1 နောက် တစ် ဖန်၊ ငါ သည် မော် ကြည့် လျက်၊ ပျံ ဝဲ သော စာ တစ် လိပ် ကို မြင် ရ သော်၊2 စေ တ မန် တော် က၊ မည် သည့် အ ရာ ကို မြင် ရ သ နည်း ဟု မေး လျှင်၊ အ လျား အ တောင် နှစ် ဆယ်၊ အ နံ ဆယ် တောင် ကျယ် သော စာ လိပ် ပျံ ဝဲ သည် ကို၊ မြင် ပါ သည် ဟု ပြန် လျှောက် ၏။3 စေ တ မန် တော် က လည်း၊ ဤ အ ရာ ကား။ ပြည် လုံး နှံ့ သင့် ရောက် သော အ မင်္ဂ လာ တည်း။ စာ ချက် အ ရ၊ ခိုး သူ တို့ သည် ဤ အ ရပ် မှလည်း ကောင်း၊ ကျိန် ဆို သူ တို့ သည် ထို အ ရပ် မှလည်း ကောင်း၊ ပယ် ရှား ခံ ရ ကြ လ တ္တံ့။4 ငါ စေ လွှတ် သည့် အ တိုင်း ထို အမင်္ဂ လာ သည်၊ ငါ့ နာ မ ကို တိုင် တည် လျက်၊ မု သာ ကျိန် ဆို သူ တို့ နှင့် ခိုး သူ တို့ တိုက် အိမ် များ အ တွင်း ဝင် ရောက် တည် နေ သ ဖြင့်၊ ကျောက်၊ သစ် သား များ ပါ၊ ထို တိုက် အိမ် များ ပျက် ပြုန်း လိမ့် မည် ဟု၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ပြန် ဆို လေ၏။5 ထို နောက်၊ ငါ နှင့် မြွက် ဆို သော စေ တ မန် တော် သည် ပေါ် ပြန် ပြီး လျှင်၊ ယ ခု ထင် ရှား သော အ ရာ ကား၊ မည် သို့ ဖြစ် သည် ကို၊ မော် ကြည့်၍ ရှု မြင် လော့ ဟု မိန့် ဆို သည့် အ တိုင်း၊6 မည် သို့ ပါ နည်း ဟု ငါ မေး သော် ထင် ရှား သော ဤ အ ရာ ကား၊ တင်း တောင်း တည်း ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ ပြည် လုံး နှံ့ ရှိ သော ဒု စ ရိုက် တည်း ဟူ၍ လည်း ကောင်း မိန့် ဆို လေ၏။7 ခဲ ပြား ဖုံး ကို မြှောက် ဖွင့် ပြီး လျှင် တင်း တောင်း အ တွင်း မိန်း မ တစ် ယောက် ထိုင် နေ သည် ကို ပြ သော်၊8 ဤ မိန်း မ ကား၊ ဆိုး သွမ်း ခြင်း တည်း ဟု ဆို လျက်၊ တင်း တောင်း အ တွင်း ဖိ နှိပ်၍၊ ခဲ ပြား နှင့် ပိတ် ထား လေ ၏။9 ငါ မော် ကြည့် ပြန် သော်၊ ငှက် ကျား တောင် သ ဖွယ်၊ အ တောင် ဖြင့် ခတ် ဝဲ သော မိန်း မ နှစ် ယောက် ပေါ် လာ၍၊ ထို တင်း တောင်း ကို မိုး မြေ စပ် ကြား သို့၊ ချီ မြှောက် ကြ သည် ကို မြင် ရ လျှင်၊10 ငါ နှင့် မြွက် ဆို သော စေ တ မန် တော် အား၊ တင်း တောင်း ကို မည် သည့် အ ရပ် သို့ ဆောင် သွား ကြ ပါ သ နည်း ဟု မေး ရာ၊11 ရှိ နာ ပြည် တွင် တိုက် ဆောက်၍ ထား ရန် ဆောင် သွား ကြ၏။ ပြင် ဆင် ပြီး မှ၊ ပြင် ဆင် သော နေ ရာ၌ ချ ထား ကြ လိမ့် မည် ဟု မိန့် ဆို လေ၏။