ကယ် ၍ ငါ့ စ ကား ကို နား ထောင် ပါ။13 ထို လယ် ပြင် အ ဘိုး ငွေ ကို ငါ ပေး မည်။ ငွေ ကို ယူ ပါ၊ သို့ ဖြစ် လျှင်၊ ထို အ ရပ် ၌ ငါ ၏ မ ယား အ သေ ကောင် ကို ငါ သင်္ဂြိုဟ် ပါ မည် ဟု ပြည် သား ပ ရိ သတ် တို့ ရှေ့ မှာ၊ ဧ ဖ ရုန် အား ပြော ဆို ၏။14 ဧ ဖ ရုန် က လည်း၊ အ ကျွန်ုပ် သ ခင်၊ နား ထောင် ပါ။15 ထို မြေ သည် ငွေ လေး ပိဿာ အ ဘိုး ထိုက် ပါ ၏။ ကိုယ် တော် နှင့် အ ကျွန်ုပ် ၌ အ ဘယ် အ တွက် ရှိ သ နည်း။ ကိုယ် တော် ၏ မ ယား အ သေ ကောင် ကို သင်္ဂြိုဟ် ပါ လော့ ဟု၊ အာ ဗြ ဟံ အား ပြန် ပြော ၏။16 အာ ဗြ ဟံ သည် လည်း၊ ဧ ဖ ရုန် စ ကား ကို နား ထောင် သည် ဖြစ် ၍၊ ကုန် သည် သုံး တတ် သော ငွေ မျိုး၊ ဟေ သ အ မျိုး သား ပ ရိ သတ် ရှေ့၊ ဧ ဖ ရုန် အ ဘိုး ပြတ် သည် အ တိုင်း၊ ငွေ လေး ပိဿာ ကို ချိန် ၍၊ သူ့ အား ပေး လေ ၏။17 ထို သို့ မံ ရေ မြို့ ရှေ့ မှာ၊ မပ္ပေ လ အ ရပ် ၌ ရှိ သော ဧ ဖ ရုန် လယ် ပြင် ကို ၎င်း၊ လယ် ပြင် ၌ ရှိ သော မြေ တွင်း နှင့် သစ် ပင် များ၊ ပတ် ဝန်း ကျင် သစ် ပင် များ ကို ၎င်း၊18 ဟေ သ အ မျိုး သား ပ ရိ သတ် ၌၊ မြို့ တံ ခါး သို့ ဝင် သော သူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ မှာ၊ အာ ဗြ ဟံ ဥစ္စာ ဘို့ လုံ ခြုံ စွာ အပ် ပေး လေ ၏။19 ထို နောက် မှ အာ ဗြ ဟံ သည်၊ မံ ရေ မြို့ ရှေ့ မှာ၊ မပ္ပေ လ လယ် ပြင် မြေ တွင်း ၌၊ မ ယား စာ ရာ ကို သင်္ဂြိုဟ် ရ လေ ၏။ ထို အ ရပ် ကား၊ ခါ နာန် ပြည် ဟေ ဗြုန် အ ရပ် ဖြစ် သ တည်း။20 ထို လယ် ပြင် နှင့် မြေ တွင်း ကို၊ အာ ဗြ ဟံ ပိုင် ထိုက် သော သင်္ချိုင်း ဖြစ် စေ ခြင်း ငှါ၊ ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ သည် လုံ ခြုံ စွာ အပ် ပေး ကြ ၏။