1 โยบว่า “ข้าเบื่อชีวิตของข้า” “ข้าเบื่อชีวิตของข้า ข้าจะร้องทุกข์อย่างไม่ยับยั้งข้าจะพูดด้วยใจขมขื่น2 ข้าจะทูลพระเจ้าว่า ขออย่าทรงกล่าวโทษข้าพระองค์ขอให้ข้าพระองค์ทราบว่า ไฉนพระองค์ทรงสู้คดีกับข้าพระองค์3 พระองค์ทรงเห็นดีหรือ ที่จะบีบบังคับที่จะดูหมิ่นผลงานแห่งพระหัตถ์ของพระองค์และโปรดแผนการของคนอธรรม?4 พระองค์ทรงมีพระเนตรอย่างคนหรือ?พระองค์ทรงเห็นอย่างมนุษย์เห็นหรือ?5 วันของพระองค์เหมือนของมนุษย์หรือ?ปีของพระองค์เหมือนของคนเราหรือ?6 พระองค์จึงทรงคอยจับผิดข้าพระองค์และค้นหาบาปของข้าพระองค์7 แม้พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์มิได้เป็นคนอธรรมและไม่มีผู้ใดช่วยกู้ออกจากพระหัตถ์ของพระองค์ได้8 พระหัตถ์ของพระองค์ปั้นและสร้างข้าพระองค์และบัดนี้พระองค์ทรงหันมาทำลายข้าพระองค์ความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน9 ขอทรงระลึกว่าพระองค์ทรงสร้างข้าพระองค์จากดินแล้วจะทรงนำข้าพระองค์กลับเป็นผงคลีดินอีกหรือ?10 พระองค์ทรงเทข้าพระองค์ออกอย่างน้ำนมและทำข้าพระองค์ให้แข็งเหมือนเนยแข็งมิใช่หรือ?11 พระองค์ทรงห่มข้าพระองค์ด้วยหนังและเนื้อทรงสานข้าพระองค์ด้วยกระดูกและเส้นเอ็น12 พระองค์ประทานชีวิตและความรักมั่นคงแก่ข้าพระองค์และทรงเฝ้าระวังชีวิตข้าพระองค์ไว้ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า และความห่วงใยของพระองค์รักษาวิญญาณข้าพระองค์ไว้13 แต่สิ่งต่อไปนี้พระองค์ทรงซ่อนไว้ในพระทัยของพระองค์ข้าพระองค์ทราบว่านี่เป็นพระประสงค์ของพระองค์14 ถ้าข้าพระองค์ทำบาป พระองค์ทรงเฝ้าดูข้าพระองค์อยู่และไม่ทรงปล่อยข้าพระองค์ให้พ้นความผิดของข้าพระองค์15 ถ้าข้าพระองค์ชั่วร้าย วิบัติแก่ข้าพระองค์ถ้าข้าพระองค์ชอบธรรม ข้าพระองค์ก็ยังผงกศีรษะขึ้นไม่ได้เพราะข้าพระองค์เต็มด้วยความอดสูและมองดูความทุกข์ใจของข้าพระองค์16 และถ้าข้าพระองค์จะยกตัวขึ้น พระองค์จะทรงล่าข้าพระองค์อย่างสิงโตและทรงทำการอัศจรรย์สู้ข้าพระองค์อีก17 พระองค์ทรงให้เหล่าพยานของพระองค์ปรักปรำข้าพระองค์อีกและทรงทวีความกริ้วของพระองค์ต่อข้าพระองค์พระองค์ทรงนำกองทัพใหม่ๆ มาสู้ข้าพระองค์18 “ไฉนพระองค์ทรงนำข้าพระองค์ออกมาจากครรภ์มิฉะนั้นข้าพระองค์คงตายก่อนผู้ใดได้เห็นข้าพระองค์19 ประหนึ่งว่าข้าพระองค์มิได้เกิดมาข้าพระองค์คงถูกนำจากครรภ์ไปถึงหลุมศพแล้ว20 วันคืนของข้าพระองค์ก็น้อยมิใช่หรือ?ขอให้ข้าพระองค์อยู่ลำพัง เพื่อข้าพระองค์จะได้ชื่นใจสักหน่อย21 ก่อนที่ข้าพระองค์จะไปยังที่ซึ่งข้าพระองค์ไม่ได้กลับถึงแผ่นดินแห่งความมืดและเงามัจจุราช22 แผ่นดินแห่งความมืดทึบดังตัวความมืดเองเป็นแผ่นดินแห่งเงามัจจุราชและไร้ระเบียบที่ซึ่งความสว่างเป็นเหมือนความมืด”