1 ทูตสวรรค์และภัยพิบัติสุดท้าย แล้วข้าพเจ้าเห็นหมายสำคัญในสวรรค์ที่ยิ่งใหญ่และอัศจรรย์อีกอย่างหนึ่ง คือมีทูตสวรรค์เจ็ดองค์ถือภัยพิบัติเจ็ดอย่าง ซึ่งเป็นภัยพิบัติสุดท้าย เพราะว่าความกริ้วของพระเจ้าจะสิ้นสุดลงด้วยภัยพิบัติเหล่านั้น2 และข้าพเจ้าเห็นสิ่งที่เป็นเหมือนอย่างทะเลแก้วปนไฟ และเห็นบรรดาคนที่มีชัยชนะต่อสัตว์ร้าย และต่อรูปของมัน และต่อตัวเลขของชื่อมัน เขาทั้งหลายยืนอยู่ริมทะเลแก้วและถือพิณของพระเจ้า3 เขาร้องเพลงของโมเสสอพย.15:1ผู้รับใช้ของพระเจ้า และร้องเพลงของพระเมษโปดกว่า“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุดพระราชกิจของพระองค์ยิ่งใหญ่และอัศจรรย์ข้าแต่องค์พระมหากษัตริย์ของบรรดาประชาชาติสำเนาโบราณบางฉบับว่า ของทุกยุคบรรดามรรคาแปลว่า ทางของพระองค์ยุติธรรมและสัตย์จริง4 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า มีใครบ้างไม่เกรงกลัวพระองค์และไม่ถวายพระเกียรติแด่พระนามของพระองค์ยรม.10:7เพราะพระองค์ผู้เดียวทรงเป็นผู้บริสุทธิ์ประชาชาติทั้งหมดจะมานมัสการเฉพาะพระพักตร์พระองค์สดด.86:9เพราะว่าพระราชกิจอันชอบธรรมแปลได้อีกว่า เพราะว่าการพิพากษาของพระองค์ปรากฏให้เห็นแล้ว”5 หลังจากนั้น ข้าพเจ้าเห็นพระวิหารคือเต็นท์แห่งสักขีพยานอพย.38:21ในสวรรค์เปิดออก6 และทูตสวรรค์ทั้งเจ็ดองค์ที่ถือภัยพิบัติทั้งเจ็ดออกมาจากพระวิหารนั้น นุ่งห่มผ้าป่านสะอาดสุกใส และคาดแถบทองคำที่อก7 และหนึ่งในสิ่งมีชีวิตทั้งสี่ตนนั้น มอบชามทองคำเจ็ดใบที่เต็มด้วยความกริ้วของพระเจ้า ผู้ทรงพระชนม์อยู่เป็นนิตย์ ให้แก่ทูตสวรรค์ทั้งเจ็ดองค์นั้น8 และพระวิหารก็เต็มไปด้วยควันอพย.40:34;1 พกษ.8:10-11;2 พศด.5:13-14; อสย.6:4ซึ่งมาจากพระรัศมีของพระเจ้า และมาจากพระฤทธานุภาพของพระองค์ และไม่มีใครสามารถเข้าไปในพระวิหารนั้น จนกว่าภัยพิบัติทั้งเจ็ดของทูตสวรรค์เจ็ดองค์นั้นจะสิ้นสุดลง