1 ดาบที่ต่อสู้กรุงเยรูซาเล็ม “ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเอาดาบคมเล่มหนึ่งมา และใช้โกนศีรษะและเคราของเจ้าอย่างมีดโกนของช่างตัดผม แล้วเอาตาชั่งน้ำหนักมาแบ่งเส้นผมเหล่านั้น2 เจ้าจงเอาหนึ่งส่วนสามไปเผาไฟที่กลางเมืองในวันที่การล้อมครบถ้วน และเอาอีกหนึ่งส่วนสามมาฟันด้วยดาบไปรอบๆ เมือง อีกหนึ่งส่วนสามนั้นจงปล่อยให้ปลิวกระจายไปตามลม แล้วเราจะชักดาบไล่ตามไป3 แล้วจงเอาเส้นผมพวกนั้นหน่อยหนึ่งมาห่อไว้ในเสื้อคลุมของเจ้า4 และเจ้าจงเอาเส้นผมพวกนั้นมาอีกหน่อยหนึ่ง แล้วโยนเข้าไปในไฟ เจ้าจงเผาเสียด้วยไฟนั้น จะมีไฟจากที่นั่นเข้าไปในพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด”5 พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า “นี่คือเยรูซาเล็ม เราตั้งเธอไว้ท่ามกลางประชาชาติทั้งหลาย และมีหลายประเทศอยู่ล้อมรอบ6 แต่เยรูซาเล็มได้กบฏต่อกฎหมายของเราอย่างชั่วร้ายยิ่งกว่าประชาชาติใดๆ และกบฏต่อกฎเกณฑ์ของเรายิ่งกว่าประเทศที่อยู่ล้อมรอบ คือพวกเขาปฏิเสธกฎหมายของเรา และไม่ดำเนินตามกฎเกณฑ์ของเรา7 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะว่าเจ้าไม่อยู่กับร่องกับรอยยิ่งกว่าประชาชาติที่อยู่รอบๆ เจ้า และพวกเจ้าไม่ได้ดำเนินตามกฎเกณฑ์ หรือทำตามกฎหมายของเรา และไม่ได้ทำตามแม้แต่สำเนาโบราณบางฉบับว่า แต่ได้ทำตามกฎหมายของบรรดาประชาชาติที่อยู่รอบเจ้า8 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เรานี่แหละจะเป็นปฏิปักษ์กับเจ้า เราจะทำการพิพากษาท่ามกลางเจ้าต่อหน้าประชาชาติทั้งหลาย9 และเพราะสิ่งน่าสะอิดสะเอียนทั้งสิ้นของเจ้า เราจะทำกับเจ้าอย่างที่เราไม่เคยทำมาก่อน และเราจะไม่ทำเช่นนั้นอีก10 เพราะฉะนั้น บิดาจะกินบุตรของตนพคค.4:10ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย และบุตรจะกินบิดาของเขา และเราจะทำการพิพากษาเจ้า ใครที่เหลืออยู่ในพวกเจ้า เราจะให้กระจัดกระจายไปตามลมในทุกทิศทาง11 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสว่า เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด เพราะเจ้าได้ทำให้สถานบริสุทธิ์ของเราเป็นมลทินไปด้วยสิ่งน่าขยะแขยงทั้งหมดของเจ้า ทั้งด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียนทั้งหมดของเจ้า เพราะฉะนั้น เราจะลดทอนเจ้าลง ตาของเราจะไม่ปรานี และเราจะไม่กรุณาด้วย12 หนึ่งส่วนสามของพวกเจ้าจะล้มตายเพราะโรคระบาด หรือถูกผลาญด้วยความอดอยากท่ามกลางพวกเจ้า อีกหนึ่งส่วนสามจะล้มตายด้วยดาบอยู่รอบๆ เจ้า และอีกหนึ่งส่วนสามนั้น เราจะให้กระจัดกระจายไปตามลมในทุกทิศทาง และเราจะชักดาบออกไล่ตามเขาทั้งหลายไป13 “เช่นนี้แหละ ความกริ้วของเราจึงระบายออกได้หมด และความโกรธของเราต่อพวกเขาจึงจะสงบ เราจึงจะหายจากความเคืองใจ แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ผู้กล่าวด้วยความหวงแหน เมื่อความโกรธของเราต่อพวกเขาถูกระบายออกหมด14 ยิ่งกว่านั้น เราจะปล่อยให้เจ้าร้างเปล่า และถูกประณามท่ามกลางประชาชาติทั้งหลายที่อยู่ล้อมรอบเจ้าและในสายตาของทุกคนที่ผ่านไป15 แล้วเจ้าจะเป็นที่คนเขาประณามและเย้ยหยัน ทั้งเป็นคำเตือนและเป็นที่เกลียดกลัวของประชาชาติที่อยู่ล้อมรอบเจ้า เมื่อเรานำการพิพากษามาสู่เจ้าด้วยความกริ้ว ด้วยความโกรธ และด้วยการตีสอนอันเกรี้ยวกราดของเรา เราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาเช่นนี้แล้ว16 เมื่อเรายิงลูกธนูแห่งความอดอยากร้ายแรง คือลูกธนูแห่งการทำลายไปท่ามกลางเจ้า ซึ่งเราจะยิงไปทำลายเจ้าทั้งหลาย แล้วเราจะเพิ่มความอดอยากแก่เจ้า และเราจะทำลายอาหารหลักของพวกเจ้าเสีย17 เราจะส่งความอดอยากและสัตว์ป่ามายังเจ้าทั้งหลาย และพวกมันจะเอาลูกหลานของเจ้าไปเสีย โรคระบาดและการหลั่งเลือดจะผ่านตัวเจ้า และเราจะนำดาบมาเหนือเจ้าวว.6:8 เราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาเช่นนี้แล้ว”