1 บทคร่ำครวญเพื่อสะมาเรียและเยรูซาเล็ม พระวจนะของพระเจ้าที่มาถึงมีคาห์ชาวเมืองโมเรเชท ในรัชกาลโยธาม 2 พกษ. 15:32-38;2 พศด. 27:1-7 อาหัส 2 พกษ. 16:1-20;2 พศด. 28:1-27 และเฮเซคียาห์ 2 พกษ. 18:1-20:21;2 พศด. 29:1-32:33 กษัตริย์แห่งประเทศยูดาห์ ซึ่งท่านได้เห็นเกี่ยวกับสะมาเรียและเยรูซาเล็ม2 ชนชาติทั้งหลายเอ๋ย ทุกคนจงฟังโอ พิภพเอ๋ย และสารพัดที่อยู่ในนั้นจงฟังและให้พระเจ้าเป็นพยานกล่าวโทษท่านคือพระเจ้าจากพระวิหารบริสุทธิ์ของพระองค์3 เพราะ ดูเถิด พระเจ้าเสด็จออกจากสถานของพระองค์และจะเสด็จลงมาทรงเหยียบย่ำที่สูงของพิภพ4 ภูเขาจะละลายไปภายใต้พระองค์และหุบเขาจะถูกผ่าเหมือนขี้ผึ้งหน้าไฟเหมือนน้ำที่เทลงมาตามที่ชัน5 เหตุการณ์ทั้งปวงเหล่านี้บังเกิดขึ้นเพราะการทรยศของยาโคบและเพราะความบาปของพงศ์พันธุ์อิสราเอลการทรยศของยาโคบนั้นมาจากไหนสะมาเรียมิใช่หรือบาปแห่งพงศ์พันธุ์ของยูดาห์มาจากไหนเยรูซาเล็มมิใช่หรือ6 เหตุฉะนั้นเราจะกระทำสะมาเรียให้เป็นกองสิ่งปรักหักพังอยู่ในที่โล่งเป็นที่สำหรับทำสวนองุ่นเราจะเทก้อนหินที่ใช้สร้างเมืองนั้นลงที่หุบเขาจะให้เห็นรากฐานของเมือง7 รูปเคารพทั้งสิ้นของเมืองนั้นจะถูกทุบเป็นชิ้นๆเครื่องถวายของเมืองนั้นจะถูกเผาเสียด้วยไฟและรูปเคารพทั้งสิ้นของเมืองนั้น จะถูกทิ้งร้างเพราะเมืองนั้นรวบรวมรูปเคารพเหล่านี้มาโดยสินจ้างของการแพศยาและมันจะกลับเป็นสินจ้างของการแพศยา8 เพราะเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงโอดครวญและร่ำไห้ข้าพเจ้าจะเปลือยกายเปลือยเท้าไปไหนๆเสียงโอดครวญของข้าพเจ้าจะให้เหมือนเสียงหมาป่าและเสียงครวญครางเหมือนนกกระจอกเทศ9 เพราะว่ารอยแผลของเมืองนั้นรักษาไม่หายและได้ลามมาถึงยูดาห์ได้มาถึงกระทั่งประตูเมืองแห่งประชากรของเราคือถึงเยรูซาเล็ม10 อย่าบอกเรื่องนี้ในเมืองกัทอย่าร้องไห้ไปเลยจงเกลือกกลิ้งตัวอยู่ในฝุ่นในเมืองเบธเลอัฟราห์11 ชาวเมืองชาฟีร์เอ๋ยจงผ่านไปตามทางของเจ้าด้วยตัวเปลือยเปล่าและอับอายชาวเมืองศานันไม่ได้ออกมาการร่ำไห้ของเบธเอเซลจะเอาสถานที่ตั้งของมันไปเสียจากเจ้า12 เพราะว่าชาวมาโรทคอยการช่วยกู้อยู่ด้วยความร้อนใจเพราะภัยพิบัติได้ลงมาจากพระเจ้าถึงประตูเมืองเยรูซาเล็ม13 ชาวเมืองลาคีชเอ๋ยจงเทียมม้าเข้ากับรถรบเจ้าเริ่มสร้างบาปกรรมให้แก่บุตรีของศิโยนเพราะได้พบการทรยศของอิสราเอลในเจ้า14 เพราะฉะนั้น เจ้าจะต้องมอบของไว้อาลัยให้แก่โมเรเชท-กัทบรรดาเรือนของอัคซีบจะเป็นสิ่งอสัตย์แก่บรรดากษัตริย์อิสราเอล15 ชาวเมืองมาเรชาห์เอ๋ยเราจะนำผู้ชนะมาเหนือเจ้าอีกศักดิ์ศรีของอิสราเอลจะมายังอดุลลัม16 จงกล้อนผมและโกนหนวดโกนเคราเสียเพื่อไว้ทุกข์ให้แก่ลูกรักที่พอใจของเจ้าจงทำตัวให้ล้านมากขึ้นเหมือนนกแร้งเพราะเขาทั้งหลายจะจากเจ้าไปเป็นเชลย