1 ကိ ရ ယတ် ရာ ရိမ် မြို့ သား တို့ သည် လာ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ကို ဆောင် သွား သ ဖြင့်၊ တောင် ပေါ် မှာ ရှိ သော အ မိ န ဒပ် အိမ် ၌ ထား ၍ သေတ္တာ တော် ကို စောင့် စေ ခြင်း ငှါ၊ သူ ၏ သား ဧ လာ ဇာ ကို သန့် ရှင်း စေ ကြ ၏။2 သေတ္တာ တော် သည် အ နှစ် နှစ် ဆယ် ပတ် လုံး ကြာ မြင့် စွာ ကိ ရ ယတ် ယာ ရိမ် မြို့ ၌ ရှိ စဉ် အ ခါ၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အောက် မေ့ ၍ မြည် တမ်း ကြ ၏။3 တ ဖန် ရှ မွေ လ က၊ သင် တို့ သည် အ ခြား တ ပါး သော ဘု ရား တည်း ဟူ သော ဗာ လ ဘု ရား၊ အာ ရှ တ ရက် ဘု ရား တို့ ကို ပယ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဘို့ သင် တို့ စိတ် နှ လုံး ကို ပြင် ဆင် လျက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် သို့ စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ ပြန် လာ သ ဖြင့်၊ ထို ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု ကြ လျှင်၊ ဖိ လိတ္တိ လူ တို့ လက် မှ ကယ် တင် တော် မူ မည် ဟု ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ အား ဆုံး မ သည် အ တိုင်း၊4 ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် ဗာ လ ဘု ရား၊ အာ ရှ တ ရက် ဘု ရား တို့ ကို ပယ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု ကြ ၏။5 ရှ မွေ လ က လည်း ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ ကို မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ စု ဝေး ကြ လော့။ သင် တို့ အ ဘို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ငါ ဆု တောင်း မည် ဟု မှာ ခဲ့ သည် အ တိုင်း၊6 သူ တို့ သည် မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ စည်း ဝေး သ ဖြင့်၊ ရေ ကို ခပ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ သွန်း လောင်း ခြင်း၊ အ စာ ရှောင် ခြင်း အ ကျင့် တို့ ကို ကျင့် လျက်၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပြစ် မှား ပါ ပြီ ဟု ဝန် ခံ ကြ ၏။ ရှ မွေ လ သည် မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တ ရား မှု တို့ ကို စစ် ကြော စီ ရင် လေ ၏။7 ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ စည်း ဝေး ကြောင်း ကို ဖိ လိတ္တိ လူ တို့ သည် ကြား လျှင်၊ ဖိ လိတ္တိ မင်း တို့ သည် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ရှိ ရာ သို့ စစ် ချီ ကြ ၏။ ထို သိ တင်း ကို ဣ သ ရေ လ လူ တို့ သည် ကြား လျှင်၊ ဖိ လိတ္တိ လူ တို့ ကို ကြောက် ၍၊8 ရှ မွေ လ အား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ဖိ လိတ္တိ လူ တို့ လက် မှ ကယ် တင် တော် မူ မည် အ ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ဘို့ အ စဉ် မ ပြတ် ဆု တောင်း ပါ လော့ ဟု ဆို ကြ ၏။9 ရှ မွေ လ သည် လည်း နို့ စို့ သိုး သ ငယ် ကို ယူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား တ ကောင် လုံး ကို မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ပူ ဇော် လျက်၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အ ဘို့ ဆု တောင်း ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နား ထောင် တော် မူ ၏။10 ရှ မွေ လ သည် မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ကို ပူ ဇော် စဉ် အ ခါ၊ ဖိ လိတ္တိ လူ တို့ သည် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ကို တိုက် ခြင်း ငှါ ချဉ်း လာ ကြ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း၊ ထို နေ့ ၌ ဖိ လိတ္တိ လူ တို့ အ ပေါ် မှာ ပြင်း စွာ မိုဃ်း ချုန်း စေ ၍၊ သူ တို့ တပ် ကို ဖျက် တော် မူ သ ဖြင့်၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ရှေ့ မှာ ရှုံး ကြ ၏။11 ဣ သ ရေ လ လူ တို့ သည် မိ ဇ ပါ မြို့ မှ ထွက် ၍ ဖိ လိတ္တိ လူ တို့ ကို လုပ် ကြံ လျက်၊ ဗက် ကာ မြို့ တိုင် အောင် လိုက် ကြ ၏။12 ထို အ ခါ ရှ မွေ လ သည် ကျောက် ကို ယူ ၍ မိ ဇ ပါ မြို့ နှင့် ရှင် မြို့ စပ် ကြား မှာ ထူ ထောင် သ ဖြင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို ယ ခု တိုင် အောင် မ စ တော် မူ ပြီ ဟု ဆို လျက်၊ ထို ကျောက် ကို ဧ ဗ နေ ဇာ အ မည် ဖြင့် မှည့် လေ ၏။13 ထို သို့ ဖိ လိတ္တိ လူ တို့ သည် ရှုံး သ ဖြင့်၊ နောက် တ ဖန် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး နေ ရာ အ ရပ် သို့ မ လာ ကြ။ ရှ မွေ လ လက် ထက် ကာ လ ပတ် လုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် ဖိ လိတ္တိ လူ တို့ ကို ဆီး တား တော် မူ ၏။14 ဖိ လိတ္တိ လူ တို့ သည် သိမ်း ယူ သော ဣ သ ရေ လ မြို့ ရွာ တို့ ကို ဧ ကြုန် မြို့ မှ စ ၍ ဂါ သ မြို့ တိုင် အောင် ပြန် ပေး ရ ကြ ၏။ မြို့ နယ် တို့ ကို လည်း ဣ သ ရေ လ လူ တို့ သည် ဖိ လိတ္တိ လူ တို့ လက် မှ နှုတ် ယူ ကြ ၏။ ဣ သ ရေ လ လူ နှင့် အာ မော ရိ လူ တို့ သည် လည်း စစ် မ ရှိ အ သင့် အ တင့် နေ ကြ ၏။15 ရှ မွေ လ သည် တ သက် လုံး ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ကို အုပ် စိုး လေ ၏။16 ဗေ သ လ မြို့၊ ဂိ လ ဂါ လ မြို့၊ မိ ဇ ပါ မြို့ တို့ ကို နှစ် တိုင်း လှည့် ပတ် ၍ အ ရပ် ရပ် တွင် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ၌ စီ ရင် ရန် အ မှု တို့ ကို စစ် ကြော စီ ရင် လေ့ ရှိ ၏။17 ပြန် လာ သော အ ခါ၊ မိ မိ အိမ် ရှိ သော ရာ မ မြို့ သို့ ပြန် လာ ၍ ထို မြို့ မှာ လည်း ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ၌ စီ ရင် ရန် အ မှု တို့ ကို စစ် ကြော စီ ရင် လျက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဘို့ ယဇ် ပလ္လင် ကို တည် လျက် နေ လေ ၏။