1 ดาวิดทรงนับอิสราเอลและยูดาห์ ( 2 ซมอ. 24:1-25 )ซาตานได้ยืนขึ้นต่อสู้อิสราเอล และดลพระทัยให้ดาวิดนับจำนวนอิสราเอล2 ดาวิดจึงตรัสกับโยอาบและผู้บังคับบัญชากองทัพว่า “จงไปนับอิสราเอลตั้งแต่เมืองเบเออร์เชบาถึงเมืองดาน แล้วนำรายงานมาให้เรา เพื่อจะได้ทราบจำนวนรวมของเขาทั้งหลาย”3 แต่โยอาบทูลว่า “ขอพระเจ้าทรงเพิ่มประชากรของพระองค์ อีกร้อยเท่าของที่มีอยู่แล้ว ข้าแต่พระราชาเจ้านายของข้าพระบาท แต่ประชาชนนี้ทั้งสิ้นเป็นผู้รับใช้ของ เจ้านายของข้าพระบาทมิใช่หรือ ไฉนเจ้านายของข้าพระบาทจึงรับสั่งเช่นนี้ ไฉนพระองค์จึงทรงนำกรรมชั่วมาสู่อิสราเอล”4 แต่โยอาบขัดรับสั่งมิได้จึงจากไป และไปตลอดคนอิสราเอลทั้งสิ้น และกลับมายังเยรูซาเล็ม5 และโยอาบถวายจำนวนประชาชนที่นับได้แก่ดาวิด ในอิสราเอลทั้งสิ้นมีหนึ่งล้านหนึ่งแสนคนที่ชักดาบ และในยูดาห์มีสี่แสนเจ็ดหมื่นคนที่ชักดาบ6 แต่ในการนับนั้นท่านมิได้รวมเลวีและเบนยามิน เพราะว่าพระบัญชาของพระราชาเป็นที่น่าเกลียดแก่โยอาบ7 แต่พระเจ้าไม่ทรงพอพระทัยในเรื่องนี้ และพระองค์ทรงลงโทษอิสราเอล8 และดาวิดทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์ได้ทำบาปใหญ่ยิ่งในการที่ข้าพระองค์ ได้กระทำสิ่งนี้ ข้าแต่พระองค์ ขอทรงให้อภัยความบาปชั่วของผู้รับใช้ของพระองค์ เพราะข้าพระองค์ได้กระทำการอย่างโง่เขลามาก”9 และพระเจ้าตรัสกับกาดผู้ทำนายของดาวิดว่า10 “จงไปบอกดาวิดว่า ‘พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราเสนอเจ้าสามประการจงเลือกเอาประการหนึ่ง เพื่อเราจะได้กระทำให้แก่เจ้า’ ”11 กาดจึงเข้าเฝ้าดาวิดและกราบทูลพระองค์ว่า “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงเลือกเอาตามที่เจ้าพอใจ12 คือกันดารอาหารสามปี หรือการล้างผลาญโดยศัตรูของเจ้าสามเดือนขณะที่ดาบของศัตรูจะขับเจ้าทัน หรือดาบของพระเจ้าสามวันคือโรคระบาดบนแผ่นดิน และทูตของพระเจ้าทำลายทั่วไปในดินแดนทั้งสิ้น ของอิสราเอล บัดนี้ขอทรงพิจารณาดูว่าจะให้ข้าพระบาทกราบทูล พระองค์ผู้ทรงใช้ข้าพระบาทมาว่าประการใด”13 แล้วดาวิดตรัสกับกาดว่า “เรามีความกระวนกระวายมาก ขอให้เราตกเข้าไปอยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้า เพราะพระกรุณาคุณของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก แต่ขอ อย่าให้เราตกเข้าไปในมือของมนุษย์เลย”14 ดังนั้นพระเจ้าทรงให้โรคระบาดเกิดขึ้นในอิสราเอล และคนอิสราเอลได้ล้มตายเจ็ดหมื่นคน15 และพระเจ้าทรงใช้ทูตสวรรค์ไปยัง เยรูซาเล็มเพื่อจะทำลายเสีย แต่เมื่อท่านจะลงมือทำลาย พระเจ้าทรงเห็นและพระองค์ทรงกลับพระทัยในเหตุร้ายนั้น และพระองค์ตรัสกับทูตผู้ทำลายนั้นว่า “พอแล้ว ยับยั้งมือของเจ้าได้” ส่วนทูตของพระเจ้าก็กำลังยืนอยู่ที่ลานนวดข้าว