1 ထို ရုန်း ရင်း ခတ် သော အ မှု ငြိမ်း သော အ ခါ၊ ပေါ လု သည်၊ တ ပည့် တော် တို့ ကို ခေါ် ၍ နှုတ် ဆက် ပြီး မှ မာ ကေ ဒေါ နိ ပြည် သို့ သွား လေ ၏။2 ထို အ ရပ် များ ကို ရှောက် သွား ၍ တ ပည့် တော် တို့ ကို စ ကား များ နှင့် ဆုံး မ ပြီး မှ ဟေ လ သ ပြည် သို့ ရောက် လာ ၏။3 သုံး လ နေ ပြီး လျှင် ပင် လယ် ကို ကူး ၍ ရှု ရိ ပြည် သို့ သွား မည် ပြု သော်၊ ယု ဒ လူ တို့ သည် မ ကောင်း သော အ ကြံ ကို ကြံ သော ကြောင့်၊ မာ ကေ ဒေါ နိ ပြည် လမ်း ဖြင့် ပြန် မည် ဟု အ ကြံ ရှိ ပြန် ၏။4 ပေါ လု နှင့် အ တူ အာ ရှိ ပြည် သို့ လိုက် သော သူ ဟူ မူ ကား၊ ဗေ ရိ မြို့ သား ဖြစ် သော ပု ရု ၏ သား သော ပ တ ရု၊ သက် သာ လော နိတ် မြို့ သား အာ ရိတ္တာ ခု နှင့် သေ ကုန္ဒု၊ ဒေ ရ ဗေ မြို့ သား ဂါ ယု၊ လုတ္တ ရ မြို့ သား တိ မော သေ၊ အာ ရှိ ပြည် သား တု ခိတ် နှင့် တ ရော ဖိမ် တည်း။5 ဤ သူ တို့ သည် ငါ တို့ အ ရင် သွား ၍ တ ရော မြို့ ၌ ငံ့ လင့် လျက် နေ ကြ ၏။6 အ ဇု မ ပွဲ နေ့ ရက် လွန် ပြီး မှ ငါ တို့ သည် ဖိ လိပ္ပိ မြို့ မှ သင်္ဘော နှင့် လွှင့် ၍ ငါး ရက် အ တွင်း တွင် သူ တို့ ရှိ ရာ တ ရော မြို့ သို့ ရောက် ၍ ခု နစ် ရက် နေ ကြ ၏။7 ခု နစ် ရက် တွင် ပ ဌ မ နေ့ ရက် ၌ မုန့် ကို ဖဲ့ ခြင်း ငှါ စည်း ဝေး ကြ သော အ ခါ၊ ပေါ လု သည် နက် ဖြန် နေ့ ၌ ထွက် သွား မည် ဖြစ် ၍၊ သန်း ခေါင် တိုင် အောင် ဟော ပြော လျက် နေ လေ ၏။8 စည်း ဝေး ရာ အ ထက် ခန်း ၌ မီး ခွက် များ ရှိ ၏။9 ဥ တု ခု အ မည် ရှိ သော လု လင် တ ယောက် သည် ပြ တင်း ပေါက် နား မှာ ထိုင် ၍ အိပ် ပျော် ကျူး လွန် လျက် နေ ၏။ ပေါ လု သည် ကြာ မြင့် စွာ ဟော ပြော သည် တွင်၊ ထို သူ သည် အိပ် ပျော် လျက် အိမ် သုံး ဆင့် အ ထက် မှ အောက် သို့ လျော့ ကျ ၍ သေ သည် ကို သူ တို့ သည် ချီ ကြွ ကြ ၏။10 ပေါ လု သည် လည်း အောက် သို့ ဆင်း ၍ သူ ၏ အ ပေါ် သို့ ကိုယ် ကို လှဲ လျက် ဖက် ယမ်း ပြီး မှ၊ အုတ် အုတ် သဲ သဲ မ ပြု ကြ နှင့်။ သူ သည် အ သက် ရှိ ၏ ဟု ဆို ၍ တက် ပြန် လေ ၏။11 မုန့် ကို ဖဲ့ ၍ စား ကြ သည် နှင့် မိုဃ်း လင်း သည် တိုင် အောင် ကြာ မြင့် စွာ စ ကား ပြော ပြီး မှ ထွက် သွား ၏။12 အ သက် ရှင် လျက် ရှိ သော ထို လု လင် ကို ဆောင် ယူ ခဲ့ ၍၊ အ လွန် သက် သာ ခြင်း ရှိ ကြ ၏။13 ငါ တို့ သည် ပေါ လု အ ရင် သင်္ဘော သို့ သွား ၍၊ အဿု မြို့ ၌ သူ့ ကို ခံ ယူ မည် အ ကြံ နှင့် ထို မြို့ သို့ လွှင့် ကြ ၏။ ပေါ လု သည် ထို မြို့ သို့ ကုန်း ကြောင်း သွား မည် အ ကြံ ရှိ ၍ ထို သို့ စီ ရင် လေ ၏။14 အဿု မြို့ ၌ သူ သည် ငါ တို့ နှင့် တွေ့ မိ လျှင်၊ သူ့ ကို ခံ ယူ ၍ မိ တု လင် မြို့ သို့ သွား ကြ ၏။15 ထို မြို့ မှ လွှင့် ပြန် လျှင် နက် ဖြန် နေ့ ၌ ခိ အု ကျွန်း နား မှာ ရှောက် သွား ၍ နောက် တ နေ့ ၌ သာ မု ကျွန်း သို့ ရောက် သ ဖြင့်၊ တ ရော ဂု လိ အ ငူ စွန်း ၌ နေ ကြ ၏။ နောက် တ နေ့ ၌ လည်း မိ လက် မြို့ သို့ ရောက် ကြ ၏။16 ပေါ လု သည် ပင် တေ ကုတ္တေ ပွဲ နေ့ မ လွန် မှီ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ ရောက် နိုင် လျှင် ရောက် ခြင်း ငှါ ကြိုး စား သည် ဖြစ် ၍ အာ ရှိ ပြည် ၌ တာ ရှည် စွာ မ နေ လို သ ဖြင့် ဧ ဖက် မြို့ မှာ မ ဆိုက် ဘဲ လွှင့် သွား မည် ဟု စိတ် ပြဋ္ဌာန်း လျက် ရှိ နှင့် သ တည်း။17 မိ လက် မြို့ သို့ ရောက် မှ ပေါ လု သည် ဧ ဖက် မြို့ သို့ စေ လွှတ် ၍ သင်း အုပ် များ ကို ခေါ် လေ ၏။18 သူ တို့ သည် ရောက် ကြ သော အ ခါ၊ ပေါ လု က၊ ငါ သည် အာ ရှိ ပြည် သို့ ရောက် သော နေ့ မှ စ ၍ ယ ခု တိုင် အောင် သင် တို့ ရှေ့ မှာ အ ဘယ် သို့ ကျင့် နေ သည် ကို သင် တို့ သိ ကြ ၏။19 အ လွန် နှိမ့် ချ သော စိတ် ရှိ လျက်၊ မျက် ရည် ကျ လျက်၊ ယု ဒ လူ တို့ ၏ မ ကောင်း သော အ ကြံ အား ဖြင့် စုံ စမ်း နှောင့် ရှက် ခြင်း ကို ခံ လျက်၊ သ ခင် ဘု ရား ၏ အ မှု တော် ကို ငါ ဆောင် ရွက် သည် အ ကြောင်း အ ရာ ကို သင် တို့ သိ ကြ ၏။20 သင် တို့ အ ကျိုး ပြု စု စ ရာ တ စုံ တ ခု ကို မျှ ငါ မ ထိမ် မ ဝှက်။ လူ စု ဝေး ရာ ၌ ၎င်း၊ အိမ် များ ၌ ၎င်း၊ သင် တို့ အား ဟော ပြော ၍ ဆုံး မ ဩ ဝါ ဒ ပေး သ ဖြင့်၊21 ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် ၌ နောင် တ ရ ခြင်း တ ရား ကို ၎င်း၊ ငါ တို့ သ ခင် ယေ ရှု ခ ရစ် ကို ယုံ ကြည် ခြင်း တ ရား ကို ၎င်း၊ ယု ဒ လူ၊ ဟေ လ သ လူ တို့ အား သက် သေ ခံ သည် အ ကြောင်း အ ရာ ကို သင် တို့ သိ ကြ ၏။22 ယ ခု မှာ ငါ သည် ဝိ ညာဉ် တော် အား ဖြင့် ချည် နှောင် ခြင်း ကို ခံ ၍၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ သွား ရ ၏။ ထို မြို့ ၌ အ ဘယ် အ မှု ရောက် မည် ကို မ သိ။23 သို့ သော် လည်း ချည် နှောင် ခြင်း၊ ညှဉ်း ဆဲ နှိပ် စက် ခြင်း အ မှု တို့ သည် ငါ့ ကို ဆိုင်း လင့် သည် ဟု သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် သည် ခပ် သိမ်း သော မြို့ တို့ ၌ ငါ့ အား သက် သေ ခံ တော် မူ ၏။24 သို့ ရာ တွင် ဘု ရား သ ခင် ၏ ကျေး ဇူး တော် နှင့် ယှဉ် သော ဧ ဝံ ဂေ လိ တ ရား ကို သက် သေ ခံ စေ ခြင်း ငှါ၊ သ ခင် ယေ ရှု ၏ လက် မှ ငါ ခံ ခဲ့ ပြီး သော ဓမ္မ ဆ ရာ အ မှု တည်း ဟူ သော ငါ ဆောင် ရွက် ရ သော အ မှု ကို ဝမ်း မြောက် စွာ ပြီး စီး စေ မည် အ ကြောင်း၊ ထို ညှဉ်း ဆဲ ခြင်း အ မှု တ စုံ တ ခု ကို မျှ ငါ သည် ပ မာ ဏ မ ပြု၊ ကိုယ် အ သက် ကို လည်း နှ မြော ခြင်း မ ရှိ။25 ယ ခု မူ ကား၊ ငါ လှည့် လည် ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် အ ကြောင်း ကို ဟော ပြော ရာ၊ သင် တို့ ရှိ သ မျှ သည် နောက် တ ဖန် ငါ့ မျက် နှာ ကို မ မြင် ရ ကြ ဟု ငါ သိ ၏။26 ထို ကြောင့်၊ လူ အ ပေါင်း တို့ ၏ အ သွေး နှင့် ငါ ကင်း လွတ် သည် ဟု ယ နေ့ ၌ သင် တို့ အား ငါ သက် သေ ခံ ၏။27 ဘု ရား သ ခင် ၏ အ လို တော် ကို သင် တို့ အား အ ကုန် အ စင် ဟော ပြော ပြ သ ခြင်း အ မှု ကို ငါ သည် မ လွှဲ မ ရှောင် ဘဲ ပြု ခဲ့ ပြီ။28 ထို ကြောင့် သင် တို့ သည် ကိုယ် ကို သ တိ နှင့် ကြည့် ရှု ကြ လော့။ ဘု ရား သ ခင် သည် မိ မိ အ သွေး နှင့် ဝယ် တော် မူ သော အ သင်း တော် ကို လုပ် ကျွေး စေ ခြင်း ငှါ၊ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် သည် သင် တို့ ကို အ အုပ် အ ချုပ် ခန့် ထား တော် မူ သော သိုး စု တ စု လုံး ကို လည်း သ တိ နှင့် ကြည့် ရှု ကြ လော့။29 အ ကြောင်း မူ ကား၊ ငါ မ ရှိ သည် နောက်၊ ကြမ်း တမ်း သော တော ခွေး တို့ သည် သိုး များ ကို မ သ နား ဘဲ သင် တို့ အ ထဲ သို့ ဝင် မည် ကို ၎င်း၊30 တ ပည့် တော် များ ကို သွေး ဆောင် ခြင်း ငှါ၊ မှား သော စ ကား ကို ပြော တတ် သော လူ တို့ သည် သင် တို့ အ ထဲ ၌ လည်း ပေါ် လာ မည် ကို ၎င်း ငါ သိ ၏။31 ထို ကြောင့် စောင့် ရှောက် ၍ နေ ကြ လော့။ ငါ သည် သုံး နှစ် ပတ် လုံး နေ့ ည မ ပြတ် လူ အ ပေါင်း တို့ ကို မျက် ရည် နှင့် တ ကွ ဆုံး မ ၍ နေ ကြောင်း ကို အောက် မေ့ ကြ လော့။32 ညီ အစ် ကို တို့၊ ယ ခု ငါ သည် သင် တို့ ကို ဘု ရား သ ခင် ၌ အပ် နှံ ၏။ သင် တို့ ကို တည် ဆောက် ခြင်း ငှါ ၎င်း၊ သန့် ရှင်း သော သူ အ ပေါင်း တို့ နှင့် အ တူ သင် တို့ အား အ မွေ ပေး ခြင်း ငှါ ၎င်း၊ တတ် နိုင် သော ဘု ရား သ ခင် ၏ ကျေး ဇူး တော် တ ရား ၌ လည်း သင် တို့ ကို ငါ အပ် နှံ ၏။33 သူ့ ရွှေ ငွေ အ ဝတ် တန် ဆာ တို့ ကို ငါ သည် တပ် မက် ခြင်း မ ရှိ ပြီ။34 ဤ လက် တို့ သည် ငါ့ ကို ၎င်း၊ ငါ့ အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ ကို ၎င်း၊ လုပ် ကျွေး ပြီ ဟု သင် တို့ သည် ကိုယ် တိုင် သိ ကြ ၏။35 ထို သို့ သင် တို့ သည် လည်း အ လုပ် လုပ် ၍ အား နည်း သော သူ တို့ ကို မ စ ရ မည် ကို ၎င်း၊ အ စွန့် အ ကြဲ ခံ ခြင်း အ ရာ ထက် စွန့် ကြဲ ခြင်း အ ရာ သည် သာ ၍ မင်္ဂ လာ ရှိ သည် ဟု သ ခင် ယေ ရှု မိန့် တော် မူ သော စ ကား တော် ကို အောက် မေ့ ရ မည် ကို ၎င်း၊ အ ရာ ရာ ၌ သင် တို့ အား ငါ ပြ သ ပြီ ဟု၊36 ပေါ လု ဆို ပြီး လျှင်၊ ဒူး ထောက် ၍ ထို သူ အ ပေါင်း တို့ နှင့် တ ကွ ဆု တောင်း လေ ၏။37 ထို သူ အ ပေါင်း တို့ သည် အ လွန် ငို ကြွေး ၍၊ ပေါ လု ၏ လည် ပင်း ကို ဘက် ယမ်း လျက် သူ့ ကို နမ်း ကြ ၏။38 နောက် တ ဖန် သူ ၏ မျက် နှာ ကို မ မြင် ရ ဟူ သော စ ကား ကြောင့် သာ ၍ ကြေ ကွဲ သော စိတ် နှင့် ပေါ လု ကို သင်္ဘော သို့ ပို့ လိုက် ကြ ၏။