1 ပေ သွေ လ သား ယော လ သို့ ရောက် လာ သော၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကို ပြန် ကြား ပေ အံ့။2 အို အ သက် ကြီး သူ တို့၊ နာ ခံ၍၊ ပြည် သူ ပြည် သား တို့၊ နား စိုက် ကြ လော့။ သင် တို့ လက် ထက်၌ ဖြစ် စေ၊ ဘိုး ဘေး တို့ လက် ထက် ၌ ဖြစ် စေ၊ ဤ မျှ လောက် အ ဖြစ် အ ပျက် သင့် ရောက် ဘူး သ လော။3 သား တို့ အား လည်း ကောင်း၊ မြေး တို့ အား လည်း ကောင်း၊ မြစ် တို့ အား လည်း ကောင်း၊ အ ဆင့် ဆင့် သ တင်း ကြား ကြ စေ။4 ဂါ ဇံ ခေါ် ကျိုင်း အုပ် စား ကြွင်း ကို၊ အ ရာ ဘ ခေါ် ကျိုင်း အုပ် စား လေ ပြီ။ အ ရာ ဘ ခေါ် ကျိုင်း အုပ် စား ကြွင်း ကို၊ ယာ လက် ခေါ် ကျိုင်း အုပ် စား လေ ပြီ။ ယာ လက် ခေါ် ကျိုင်း အုပ် စား ကြွင်း ကို ခါ သိ လ ခေါ် ကျိုင်း အုပ် စား လေ ပြီ။5 အို ယစ် သောက် သူ တို့၊ နိုး ထ ငို ကြွေး ၍ အို စ ပျစ် ရည် သောက် သူ တို့၊ အော် ဟစ် ကြ လော့။ သောက် အံ့ သော စပျစ် ရည် ပ ပျောက် လေ ပြီ။6 ခွန် အား ကြီး လျက် ရေ တွက်၍ မ ရ၊ ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ သွား၊ သီ ဟ ကဲ့ သို့ အ စွယ် နှင့် ပြည့် စုံ သော အ လုံး အ ရင်း သည်၊ ငါ့ ပြည် ပေါ် သို့ တက် ချီ၍၊7 စ ပျစ် ခြံ ကို မြေ ပြင်၊ သ ဖန်း ခြံ ကို သစ် ခွ ဖြစ် စေ လျက်၊ အ ကိုင်း အ ခက် ဖြူ သည့် တိုင် အောင်၊ အ ခေါက် ကို ကိုက် စား ပစ် ချ ကြ လေ ပြီ။8 ကြောင်း လမ်း ပြီး ရည်း စား အ တွက်၊ လျှော် တေ ဝတ် နေ သော အ ပျို က ညာ ကဲ့ သို့ ငို ကြွေး လော့။9 ဗိ မာန် တော့် ဆိုင် ရာ ဘော ဇဉ် သ က္ကာ နှင့် သွန်း လောင်း ရာ သ က္ကာ များ ကုန် ခန်း သည့် အ တွက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ အ မှု တော် ဆောင် ပ ရော ဟိတ် တို့ မြည် တမ်း ကြ ရ ၏။10 လယ် ယာ ပျက် စီး လျက်၊ မြေ မြည် တမ်း လျက်၊ ကောက် ပင် ပျက် စီး လျက်၊ စ ပျစ် ရည် ကျိုး ယုတ် လျက်၊ ဆီ ညှိုး ငယ် လျက် ရှိ ပြီ။11 အို လယ် လုပ် သူ၊ အို ခြံ လုပ် သူ ဖို့၊ လယ် တွင် ရိတ် သိမ်း ရာ ဂျုံ စ ပါး မု ယော စ ပါး ပျက် စီး သည့် ပြင်၊ စ ပျစ် ပင် ကျိုး ယုတ် လျက်၊ သ ဖန်း ပင် ညှိုး ငယ် လျက်၊ သ လဲ၊ စွန် ပ လွံ၊ သစ် သော့ မှ စ သော အ ပင် အ မျိုး မျိုး သွေ့ ခြောက် သည့် အ တွက်၊ ကျိုး ယုတ်၍ အော် ဟစ် ကြ လော့။ လူ သား တို့ ၌ အား ရ ရွှင် လန်း ခြင်း ပ လေ စွ တ ကား။12 13 အို ပ ရော ဟိတ် တို့၊ လျှော် တေ ဝတ် လျက် မြည် တမ်း ကြ လော့။ ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော် မှု ကို ဆောင် ရွက် သူ တို့၊ အော် ဟစ် ကြ လော့။ ငါ ၏ ဘု ရား သ ခင့် အ မှု တော် ဆောင် တို့၊ လျှော် တေ ခင်း၍ အိပ် ကြ လော့။ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော် ဆိုင် ရာ ဘော ဇဉ် သ က္ကာ နှင့်၊ သွန်း လောင်း ရာ သ က္ကာ များ ကုန် ခန်း လေ ပြီ။14 အ စာ ရှောင် ရာ နေ့၊ စည်း ဝေး ရာ နေ့ ကို သန့် ခြား လျက်၊ ကြော် ငြာ လျက်၊ လူ ကြီး တို့ မှ စ၍ ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ ကို၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော် သို့ ခေါ် ဖိတ် ပြီး လျှင်၊ အ မင်္ဂ လာ နေ့ ရောက် လေ ပြီ။15 ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ ရက် တော် ရောက် အံ့ ဆဲ ဆဲ ဖြစ်၏။ အ န န္တ တန် ခိုး ရှင့် ထံ မှ၊ ဘေး ဆိုး ကဲ့ သို့ သင့် ရောက် လေ စွ ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဟစ် ကြ လော့။16 မျက် မှောက် တွင် ပင်၊ အ စား အ သောက် ကုန် ခန်း လေ ပြီ။ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ဗိ မာန် တော်၌၊ အား ရ ရွှင် လမ်း သံ တိတ် လေ ပြီ မ ဟုတ် လော။17 တူး ဆွ လျက် ပင် မျိုး စေ့ ပိန် ကြုံ၍၊ ကောက် ပင် မ အောင် သည့် အ တိုင်း၊ တ လင်း ဆိတ် ညံ ရာ၊ ကျီ ကျ ပြို ပျက် ရာ ရောက် ခဲ့ လေ စွ။18 မြက် မ ရှိ သည့် အ တွက်၊ နွား၊ သိုး၊ ဆိတ် မှ စ သော၊ သား ယဉ် များ သည်၊ အ စာ ငတ် လှည့် လည် လျက် မြည် တွန် ကြ သည် တ ကား။19 အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ တော တောင် စား ကျက် များ ကို လည်း ကောင်း၊ သစ် ပင် ရှိ သ မျှ ကို လည်း ကောင်း၊ မီး လျှံ သင့်၍ ကျွမ်း လောင် သော ကြောင့်၊ ကိုယ် တော့် ထံ အ ကျွန်ုပ် ပ ဌ နာ ပြု သည် ပြင်၊20 ချောင်း ရေ ခန်း ခြောက်၍၊ တော တောင် စား ကျက် ကျွမ်း လောင် ပြီ ဖြစ် သော ကြောင့်၊ သား ရိုင်း တို့ ပင် ကိုယ် တော့် ထံ တ သ ကြ သည် တ ကား။