1 “ห้ามนำโคผู้หรือแกะที่มีตำหนิหรือส่วนพิการใดๆ มาถวายเป็นเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน เพราะเป็นสิ่งพึงรังเกียจแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน2 “ถ้าพบว่าในท่ามกลางท่าน ในเมืองหนึ่งของท่านซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่านนั้น มีชายหรือหญิงคนใดทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน โดยละเมิดพันธสัญญาของพระองค์3 และไปปรนนิบัติพระอื่น และนมัสการพระเหล่านั้นอพย.22:20รวมทั้งดวงอาทิตย์ หรือดวงจันทร์ หรือสิ่งใดที่เป็นบริวารท้องฟ้าซึ่งข้าพเจ้าไม่ได้บัญชาไว้4 และมีการรายงานถึงท่านแล้วและท่านก็ได้ยิน ท่านจงอุตส่าห์สืบสวน และถ้าเป็นความจริงและประจักษ์ว่ามีคนทำสิ่งพึงรังเกียจนั้นในอิสราเอล5 ท่านจงนำชายหรือหญิง ผู้ทำสิ่งชั่วร้ายนั้นออกมาที่ประตูเมือง และท่านจงเอาหินขว้างชายหรือหญิงนั้นเสียให้ตาย6 ผู้ที่ถูกกล่าวโทษถึงตายนั้น ให้มีพยานสองหรือสามปาก จึงให้ปรับโทษถึงตายได้ ห้ามลงโทษใครถึงตายด้วยพยานปากเดียวกดว.35:30; ฉธบ.19:15; มธ.18:16;2 คร.13:1;1 ทธ.5:19; ฮบ.10:287 ในการประหารชีวิตนั้น ให้พวกพยานลงมือก่อน ต่อไปคนทั้งปวงจึงร่วมมือด้วย แล้วท่านจะกำจัดความชั่วเสียจากท่ามกลางท่าน1 คร.5:138 การตัดสินใจด้านกฎหมายของปุโรหิตและผู้พิพากษา “ถ้าคดีใดเกิดขึ้นเป็นเรื่องยากสำหรับท่านที่จะตัดสิน ไม่ว่าจะเป็นคดีฆ่าคนตาย คดีแพ่ง คดีทำร้ายร่างกาย หรือคดีใดๆ ซึ่งโต้แย้งกันในเมืองของท่าน ท่านจงลุกขึ้นพากันไปยังสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงเลือกไว้9 จงไปหาพวกปุโรหิตคนเลวี และไปหาผู้พิพากษาประจำการในสมัยนั้น ท่านจงปรึกษาพวกเขา และพวกเขาจะชี้แจงให้ท่านทราบถึงคำตัดสิน10 แล้วท่านจงทำตามที่พวกเขาชี้แจงแก่ท่าน จากสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์จะทรงเลือกนั้น และท่านจงระวังที่จะทำตามทุกสิ่งซึ่งพวกเขาแนะนำท่าน11 ท่านจงทำตามธรรมบัญญัติซึ่งพวกเขาแนะนำท่าน และทำตามคำตัดสินซึ่งพวกเขาได้สั่งท่าน อย่าหันเหไปจากคำตัดสินซึ่งเขาชี้แจงแก่ท่าน ไม่ว่าทางขวาหรือทางซ้าย12 คนใดขัดขืนไม่ทำตาม คือ ไม่เชื่อฟังปุโรหิตผู้ยืนปรนนิบัติพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านที่นั่น หรือผู้พิพากษาคนนั้นต้องตาย แล้วท่านจะกำจัดความชั่วเสียจากอิสราเอล13 และประชาชนทั้งสิ้นจะได้ยินและยำเกรง และไม่ขัดขืนต่อไปอีก14 ข้อจำกัดเรื่องสิทธิอำนาจของกษัตริย์ “เมื่อท่านมาถึงแผ่นดินที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน และท่านถือกรรมสิทธิ์อาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้น แล้วท่านจะกล่าวว่า ‘เราจะตั้งกษัตริย์ไว้เหนือเราเหมือนประชาชาติทั้งปวงซึ่งอยู่รอบเรา1 ซมอ.8:5’15 ก็จงตั้งผู้ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกไว้ให้เป็นกษัตริย์เหนือท่าน คือตั้งคนหนึ่งจากพวกพี่น้องของท่านให้เป็นกษัตริย์เหนือท่าน ห้ามตั้งคนต่างชาติซึ่งไม่ใช่พี่น้องของท่านให้อยู่เหนือท่าน16 แต่ว่าอย่าให้เขามีม้าเป็นของตนเองมากเกินไป หรือเป็นเหตุให้ประชาชนกลับไปอียิปต์ เพื่อจะมีม้ามากๆ1 พกษ.10:28;2 พศด.1:16; 9:28 เพราะพระยาห์เวห์ได้ตรัสกับพวกท่านแล้วว่า ‘อย่ากลับไปทางนั้นอีกเลย’17 และอย่าให้เขามีภรรยามาก เพื่อจิตใจของเขาจะไม่หันเหไป1 พกษ.11:1-8 และอย่าให้มีเงินมีทองเป็นของตนอย่างมากมาย1 พกษ.10:14-22,27;2 พศด.1:15; 9:2718 “เมื่อเขานั่งบัลลังก์ในราชอาณาจักรก็ให้เขาคัดลอกธรรมบัญญัตินี้ไว้ในหนังสือเพื่อตนเองต่อหน้าพวกปุโรหิตคนเลวี19 ให้มันอยู่กับเขา และให้เขาอ่านตลอดชีวิตของตน เพื่อเขาจะได้เรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา โดยรักษาถ้อยคำทั้งสิ้นในธรรมบัญญัตินี้ และกฎเกณฑ์เหล่านี้และทำตาม20 เพื่อว่าจิตใจของเขาจะไม่ได้ยกขึ้นสูงกว่าพี่น้องของตน และเพื่อเขาเองจะไม่หันเหจากพระบัญญัติไปทางขวาหรือทางซ้าย เพื่อเขาจะได้ปกครองราชอาณาจักรของเขาอยู่ได้นาน ทั้งตนเองและลูกหลานของตนในอิสราเอล