1 โยเซฟแสดงตัวให้พี่น้องรู้ โยเซฟอดกลั้นต่อหน้าทุกคนที่ยืนอยู่ต่อหน้าท่านอีกไม่ได้ก็ร้องสั่งว่า “ให้ทุกคนออกไปเสียเถิด” จึงไม่มีใครยืนอยู่ด้วย เมื่อโยเซฟเปิดเผยตนเองให้พี่น้องรู้กจ.7:132 แล้วท่านร้องไห้เสียงดัง จนคนอียิปต์ทั้งหลายได้ยิน และคนในราชสำนักฟาโรห์ได้ยิน3 โยเซฟบอกพวกพี่น้องว่า “ฉันคือโยเซฟ พ่อของฉันยังมีชีวิตอยู่หรือ?” ส่วนพวกพี่น้องไม่รู้ว่าจะตอบอะไร เพราะตกใจกลัวที่อยู่ต่อหน้าท่าน4 โยเซฟจึงบอกพวกพี่ชายว่า “เข้ามาใกล้ฉัน” พวกเขาก็เข้ามาใกล้ แล้วท่านว่า “ฉันคือโยเซฟน้องที่พวกพี่ขายมายังอียิปต์5 แต่เดี๋ยวนี้อย่าเสียใจไปเลย อย่าโกรธตัวเองที่ขายฉันมาที่นี่ เพราะว่าพระเจ้าทรงใช้ฉันให้มาก่อนหน้าพวกพี่ เพื่อจะได้ช่วยชีวิต6 เพราะมีการกันดารอาหารในแผ่นดินสองปีแล้ว ยังอีกห้าปีจะไม่มีการไถนาหรือเก็บเกี่ยวเลย7 พระเจ้าทรงใช้ฉันมาก่อนพวกพี่ เพื่อสงวนคนที่เหลือส่วนหนึ่งบนแผ่นดินไว้ให้พวกพี่ และช่วยชีวิตของพวกพี่ไว้ด้วยการช่วยกู้อันยิ่งใหญ่แปลได้อีกว่า และช่วยคนที่รอดตายเป็นอันมากให้คงชีวิตอยู่เพื่อท่าน8 ฉะนั้น ไม่ใช่พี่เป็นผู้ให้ฉันมาที่นี่ แต่พระเจ้าทรงให้มา พระองค์ทรงให้ฉันเป็นเหมือนดังบิดาฟาโรห์ เป็นเจ้านายในราชวังทั้งสิ้น และเป็นผู้ปกครองแผ่นดินอียิปต์ทั้งหมด9 รีบขึ้นไปหาบิดาฉันและให้พวกพี่บอกท่านว่า ‘โยเซฟลูกของพ่อพูดดังนี้ว่า พระเจ้าทรงให้ลูกเป็นเจ้านายเหนืออียิปต์ทั้งสิ้น ขอลงมาหาลูก อย่าได้ช้า10 พ่อจะได้อาศัยอยู่ในดินแดนโกเชน และพ่อจะได้อยู่ใกล้ลูก ทั้งตัวพ่อกับลูกหลาน และฝูงแพะแกะ ฝูงโค และทรัพย์ทั้งหมดของพ่อ11 ลูกจะเลี้ยงดูพ่อที่นั่น เพราะยังมีการกันดารอาหารอีกห้าปี เพื่อไม่ให้พ่อและครอบครัวของพ่อและทุกคนที่พ่อมีอยู่ยากจนลง’กจ.7:1412 นี่แน่ะ นัยน์ตาของพวกพี่และนัยน์ตาของเบนยามินน้องของฉันได้เห็นว่าเป็นปากของฉันเองที่ได้พูดกับพวกพี่13 พวกพี่จงเล่าให้พ่อฟังถึงยศศักดิ์ทั้งหมดที่ฉันมีอยู่ในอียิปต์ และที่พวกพี่ได้เห็นนั้นทุกประการ พวกพี่จงรีบพาพ่อฉันลงมาที่นี่”14 โยเซฟกอดคอเบนยามินน้องชายแล้วร้องไห้ เบนยามินก็กอดคอโยเซฟร้องไห้เหมือนกัน15 โยเซฟจึงจูบพี่ชายทั้งหมดและร้องไห้ หลังจากนั้นพี่น้องก็พูดคุยกับโยเซฟ16 ข่าวที่ว่า “พี่น้องของโยเซฟมา” ไปถึงราชวังฟาโรห์ ฟาโรห์กับข้าราชการก็พากันยินดี17 ฟาโรห์รับสั่งกับโยเซฟว่า “พูดกับพี่น้องของท่านว่า ‘ทำดังนี้ คือเอาของบรรทุกบนหลังสัตว์กลับไปดินแดนคานาอัน18 พาบิดาและครอบครัวของพวกเจ้ามาหาเรา เราจะประทานของดีที่สุดในแผ่นดินอียิปต์ให้พวกเจ้า พวกเจ้าจะได้รับประทานผลอันอุดมบริบูรณ์ของดินแดนนี้’19 ส่วนท่านให้รับคำสั่งด้วยว่า ‘ทำดังนี้ เอารถจากดินแดนอียิปต์ไปรับเด็กเล็กๆ และภรรยาของพวกเจ้ากับนำบิดามา20 อย่าเสียดายทรัพย์สมบัติเลย เพราะของดีที่สุดทั่วประเทศอียิปต์เป็นของพวกเจ้าแล้ว’ ”21 บรรดาบุตรของอิสราเอลก็ทำตาม โยเซฟจัดรถให้พวกเขาตามรับสั่งของฟาโรห์ พร้อมกับให้เสบียงไว้รับประทานตามทาง22 โยเซฟให้เสื้อคนละชุด แต่ให้เงินแก่เบนยามิน 300 แผ่นกับเสื้อห้าชุด23 โยเซฟฝากของต่อไปนี้ให้บิดา คือลาสิบตัวบรรทุกของดีที่สุดในประเทศอียิปต์ และลาตัวเมียอีกสิบตัวบรรทุกข้าว ขนมปัง และเสบียงอาหารสำหรับให้บิดารับประทานตามทาง24 แล้วโยเซฟก็ส่งพี่น้องไป เมื่อพวกเขาจะจากไป โยเซฟสั่งพวกเขาว่า “อย่าทะเลาะกันตามทาง”25 พวกพี่น้องก็พากันออกจากอียิปต์ ไปดินแดนคานาอันไปหายาโคบบิดา26 บอกบิดาว่า “โยเซฟยังมีชีวิตอยู่ เป็นผู้ครอบครองดินแดนอียิปต์ทั้งหมด” แต่ยาโคบงงงันเพราะไม่เชื่อพวกเขา27 พวกเขาจึงเล่าถ้อยคำทั้งหมดของโยเซฟที่พูดกับพวกเขา เมื่อยาโคบเห็นรถที่โยเซฟส่งมารับท่าน จิตใจของยาโคบบิดาของพวกเขาก็ฟื้นแช่มชื่นขึ้น28 อิสราเอลจึงว่า “พ่ออิ่มใจแล้ว โยเซฟลูกพ่อยังมีชีวิตอยู่ พ่อจะไปเห็นลูกก่อนพ่อตาย”