ของโอรนันคนเยบุส16 และดาวิดแหงนพระพักตร์ทรงเห็นทูตของพระเจ้า ยืนระหว่างแผ่นดินโลกและฟ้าสวรรค์ และในมือถือดาบที่ชักออกเหนือเยรูซาเล็ม แล้วดาวิดและพวกผู้ใหญ่สวมผ้ากระสอบซบหน้าลง17 และดาวิดทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์มิใช่หรือที่บัญชาให้นับประชาชน ข้าพระองค์เป็นผู้ได้กระทำบาป และได้กระทำความชั่วร้ายยิ่งนัก แต่บรรดาแกะเหล่านี้เขาได้กระทำอะไร ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระหัตถ์ของพระองค์อยู่เหนือข้าพระองค์ และพงศ์พันธุ์ของข้าพระองค์ แต่ขออย่าให้โรคร้ายนั้นอยู่เหนือประชากรของพระองค์”18 แล้วทูตของพระเจ้าได้บัญชาให้กาดทูลดาวิดว่า ให้ดาวิดขึ้นไปสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระเจ้าที่ลาน นวดข้าวของโอรนันคนเยบุส19 ดาวิดจึงเสด็จขึ้นไปตามคำของกาด ซึ่งท่านได้กราบทูลในพระนามของพระเจ้า20 ฝ่ายโอรนันกำลังนวดข้าวสาลีอยู่ ท่านหันมาเห็นทูตสวรรค์ บุตรชายสี่คนของท่านที่อยู่กับท่านก็ซ่อนตัวเสีย21 เมื่อดาวิดเสด็จมายังโอรนัน โอรนันมองเห็นดาวิด และออกไปจากลานนวดข้าว ถวายบังคมดาวิดด้วยซบหน้า ลงถึงดิน22 และดาวิดตรัสกับโอรนันว่า “จงให้ที่ลานนวดข้าวแก่เราเถิด เพื่อเราจะสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระเจ้าบนนั้น จงให้แก่เราตามราคาเต็ม เพื่อว่าภัยพิบัตินั้น จะได้ระงับเสียจากประชาชน”23 แล้วโอรนันกราบทูลดาวิดว่า “ขอทรงรับไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ และขอพระราชาเจ้านาย ของข้าพระบาทกระทำสิ่งที่พระองค์ทรงเห็นชอบเถิด นี่พ่ะย่ะค่ะ ข้าพระบาทขอถวายโคสำหรับเครื่องเผาบูชา และถวายเลื่อนนวดข้าวให้เป็นฟืน แล้วข้าวสาลีเป็นธัญญบูชา ข้าพระบาทขอถวายหมด”24 แต่กษัตริย์ดาวิดตรัสกับโอรนันว่า “หามิได้ แต่เราจะซื้อเอาตามราคาเต็ม เราจะไม่เอาของของเจ้าถวายพระเจ้า หรือถวายสิ่งที่เรามิได้เสียค่าเป็นเครื่องเผาบูชา”25 ดาวิดจึงทรงชำระให้โอรนันเป็นทองคำน้ำหนัก หกร้อยเชเขลเพื่อที่นั้น26 ดาวิดก็ทรงสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระเจ้าที่นั่น และทรงถวายเครื่องเผาบูชาและเครื่องศานติบูชา และกราบทูลออกพระนามพระเยโฮวาห์ และพระเจ้าทรงตอบพระองค์ด้วยไฟจาก สวรรค์บนแท่นเครื่องเผาบูชา27 แล้วพระเจ้าก็ทรงบัญชาทูตสวรรค์ และท่านก็เอาดาบใส่ฝักเสีย28 สถานที่ตั้งพระวิหาร ครั้งนั้น เมื่อดาวิดทรงเห็นว่าพระเจ้าทรง ตอบพระองค์ที่ลานนวดข้าวของโอรนันคนเยบุส พระองค์ก็ทรงถวายสัตวบูชาที่นั่น29 เพราะพลับพลาของพระเจ้าซึ่งโมเสสได้สร้างขึ้น ในถิ่นทุรกันดาร และแท่นเครื่องเผาบูชา ในเวลานั้นอยู่ในปูชนียสถานสูงที่กิเบโอน30 แต่ดาวิดจะไปทูลถามพระเจ้าที่นั่นไม่ได้ เพราะพระองค์ทรงกลัวดาบของเทวทูตของพระเจ้า