1 การที่พระเจ้าจะทรงตัดสินลงโทษประชาชาติ “เพราะ ดูเถิด ในวันเหล่านั้นและในเวลานั้น เมื่อเราให้ยูดาห์และเยรูซาเล็มกลับสู่สภาพเดิม2 เราจะรวบรวมบรรดาประชาชาติทั้งสิ้น และนำเขาลงมาที่หุบเขาเยโฮชาฟัท และเราจะเข้าสู่การพิพากษากับเขา ที่นั่นด้วยเรื่องประชากรของเรา คืออิสราเอลมรดกของเรา เพราะว่าเขาได้กระจายชนชาติของเรา ไปท่ามกลางประชาชาติ และได้แบ่งแผ่นดินของเรา3 และได้จับฉลากเอาประชากรของเรา และให้เด็กผู้ชายเป็นข้าของหญิงโสเภณี และขายเด็กผู้หญิงไปซื้อเหล้าองุ่นและดื่ม4 “โอ ไทระและไซดอน อสย. 23:1-18; อสค. 26:1-28:26; อมส. 1:9-10; ศคย. 9:1-4; มธ. 11:21-22; ลก. 10:13-14 และประเทศฟีลิสเตีย อสย. 14:29-31; ยรม. 47:1-7; อสค. 25:15-17; อมส. 1:6-8; ศฟย. 2:4-7; ศคย. 9:5-7 ทุกแคว้นเอ๋ย เจ้าจะเอาอะไรกับเรา เจ้าจะแก้แค้นเราหรือ ถ้าเจ้าสนองเราอยู่ เราจะตอบสนองการกระทำของเจ้า เหนือศีรษะของเจ้าอย่างฉับพลันและอย่างรวดเร็ว5 เพราะเจ้าได้เอาเงินของเราและทองคำของเราไป และเอาทรัพย์สมบัติมั่งคั่งของเราไปยังบรรดา วิหาร หรือ ราชวัง ของเจ้า6 เจ้าได้ขายประชาชนยูดาห์และ เยรูซาเล็มให้แก่พวกกรีก ถอนเขาไปไกลจากแดนเมืองของเขา7 ดูเถิด เราจะกระตุ้นเขาจากสถานที่ซึ่งเจ้าขายเขาไปนั้น เราจะตอบสนองการกระทำของเจ้าบนศีรษะของเจ้าเอง8 เราจะขายบุตรชายและบุตรหญิงของ เจ้าไว้ในมือของคนยูดาห์ และเขาทั้งหลายจะขายต่อไปยังคนเสบา แก่ประชาชาติหนึ่งที่อยู่ห่างไกลออกไป เพราะว่าพระเจ้าลั่นพระวาจาแล้ว”9 จงประกาศข้อความต่อไปนี้ให้นานาประชาชาติทราบว่าจงเตรียมทำการรบจงปลุกใจชายฉกรรจ์ทั้งหลายให้พลรบทั้งสิ้นเข้ามาใกล้ให้เขาขึ้นมาเถิด10 จงตีผาลไถนาของเจ้าให้เป็นดาบและตีขอลิดของเจ้าให้เป็นทวน อสย. 2:4; มคา. 4:3ให้คนอ่อนแอพูดว่า “ฉันเป็นนักรบ”11 บรรดาประชาชาติทั้งสิ้นที่อยู่ล้อมรอบเอ๋ยจงรีบมาเถิดจงเรียกประชุมกันที่นั่นข้าแต่พระเจ้า ขอทรงนำนักรบของพระองค์ลงมา12 ให้บรรดาประชาชาติตื่นตัวและขึ้นมายังหุบเขาเยโฮชาฟัทเพราะที่นั่นเราจะนั่งพิพากษาบรรดาประชาชาติทั้งสิ้นที่อยู่ล้อมรอบ13 จงเอาเคียวเกี่ยวเถิดเพราะถึงฤดูเกี่ยวแล้ว วว. 14:14-16เข้าไปซิ ย่ำเลยเพราะบ่อย่ำองุ่นกำลังเต็ม วว. 14:19-20; 19:15บ่อเก็บน้ำองุ่นล้นแล้วเพราะว่าความอธรรมของเขาทั้งหลายมากมายนัก14 มวลชน มวลชนในหุบเขาแห่งการพิพากษาเพราะวันแห่งพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้วในหุบเขาแห่งการพิพากษา15 ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ก็มืดไปดวงดาวก็อับแสง16 การช่วยกู้ยูดาห์ พระเจ้าทรงเปล่งพระสิงหนาทจากศิโยนทรงเปล่งพระสุรเสียงขององค์จากเยรูซาเล็ม อมส. 1:2และฟ้าสวรรค์กับพิภพก็หวั่นไหวแต่พระเจ้าทรงเป็นที่ลี้ภัยแห่งประชากรของพระองค์เป็นที่กำบังเข้มแข็งของอิสราเอล17 “ดังนั้น เจ้าทั้งหลายจะได้รู้ว่า เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าผู้ประทับในศิโยน ภูเขาบริสุทธิ์ของเราเยรูซาเล็มจะเป็นเมืองบริสุทธิ์จะไม่มีคนต่างด้าวผ่านเมืองนั้นไปอีกเลย18 “และอยู่มาในวันนั้นจะมีน้ำองุ่นหยดจากภูเขาและมีน้ำนมไหลมาจากเนินเขาและห้วยทั้งสิ้นของยูดาห์จะมีน้ำไหลและน้ำพุจะมาจากพระนิเวศของพระเจ้าและรดหุบเขาชิทธีม19 “อียิปต์จะกลายเป็นที่ร้างและเอโดมจะกลายเป็นถิ่นทุรกันดารร้างเหตุความทารุณที่กระทำแก่ชนชาติยูดาห์เพราะว่าเขากระทำให้โลหิตที่ชอบธรรมตกในแผ่นดินของเขา20 แต่ยูดาห์จะมีคนอาศัยอยู่เป็นนิตย์และเยรูซาเล็มจะมีผู้อาศัยอยู่ทุกชั่วชาติพันธุ์21 เราจะแก้แค้นเรื่องที่เขาทั้งหลายตายเราจะไม่ชำระสะสางผู้กระทำความผิดเพราะพระเจ้าทรงสถิตในศิโยน”