1 ဣ ကော နိ မြို့ သို့ ရောက် လျှင် ထို သူ နှစ် ယောက် တို့ သည် ယု ဒ တ ရား စ ရပ် သို့ ဝင် ၍ ဟော ပြော သ ဖြင့်၊ ယု ဒ လူ၊ ဟေ လ သ လူ များ အ ပေါင်း တို့ သည် ယုံ ကြည် ခြင်း သို့ ရောက် ကြ ၏။2 မ ယုံ ကြည် သော ယု ဒ လူ တို့ သည် တ ပါး အ မျိုး သား တို့ ကို နှိုး ဆော် ၍၊ ညီ အစ် ကို တို့ အား မ နာ လို သော စိတ် ရှိ စေ ခြင်း ငှါ ချော စား ကြ ၏။3 ထို ကြောင့် ကြာ မြင့် စွာ နေ ၍ သ ခင် ဘု ရား ၏ တ ရား တော် ကို မ ဆုတ် မ ဆိုင်း ဟော ပြော လေ ၏။ သ ခင် ဘု ရား သည် လည်း ကျေး ဇူး တ ရား တော် ဘက် ၌ သက် သေ ခံ တော် မူ လျက်၊ တ မန် တော် တို့ သည် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ၊ အံ့ ဘွယ် သော အ မှု တို့ ကို ပြု နိုင် မည် အ ကြောင်း အ ခွင့် ပေး တော် မူ ၏။4 ထို မြို့ သူ မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ သည် ကွဲ ပြား ခြင်း ရှိ ၍၊ အ ချို့ တို့ သည် ယု ဒ လူ တို့ ဘက် ၌ ၎င်း၊ အ ချို့ တို့ သည် တ မန် တော် တို့ ဘက် ၌ ၎င်း နေ ကြ ၏။5 မင်း အ ရာ ရှိ တို့ နှင့် ယု ဒ အ မျိုး သား၊ တ ပါး အ မျိုး သား တို့ သည် တ မန် တော် တို့ ကို ညှဉ်း ဆဲ ၍ ကျောက် ခဲ နှင့် ပစ် မည် ဟု တ ဟုန် တည်း ပြေး လာ ကြ သည် အ ကြောင်း ကို၊6 တ မန် တော် တို့ သည် သိ လျှင်၊ လု ကော နိ ပြည် ၌ လုတ္တ ရ မြို့၊ ဒေ ရ ဗေ မြို့ မှ စ ၍ ကျေး လက် များ သို့ ထွက် ပြေး ၍၊7 ထို အ ရပ် တို့ ၌ ဧ ဝံ ဂေ လိ တ ရား ကို ဟော ပြော ကြ ၏။8 အ မိ ဝမ်း တွင်း က ပင် ခြေ မ စွမ်း သ ဖြင့်၊ တ ခါ မျှ မ သွား ဘူး သော လူ တ ယောက် သည် လုတ္တ ရ မြို့ ၌ ထိုင် လျက်၊9 ပေါ လု ဟော ပြော သည် ကို ကြား လေ ၏။ ပေါ လု သည် လည်း ထို သူ ကို စေ့ စေ့ ကြည့် ရှု ၍ ရော ဂါ ကင်း မည် အ ကြောင်း သူ ၌ ယုံ ကြည် ခြင်း ရှိ သည် ကို သိ မြင် လျှင်၊10 ထ ၍ မတ် တတ် ရပ် လော့ ဟု ကြီး သော အ သံ နှင့် ဆို သ ဖြင့်၊ ထို သူ သည် ရုတ် တ ရက် ထ ၍ လှမ်း သွား လေ ၏။11 ပေါ လု ပြု သော အ မှု ကို မြင် သော လူ အ စု အ ဝေး တို့ က၊ နတ် ဘု ရား တို့ သည် လူ အ ယောင် ကို ဆောင် ၍ ငါ တို့ ရှိ ရာ သို့ ဆင်း သက် ပါ သည် တ ကား ဟု လု ကော နိ ဘာ သာ စ ကား အား ဖြင့် အ သံ ကို လွှင့် ၍ ဆို ကြ ၏။12 ပေါ လု သည် သာ ၍ ဟော ပြော သော ကြောင့် သူ့ ကို ဟေ ရ မေ ဟူ ၍ ၎င်း၊ ဗာ န ဗ ကို ဇု သ ဟူ ၍ ၎င်း ခေါ် ဝေါ် ကြ ၏။13 ထို မြို့ ရှေ့ ၌ ရှိ သော ဇု သ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် သည် နွား နှင့် ပန်း ကုံး ကို မြို့ တံ ခါး နား သို့ ယူ ခဲ့ ၍၊ လူ အ စု အ ဝေး တို့ နှင့် တ ကွ ယဇ် ပူ ဇော် မည် ပြု သည် ကို၊14 တ မန် တော် ဗာ န ဗ နှင့် ပေါ လု တို့ သည် သိ တင်း ကြား လျှင်၊ မိ မိ တို့ အ ဝတ် ကို ဆုတ် ၍ လူ စု ထဲ သို့ ပြေး ဝင် လျက်၊15 အ ချင်း လူ တို့၊ အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ ပြု ကြ သ နည်း။ ငါ တို့ သည် သင် တို့ ကဲ့ သို့ လော က ဓံ တ ရား ၌ ကျင် လည် သော သူ ဖြစ် ပါ ၏။ သင် တို့ သည် ဤ အ ချည်း နှီး သော အ ရာ တို့ ကို ပယ် ကြ ၍၊ ကောင်း ကင်၊ မြေ ကြီး၊ သ မုဒ္ဒ ရာ မှ စ ၍ အ ရပ် ရပ် တို့ ၌ ရှိ လေ သ မျှ တို့ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၍၊ အ သက် ရှင် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင့် ထံ တော် သို့ ပြောင်း လဲ ရ ကြ မည် အ ကြောင်း၊ ငါ တို့ သည် ဧ ဝံ ဂေ လိ တ ရား ကို ဟော ပြော ကြ ၏။16 ရှေး လွန် လေ ပြီး သော ကာ လ တို့ ၌၊ လူ အ မျိုး မျိုး တို့ သည် မိ မိ တို့ အ လို အ လျောက် ကျင့် ကြ မည် အ ကြောင်း ဘု ရား သ ခင် သည် အ လွတ် ထား တော် မူ ၏။17 သို့ သော် လည်း၊ သင် တို့ အား ကျေး ဇူး ပြု လျက်၊ အ စာ အာ ဟာ ရ နှင့် ဝ ပြော ၍ ဝမ်း မြောက် စေ ခြင်း ငှါ၊ မိုဃ်း ကောင်း ကင် မှ မိုဃ်း ရွာ စေ တော် မူ ၍၊ အ သီး အ နှံ တို့ ကို သီး စေ တတ် သော ဥ တု ကို ပေး တော် မူ သော အား ဖြင့်၊ ကိုယ် တော် ရှိ တော် မူ သည် ကို သက် သေ မ ခံ ဘဲ နေ တော် မ မူ ဟု ပေါ လု နှင့် ဗာ န ဗ သည် ကြွေး ကြော် လေ ၏။18 ထို သို့ ကြွေး ကြော် သ ဖြင့် လူ အ စု အ ဝေး တို့ သည် ယဇ် ပူ ဇော် ခြင်း ကို မ ပြု ရ မည် အ ကြောင်း မြစ် တား ခဲ သော အ မှု ကို မြစ် တား လေ ၏။19 ထို အ ခါ ယု ဒ လူ တို့ သည် အန္တိ အုတ် မြို့၊ ဣ ကော နိ မြို့ မှ လာ ကြ ၍ လူ အ စု အ ဝေး တို့ ကို ညှိ ညွှတ် တိုင် ပင် ပြီး လျှင်၊ ပေါ လု ကို ကျောက် ခဲ နှင့် ပစ် ၍ သေ ပြီ ဟု စိတ် ထင် နှင့် မြို့ ပြင် သို့ ဆွဲ ငင် ကြ ၏။20 တ ပည့် တော် တို့ သည် ဝန်း ရံ ၍ နေ ကြ စဉ်၊ ပေါ လု သည် ထ ၍ မြို့ ထဲ သို့ ဝင် ပြန် ၏။ နက် ဖြန် နေ့ ၌ ဗာ န ဗ နှင့် တ ကွ ဒေ ရ ဗေ မြို့ သို့ ထွက် သွား လေ ၏။21 ထို မြို့ ၌ ဧ ဝံ ဂေ လိ တ ရား ကို ဟော ပြော ၍ လူ များ တို့ ကို တ ပည့် တော် ဖြစ် စေ ပြီး မှ၊ လုတ္တ ရ မြို့၊ ဣ ကော နိ မြို့၊ အန္တိ အုတ် မြို့ တို့ ကို အ စဉ် အ တိုင်း လှည့် လည် ၍ ပြန် ကြ ၏။22 ထို သို့ ပြန် ကြ စဉ်၊ တ ပည့် တော် များ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို မြဲ မြံ ခိုင် ခံ့ စေ သ ဖြင့်၊ ယုံ ကြည် ခြင်း ၌ တည် ကြည် မည် အ ကြောင်း နှိုး ဆော် ချီး ပင့် ၍၊ ငါ တို့ သည် များ ပြား သော ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ ကို ခံ ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ရ ကြ မည် ဟု ဟော ပြော ပြ ညွှန် ကြ ၏။23 အ သင်း တော် များ တို့ ၌ သင်း အုပ် တို့ ကို ခန့် ထား ၍၊ အ စာ ရှောင် လျက် ဆု တောင်း ပ ဌ နာ ပြု ပြီး လျှင်၊ သင်း ဝင် သူ တို့ ယုံ ကြည် သော သ ခင် ဘု ရား ၏ လက် တော် သို့ ထို အ သင်း တော် ကို အပ် နှံ ကြ ၏။24 ပိ သိ ဒိ ပြည် တ ပြည် လုံး ကို ရှောက် သွား ၍ ပံ ဖု လိ ပြည် သို့ ရောက် လျှင်၊25 ပေ ရ ဂေ မြို့ ၌ နှုတ် က ပတ် တ ရား တော် ကို ဟော ပြော ၍ အတ္တ လိ မြို့ သို့ သွား ကြ ပြန် ၏။26 ထို မြို့ မှ သင်္ဘော စီး ၍ လွှင့် သ ဖြင့်၊ မိ မိ တို့ ဆောင် ရွက် ခဲ့ ပြီး သော အ မှု အ လို ငှါ ဘု ရား သ ခင် ၏ ကျေး ဇူး တော် သို့ အပ် နှံ ၍ စေ လွှတ် သော အန္တိ အုတ် မြို့ သို့ ရောက် လာ ကြ ၏။27 ထို မြို့ သို့ ရောက် ပြီး လျှင် သင်း ဝင် သူ တို့ ကို စု ဝေး စေ ၍၊ မိ မိ တို့ အား ဖြင့် ဘု ရား သ ခင် သည် ပြု တော် မူ သ မျှ တို့ ကို ၎င်း၊ ယုံ ကြည် ခြင်း တံ ခါး ကို တ ပါး အ မျိုး သား တို့ အား ဖွင့် တော် မူ ကြောင်း ကို ၎င်း ပြန် ကြား ကြ ၏။28 ထို မြို့ ၌ လည်း၊ တ ပည့် တော် တို့ နှင့် အ တူ ကြာ မြင့် စွာ နေ ကြ ၏။