1 ผู้ช่วยของดาวิดที่ศิกลาก ต่อไปนี้เป็นคนที่มาหาดาวิดที่ศิกลาก ขณะเมื่อท่านถูกขับไล่ไปจากซาอูล บุตรคีช พวกเขาเป็นเหล่านักรบผู้ช่วยในสงคราม2 พวกเขาเป็นนักธนู และเหวี่ยงหินด้วยสลิงและยิงธนูได้ด้วยมือขวาหรือมือซ้าย เป็นคนเบนยามินญาติของซาอูล3 อาหิเยเซอร์เป็นหัวหน้า ถัดไปคือโยอาชบุตรของเชมาอาห์ ชาวกิเบอาห์ และเยซีเอลกับเปเลทบุตรอัสมาเวท เบ-ราคาห์ และเยฮูชาวอานาโธท4 อิชมัยยาห์ชาวกิเบโอน เป็นนักรบในพวกสามสิบคนนั้น และเป็นหัวหน้าเหนือสามสิบคนนั้น เยเรมีย์ ยาฮาซีเอล โยฮานัน โยซาบาดชาวเมืองเกเดราห์5 เอลูซัย เยรีโมท เบอัลยาห์ เชมาริยาห์ เชฟาทิยาห์ ตระกูลฮารูฟ6 เอลคานาห์ อิสซีอาห์ อาซาเรล โยเอเซอร์ ยาโชเบอัม คนโคราห์7 และโยเอลาห์กับเศบาดิยาห์ บุตรของเยโรฮัม ชาวเกโดร์8 มีนักรบกล้าหาญพร้อมทำศึกสงครามจากคนกาดหนีไปหาดาวิด ณ ที่กำบังเข้มแข็งในถิ่นทุรกันดาร พวกเขาชำนาญโล่และหอก หน้าของพวกเขาเหมือนหน้าสิงห์ และพวกเขารวดเร็วเหมือนละมั่งบนภูเขา9 เอเซอร์เป็นหัวหน้า โอบาดีห์ที่สอง เอลีอับที่สาม10 มิชมันนาห์ที่สี่ เยเรมีย์ที่ห้า11 อัททัยที่หก เอลีเอลที่เจ็ด12 โยฮานันที่แปด เอลซาบาดที่เก้า13 เยเรมีย์ที่สิบ มัคบันนัยที่สิบเอ็ด14 คนเหล่านี้มาจากพวกบุตรของกาด เป็นผู้นำในกองทัพ ผู้น้อยก็เป็นนายร้อยผู้ใหญ่ก็เป็นนายพัน15 เหล่านี้เป็นคนที่ข้ามแม่น้ำจอร์แดนในเดือนแรก เมื่อน้ำท่วมฝั่งทั้งสิ้น และทำให้ทุกคนที่อยู่ ณ ลุ่มแม่น้ำแตกหนีไปทางทิศตะวันออก และทิศตะวันตก16 มีบางคนจากเผ่าเบนยามินและยูดาห์มาเฝ้าดาวิด ณ ที่กำบังเข้มแข็ง17 ดาวิดทรงออกไปพบเขา และตรัสกับเขาว่า “ถ้าท่านทั้งหลายมาอย่างสันติเพื่อช่วยข้าพเจ้า จิตใจของข้าพเจ้าจะผูกพันกับท่าน แต่ถ้าเพื่อขายข้าพเจ้าให้แก่บรรดาศัตรูของข้าพเจ้า ทั้งที่ในมือของข้าพเจ้าไม่มีความผิดใดๆ ก็ขอพระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเราทั้งหลายทอดพระเนตร และทรงพิพากษา”18 แล้วพระวิญญาณทรงสวมทับเหนืออามาสัย หัวหน้าของคนทั้งสามสิบนั้น และเขาทูลว่า“ข้าแต่ดาวิด ข้าพระบาททั้งหลายเป็นของฝ่าพระบาทข้าแต่บุตรเจสซี ข้าพระบาทอยู่กับฝ่าพระบาทสวัสดิภาพ สวัสดิภาพ จงมีแก่ฝ่าพระบาทและสวัสดิภาพจงมีแก่ผู้ช่วยของฝ่าพระบาทเพราะว่าพระเจ้าของฝ่าพระบาททรงช่วยฝ่าพระบาท”แล้วดาวิดทรงรับเขาทั้งหลายไว้ และทรงตั้งให้เป็นพวกหัวหน้าในกองปล้น19 บางคนจากเผ่ามนัสเสห์หลบหนีไปเข้าฝ่ายดาวิด เมื่อพระองค์ยกมากับคนฟีลิสเตีย เพื่อทำสงครามกับซาอูล (แต่พวกดาวิดไม่ได้ช่วยคนฟีลิสเตีย เพราะพวกเจ้านายของคนฟีลิสเตียหารือกันและส่งพระองค์กลับไปเสีย บอกว่า “เขาจะหลบหนีไปคืนดีกับซาอูลนายของเขาโดยเอาหัวของเราไปด้วย”)20 ขณะเมื่อพระองค์ไปยังศิกลาก คนมนัสเสห์เหล่านี้หลบหนีไปเฝ้าพระองค์ คืออัดนาห์ โยซาบาด เยดียาเอล มีคาเอล โยซาบาด เอลีฮูและศิลเลธัย บรรดาหัวหน้ากองพันในเผ่ามนัสเสห์21 เขาทั้งหลายช่วยเหลือดาวิดต่อสู้พวกปล้น เพราะเขาทั้งหลายเป็นนักรบกล้าหาญทั้งสิ้นและเป็นผู้บังคับบัญชาในกองทัพ22 ทุกๆ วันมีคนมาเข้าฝ่ายดาวิด เพื่อจะช่วยเหลือพระองค์ จนเป็นกองทัพใหญ่อย่างกองทัพของพระเจ้า23 กองทัพของดาวิดที่เฮโบรน ต่อไปนี้เป็นจำนวนกองทหารพร้อมรบ มาหาดาวิดในเมืองเฮโบรน เพื่อจะคว่ำราชอาณาจักรของซาอูลให้กับพระองค์ ตามพระดำรัสของพระยาห์เวห์24 คนยูดาห์ที่ถือโล่และหอกมี 6,800 คน เป็นทหารพร้อมรบ25 จากคนสิเมโอน มีนักรบกล้าหาญพร้อมทำสงคราม 7,100 คน26 จากคนเลวี 4,600 คน27 เยโฮยาดาเป็นผู้นำของพงศ์พันธุ์อาโรน มีคนมากับท่าน 3,700 คน28 ศาโดกนักรบกล้าหาญหนุ่ม และคนจากตระกูลของเขาเองเป็นผู้บังคับบัญชา 22 คน29 จากคนเบนยามินญาติของซาอูล 3,000 คน ซึ่งแต่ก่อนนี้จำนวนมากจงรักภักดีต่อราชวงศ์ซาอูล30 จากคนเอฟราอิม 20,800 คน เป็นนักรบกล้าหาญผู้มีชื่อเสียงในตระกูลของพวกเขา31 จากคนมนัสเสห์ครึ่งเผ่า 18,000 คน ผู้ซึ่งถูกระบุชื่อไว้ให้มาหาดาวิดเพื่อตั้งดาวิดเป็นกษัตริย์32 จากคนอิสสาคาร์ ผู้รู้เข้าใจกาละ ทราบว่าอิสราเอลควรทำประการใด มีหัวหน้า 200 คน และญาติทั้งหมดของพวกเขาที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของเขาทั้งหลาย33 จากคนเศบูลุน มี 50,000 คนที่เตรียมพร้อมออกรบในสงคราม ด้วยอาวุธสงครามทุกอย่างเพื่อช่วยเหลือ ด้วยใจเดียวกัน34 จากคนนัฟทาลี ผู้บังคับบัญชา 1,000 คน ซึ่งมีคนถือโล่และหอกมาด้วย 37,000 คน35 จากคนดาน มีคนพร้อมทำสงคราม 28,600 คน36 จากคนอาเชอร์ 40,000 คนที่พร้อมออกรบในสงคราม37 และจากฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน จากคนรูเบน และคนกาด และคนมนัสเสห์ครึ่งเผ่า มี 120,000 คน พร้อมอาวุธสงครามทุกอย่าง38 ทหารทั้งสิ้นเหล่านี้ พร้อมที่จะทำศึก มายังเฮโบรน ด้วยเจตนาเต็มเปี่ยมเพื่อตั้งดาวิดให้เป็นพระราชาเหนืออิสราเอลทั้งสิ้น ในทำนองเดียวกันคนอิสราเอลที่เหลืออยู่ ก็เป็นใจเดียวกันที่จะตั้งดาวิดเป็นพระราชา39 เขาทั้งหลายอยู่ที่นั่นกับดาวิด 3 วัน กินและดื่ม เพราะว่าพวกพี่น้องของพวกเขาได้เตรียมไว้ให้เขาทั้งหลาย40 ยิ่งกว่านั้นคนที่อยู่ใกล้เขาทั้งหลาย จนถึงอิสสาคาร์ และเศบูลุน และนัฟทาลีจัดอาหารบรรทุก ลา อูฐ ล่อ และวัว อาหารมากมายที่นำมาเป็น แป้ง ขนมมะเดื่อ ช่อลูกเกด เหล้าองุ่น น้ำมัน วัว และแกะ เพราะว่ามีความชื่นบานในอิสราเอล