1 အ စီ အ ရင် ကို ခံ ရ သော၊ အို ပ ရော ဟိတ် တို့၊ နာ ခံ ခြင်း၊ အို ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့၊ နား ထောင် ခြင်း၊ အို မင်း မျိုး တို့၊ နား စိုက် ခြင်း ရှိ ကြ လော့။ မိ ဇ ပါ မြို့၌ ထောင် သော ကျော့ ကွင်း၊ တာ ဗော် တောင် ပေါ်၌ ဖြန့် သော ပိုက် ကွန် သ ဖွယ် ဖြစ် လျက်၊2 ရက် စက် စွာ ကွပ် မျက်၍၊ ဖောက် ပြန် ကြ သော သင့် အ ပေါင်း တို့ ကို ငါ ဆုံး မ ၏။3 ဧ ဖ ရိမ် ကို ငါ သိ၏။ စ က္ခု တော် မှ ဣ သ ရေ လ မ ကွယ် နိုင်။ အို ဧ ဖ ရိမ်၊ သင် သည် မှား ယွင်း လေ ပြီ။ ဣ သ ရေ လ သည် မ သန့် ရာ ရောက် ခဲ့ လေ ပြီ။4 မှား ယွင်း ခြင်း စိတ် နှင့် ပြည့် ၍၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မ သိ ကြ သည့် အ လျောက်၊ ကာ ယ ကံ မှု များ ကြောင့် ကိုယ့် ဘု ရား သ ခင့် ထံ မ ပြန် မ လာ နိုင် ချေ။5 ဣ သ ရေ လ၌၊ ကိုယ့် မာ န ပင် မျက် မှောက် ထင် ထင် အ ပြစ် တင် သည် နှင့် အ ညီ၊ ဧ ဖ ရိမ် တည်း ဟူ သော ဣ သ ရေ လ သည်၊ ယု ဒ ပါ၊ ဒု စ ရိုက် ခ လုတ် တိုက်၍ လဲ ကြ လိမ့် မည်။6 နွား၊ သိုး၊ ဆိတ် များ ပါ လျက်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ ဖွေ ကြ သော် လည်း၊ ရှောင် တိမ်း တော် မူ ပြီး ဖြစ် သော ကြောင့်၊ မ တွေ့ ကြ ချေ။7 သ စ္စာ တော် ကို ဖျက်၍၊ အ မျိုး မ စစ် သော သား များ ရ ခဲ့ ကြ လေ စွ။ထို သူ တို့ သည် တစ် လ အ တွင်း၊ ပိုင် မြေ ပါ၊ ကုန် ဆုံး ရ ကြ လ တ္တံ့။8 ဂိ ဗါ မြို့၊ ရာ မ မြို့ များ ၌ တံ ပိုး ခ ရာ မှုတ် ကြ စေ။ အို ဗင်္ယာ မိန်၊ တပ် ဦး တိုက် လော့ ဟူ သော တပ် သံ ကို ဗေ သ ဝင် မြို့ မှ ပေး ကြ စေ။9 သို့ ရာ တွင် မ လွဲ နိုင် သော အ ဖြစ် အ ပျက် ကို၊ ဣ သ ရေ လ အ နွယ် တို့ အား ငါ ဖော် ပြ နှင့် သည့် အ လျောက်၊ ဆုံး မ ရာ နေ့ ရက်၌၊ ဧ ဖ ရိမ် သည် ဆိတ် ညံ ရာ ရောက် လိမ့် မည်။10 မြေ မှတ် တိုင် ကို ရွှေ့ တတ် သူ နှင့် အ လား တူ သော ယု ဒ မှူး မတ် တို့ အ ပေါ် သို့ အ မျက် တော် ကို၊ ရေ ကဲ့ သို့ ငါ သွန်း လောင်း မည်။11 ဧ ဖ ရိမ် သည်၊ အ န တ္တ ဘု ရား များ နောက်၊ စိတ် ပါ ကိုယ် ရောက် လိုက် လေ့ ရှိ သော ကြောင့်၊ အ စီ အ ရင် တော် နှင့် အ ညီ၊ အ ညှဉ်း အ ပန်း အ နှိပ် အ စက် ခံ ရ လေ ပြီ။12 ဧ ဖ ရိမ် အ မျိုး ၌ ပိုး စား နာ၊ ယု ဒ အ မျိုး ၌ ဆွေး မြေ့ နာ သ ဖွယ် ငါ ဖြစ် သည် နှင့်၊13 ဧ ဖ ရိမ် သည် ပိုး စား နာ ကို လည်း ကောင်း၊ ယု ဒ သည် ဆွေး မြေ့ နာ ကိုလည်း ကောင်း၊ သိ မြင် သည့် အ တိုင်း၊ အ နာ ပျောက် အောင် မ ကု သ နိုင် သော၊ ယာ ရိတ် ခေါ် အာ ရှု ရိ မင်း ထံ၊ ဧ ဖ ရိမ် သည် ရာ ဇ သံ စေ လွှတ်၏။14 ဧ ဖ ရိမ် အ မျိုး၌ ခြင်္သေ့ အို၊ ယု ဒ အ မျိုး ၌ ခြင်္သေ့ ပျို သ ဖွယ် ဖြစ် သော ငါ သည်၊ ကိုက် စား ပြီး မှ ခွာ သွား မည်။ ကယ် သူ မဲ့ ဆွဲ သွား မည်။15 ပြစ် ဒဏ် ခံ ထိုက် ပြီ ဟု ထို သူ တို့ ဝန် ခံ လျက်၊ မျက် နှာ တော် ကို မ ရှာ မ ချင်း၊ ငါ သည် စံ ရာ တော် သို့ ပြန် ဦး မည်။ ဒု က္ခ တွေ့ သည့် ကာ လ၊ စိတ် ဇော နှင့် ငါ့ ကို ရှာ ဖွေ လျက် ထို သူ တို့ က၊ ကိုက် စား ခဲ့ သော် လည်း၊